(helaas) nieuw hier

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi,

Na 8 1/2 week een klein beetje bloedverlies en een beetje krampen, bleek op de echo afgelopen maandag dat ik het kindje al verloren was en dat er alleen nog wat slijm en bloed in het vruchtzakje zat. We waren aldoor al wel erg onzeker over deze zwangerschap, maar doordat ik weinig pijn had gehad en het bloedverlies al die tijd met een inlegkruisje aankon, hadden we toch nog wel hoop.

Door alle onzekerheden (een nauwelijks positieve test, bloedverlies met 4 wkn) had ik al wel contact gehad met de vk en zij wil dan ook graag een nagesprek met ons. Ik heb ook nog wel wat vragen, dus ik bel haar morgen om daar een afspraak voor te maken (Ze wil zelfs hier aan huis komen, omdat ze wel begrijpt dat in de wachtkamer daar een dikke buik tegenkomen niet zo leuk is nu! Goed hè?).

We hebben al een dochter van ruim 2 1/2 en zij troost echt heel lief. Ze was uiteraard onder de indruk van ons verdriet en toen hebben we haar maar verteld dat er een baby'tje in mijn buik zat, maar dat kindje nu is overleden. Sindsdien "snapt" ze het. Haar eerste vraag was: Hoe heette dat baby'tje dan? Zó lief!

Mijn bloeding is nu trouwens al bijna over: bruin tot bijna zwart bloed en nog maar heel weinig. Is dat normaal, zo weinig?
Hoe ging het bij jullie met de eerste menstruatie (hoe lang duurde dat) en moet je beschermde sex hebben tot die tijd?
Hoe lang duurde het tot je lichaam weer oké aanvoelde? Ik heb namelijk, vooral 's avonds, nog een aardige buik van de omhoog-geduwde darmen. Ook als ik in de auto zit, voelt het alsof mijn ingewanden niet in het gebied tussen ribbenkast en heupen passen. Herkenbaar?

Dat zijn heel wat vragen. Ik hoop dat jullie alvast wat antwoorden voor me hebben.

Groetjes, Kaskes


 
Hoi.

Dat je nu weinig bloed is heel normaal.
Je kunt het ook zien als de laaste dagen van je menstruatie.
Ik heb in het jaar 2006 2 miskramen gehad.
Begin januari 2006 heb ik de eerste miskraam gehad met 5 weken , in maart was ik weer zwanger en ik kreeg op 16 maart weer een miskraam.We hebben naar een week gewacht tot het vloeien weer is gestopt. Toen ben ik 14 april weer zwanger geraakt .
Had een hele fijne zwangerschap niks te klagen . Maar het einde van de zwangerschap was een drama. Met 38 weken zwangerschap heb ik ook dit kindje verloren.De oorzaak was een domme pech.
Dat gebeurde in januari 2007.
Ik wil zeggen dat ik dus heel erg vruchtbaar ben.
Nu ben ik inmiddels 14 weken zwanger.En alles komt weer naar boven.

Nou meid ,
Ik hoop dat je weer snel zwanger bent.
Je kan er gewoon weer voor gaan als het vloeien is gestopt.
Ik wens je verder veel suc6.

Veel liefs

Peggy mama van *anouk*
 
Hallo Peggy,

Oef, wat een verhaal! Een miskraam is beslist niet leuk, maar dat jullie je dochtertje ook nog verloren na 38 weken, dat is heel erg! Mooie naam hebben jullie trouwens voor haar gekozen. Kan me voorstellen dat je haar nog heel erg mist en dat deze zwangerschap heel dubbel is. Ik hoop dat alles voorspoedig verloopt.

Fijn dat je me vertelde dat je na het vloeien niet hoeft te wachten. Maandag komt de vk bij me langs om alles nog eens door te praten en al onze vragen te beantwoorden. Vind ik ook wel erg fijn.

Heel veel geluk!
Kaskes
 
Hoi Kaskes...

wat erg voor jullie.

Ik was ook 10 wk zwanger bij de echo en het bleek dat ons kindje met 8wk gestopt was met leven.

Ik had geen bloedingen geen buikpijn helemaal niets,ontzettend misselijk dus dacht dat het helemaal goed zat.Maar helaas helemaal niet.

Wij hebben een zoontje van 2,5 maar dat maakt de pijn niet minder.Heb echt veel verdriet ervan.Ben al helemaal zo bang bij de zwangerschap of alles wel goed gaat,kan me enorm druk maken.Een 2e kindje is zo gewenst maar als ik nu denk aan een 2e ben ik bijna bang.Heel dubbel.

Dit is allemaal 2 wk geleden gebeurd.Omdat ik nog nergens last van hebben ze me vorige week op mijn verzoek gecurreteerd.Heb amper bloedingen gehad.Eigenlijk de 1e dag en de 4e dag en voor de rest niets.

Ik heb me laten vertellen dat het 't beste is als je je 1e menstruatie afwacht voordat je weer zwanger wilt worden.

Wij gaan ook absoluut weer voor een 2e,maar wel met 2 knikkende knieen.  
 
Fijn dat de VK persoonlijk bij jullie thuis komt.Erover praten doet echt goed.

Ik heb die eerste week vanaf dus dat ik het hoorde tot na de curretage alles over me heen laten komen.Daarna besefte ik pas wat er nu allemaal gebeurd was.Zo loop je zwanger door de stad met allemaal plannen in je hoofd en zo zit er niets meer in je buik....heel raar en onwerkelijk.Heb echt veel verdriet gehad....nu nog maar ik kan er steeds beter over praten.

Bij is het echt nu die mega angst voor een 2e.

Ik wens je heel veel sterkte met het verwerken.

Peggy...

wat heb jij toch meegemaakt zeg!!
Wat wij nu meemaken is erg maar dat je je kindje met 38 weken verliest is echt niet te bevatten.

Krijg er echt de rillingen van.Maar dat zijn nu die dingen waardoor ik me in een zwangerschap zo'n zorgen maak.Het is niet zo vanzelf sprekend dat alles goed gaat na die  12 wk zoals velen denken.Misschien dat ik daar weer teveel mee bezig ben maar dat is wel de realiteit.Ik kan pas genieten als ik mijn kindje gezond in de armen heb.

Het is je zo gegunt dat alles goed gaat deze zwangerschap...echt van harte meid!!!  
 
Kan je nu enigzins wel een beetje genieten ervan of leef je nu in een enorme onzekerheid?
Kan me zo goed voorstellen dat er helemaal niet van kunt genieten.Gewoon die angst die zo overheerst.

Misschien te persoonlijk,begrijp het hoor als je er niet over wilt praten maar omdat ik nu zo die angst heb voor een 2e vraag ik me af of dat slijt omdat het nog allemaal zo vers is zeg maar.

Natuurlijk zijn onze ervaringen niet te vergelijken...dat begrijp ik.  

Maar onze wens voor een 2e is zo groot dat ik er zelf van schrik als ik in mezelf denk dat we het misschien bij 1 moeten laten.

Groetjes Alice

 
Hallo

Alle eerst wil ik zeggen .
Bedankt voor jullie lieve reactie.

Kaskes, wat lief dat je vk maandag naar jullie komt.
Stel gerust al je vragen aan haar, want ook zij hebben een luisterend oor.

Alice , je moet eens weten hoe ik in de stress zit.
Ik ben nu zo bang en ieder pijntje die ik nu voel ga ik meteen naar het ziekenhuis.
En de pijn dat slijt nooit.
Eerlijk zegt , ik kan er nog niet van genieten.
Ik geniet er pas van als ik het kindje in mijn armen ligt.

Verder wens ik jullie veel suc6

Veel liefs

Peggy
 
Hoi Peggy,

heel begrijpelijk hoor!!

Had ook niet anders verwacht in die situatie.

Het leven kan soms zo oneerlijk zijn...en waarom...dat zal altijd een grote vraag blijven.

In onze situatie zijn er mensen die daar veel nuchterder in zijn en zich er makkelijker overheen kunnen zetten.Maar ik ben gewoon zo bang dat het bij een 2e weer mis gaat,dat zit gewoon in me en valt niet weg te praten.Dat is gewoon een gevoel dat ik heb.  

Ik zal voor jullie duimen dat je over zo'n 26 wk een gezond wondertje in je armen mag sluiten.

Liefs Alice

 
Hoi Peggy en Alice,

Ik kan me je angst en onzekerheid heel goed voorstellen, Peggy. Het is niet niks dat jullie meegemaakt hebben! Straks als de kleine gaat bewegen, zal het misschien iets beter gaan, dan heb je in ieder geval elke dag weer even een bevestiging. Het zal nooit alle angst wegnemen, maar het zal wel een klein beetje helpen.

Alice, ik snap jou ook. Het ene moment denk ik: nooit meer een zwangerschap en het volgende denk ik: was ik maar zwanger! Ik denk dat de angst en onzekerheid nooit helemaal weg zal gaan, maar we gaan er zo snel mogelijk toch weer voor. We hebben tegen elkaar gezegd: Dit was gewoon pech, toevallig trof het ons, de volgende keer maken we net zoveel kans dat het wel goed gaat.

Wij hebben de afgelopen maanden nogal wat pech gehad (niet onoverkomelijk allemaal), maar ik heb nu besloten dat het "onze tijd" is. Wij gaan nu genieten en geluk hebben. Tuurlijk steek ik mijn kop niet in het zand, maar ik ga wel proberen zo positief mogelijk te denken en in het leven te staan.
Waarschijnlijk piep ik wel anders, mocht het ooit weer raak zijn... Daar denk ik nu nog maar even niet aan!

Kaskes
 
He Kaskes,

Meid, veel sterkte met het verwerken van dit verlies.
Over je vragen: ik was zelf na al mijn mk binnen  4 a 4,5 week weer ongesteld. En je mag gewoon meteen weer zwanger raken als je wilt, geen probleem. Ze zeggen zelfs dat je extra vruchtbaar bent meteen na een mk. Heb er zelf echter niets van gemerkt. Maar mag niet klagen want ik was steeds in ronde 2 of 3 alweer zwanger.

Ik hoop dat je snel gezond zwanger zult zijn en dan mag gaan genieten van jullie wondertje.

groetjes,
Dion
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan