A
Anoniem
Guest
Na 12 prachtige weken zwangerschap hebben wij ons kindje met 12 wk en 2 dgn helaas afgelopen zaterdag toch nog verloren.. een prachtig jongetje met alles erop en eraan....
Afgelopen donderdag had ik last van bloedverlies en een behoorlijk stolstel, volgens de verloskundige een miskraam... gelukkig kon ik meteen die ochtend naar het zknhuis en wat bleek... niks aan de hand. Ons kindje maakte het nog prima, dartelde naar alle tevredenheid rond in mijn buik en alles was goed. Over het bloed- en stolselverlies kreeg ik als uitleg dat dat soms wel vaker gebeurt, dat er nog oude resten ergens zitten die er uit moeten. Ik werd volledig gerustgesteld en kreeg wel het advies om het een paar dagen rustig aan te doen. Voor niks dus volledig in shock geweest. Echter vrijdag had ik weer bloedverlies (behoorlijk) en een groot stolsel, toen is de verlosk. meteen gekomen heeft het stolsel weer onderzocht, niks mis mee en naar het hartje geluisterd en ging als een sneltrein... ik werd weer volledig gerustgesteld.... gisteren kwamen de pijnen opnieuw, in alle hevigheid.... met veel bloedverlies... en wat bleek... ik had wel degelijk weeëen en het kindje had geen hartactiviteit meer.. en was zelfs al bijna "geboren". Ik noem het wel kindje...hij was namelijk supergaaf, alles erop en eraan, 2 oogjes, een neusje, prachtig mondje, 2 armpjes, beentjes, 10 vingertjes en teentjes, ribbetjes, en dus zelfs een heel klein piemeltje... Door alle geruststellingen had ik mij hier niet meer op voorbereid en snap ik het nog niet. Hoe heeft dit nu kunnen gebeuren....... Het moet haast wel aan mijn lichaam liggen... denk ik nu.. ik weet het ook niet meer... de tranen hebben donderdag in eerste instantie al in overvloed gestroomd maar nu wil het maar niet doordringen... ben als het ware volledig verdoofd...
Het ergste van alles is nog dat mijn vriend momenteel in het verre buitenland zit voor het werk... maakt het niet echt makkelijk. Ik vind het voor hem ook zo erg... we hopen dat hij heel snel terug kan komen zodat we dit ontzettende verdriet samen kunnen delen.
Sorry dat dit zo ´n lang verhaal is geworden maar ik moest dit echt even kwijt.
Scorpy
Afgelopen donderdag had ik last van bloedverlies en een behoorlijk stolstel, volgens de verloskundige een miskraam... gelukkig kon ik meteen die ochtend naar het zknhuis en wat bleek... niks aan de hand. Ons kindje maakte het nog prima, dartelde naar alle tevredenheid rond in mijn buik en alles was goed. Over het bloed- en stolselverlies kreeg ik als uitleg dat dat soms wel vaker gebeurt, dat er nog oude resten ergens zitten die er uit moeten. Ik werd volledig gerustgesteld en kreeg wel het advies om het een paar dagen rustig aan te doen. Voor niks dus volledig in shock geweest. Echter vrijdag had ik weer bloedverlies (behoorlijk) en een groot stolsel, toen is de verlosk. meteen gekomen heeft het stolsel weer onderzocht, niks mis mee en naar het hartje geluisterd en ging als een sneltrein... ik werd weer volledig gerustgesteld.... gisteren kwamen de pijnen opnieuw, in alle hevigheid.... met veel bloedverlies... en wat bleek... ik had wel degelijk weeëen en het kindje had geen hartactiviteit meer.. en was zelfs al bijna "geboren". Ik noem het wel kindje...hij was namelijk supergaaf, alles erop en eraan, 2 oogjes, een neusje, prachtig mondje, 2 armpjes, beentjes, 10 vingertjes en teentjes, ribbetjes, en dus zelfs een heel klein piemeltje... Door alle geruststellingen had ik mij hier niet meer op voorbereid en snap ik het nog niet. Hoe heeft dit nu kunnen gebeuren....... Het moet haast wel aan mijn lichaam liggen... denk ik nu.. ik weet het ook niet meer... de tranen hebben donderdag in eerste instantie al in overvloed gestroomd maar nu wil het maar niet doordringen... ben als het ware volledig verdoofd...
Het ergste van alles is nog dat mijn vriend momenteel in het verre buitenland zit voor het werk... maakt het niet echt makkelijk. Ik vind het voor hem ook zo erg... we hopen dat hij heel snel terug kan komen zodat we dit ontzettende verdriet samen kunnen delen.
Sorry dat dit zo ´n lang verhaal is geworden maar ik moest dit echt even kwijt.
Scorpy