<p>He iedereen,</p><p>Over 4 weken komt ons neefje van 7 maanden een weekend bij ons logeren. Een paar weken terug vroeg mijn zwager dit aan ons, en gezien we zelf bezig zijn voor een 1e kindje en we helemaal verliefd op ons neefje zijn zeiden we direct enthousiast ja!</p><p>Ik heb al een paar keer opgepast, en natuurlijk al op de kinderen van vriendinnen neven en nichten gepast. Luiers verschonen, flesjes klaarmaken etc. dat lukt me dus wel. </p><p>Voor mijn vriend was dit de eerste baby die hij ooit vasthield. Hij was dus vanaf het begin wat sceptisch of we dit wel zouden kunnen. Een heel weekend is immers wat anders dan een avondje. </p><p>Nu de datum dichterbij komt merk ik dat die nervositeit ook wat op mij overslaat. Ons neefje zit namelijk middenin een eenkennigheidsfase en inderdaad we hebben hem dan ook voor de nacht. </p><p>Ik merk vooral dat ik bang ben dat het niet goed gaat, of dat er iets gebeurd en ik de stempel slechte tante / mama to be krijg. Dat ik dingen die voor iedereen met kinderen vanzelfsprekend zijn fout doe. </p><p>Ik begin heel erg te twijfelen of ik niet beter kan zeggen dat ze hem beter naar mijn schoonouders kunnen brengen. Zou ik zelf wel jammer vinden maar ik merk dat ik echt heel bang ben dat het niet goed gaat. </p><p>Hebben jullie tips / advies wat ik zou kunnen doen om het weekend met mijn neefje goed te laten verlopen? </p><p>(P.s. we zijn dan in hun huis zodat hij in zijn eigen omgeving is. Ik ken het voedingschema en het oppassen gaat altijd goed.)</p>
Help baby neefje komt een weekend logeren
- Onderwerp starter Uiltjesfan
- Startdatum
Hoi,
Spannend en leuk zeg!
Meer dan de helft weet je al omdat je al eens doet oppassen en zijn voedingsschema kent.
Ik zou hem eens op bed leggen terwijl zij ook nog thuis zijn. Ga bijv bij hun een hapje eten en neem dan de zorg over tm het in bed leggen.
Niet onzeker zijn (makkelijker gezegd dan gedaan) en jouw manier volgen. Tuurlijk wel ook hoe hij het gewend is maar iedereen doet het anders.
Zorg dat je ook nog wel een tijdje samen bent in huis met zijn ouders. Niet dat ze ineens weg gaan. Als ze weg gaan dan moeten ze ook goed vertellen dat ze een nachtje weg gaan en etc. Ze snappen meer dan wij denken haha.
Is het snachts huilen? Dat wil niet zeggen dat het aan jullie ligt. Er zijn zoveel oorzaken waardoor ze huilend wakker worden.
Het enige wat je kunt doen is troosten en eventueel een fles maken.
Lekker laten komen het weekend en ervan genieten
Spannend en leuk zeg!
Meer dan de helft weet je al omdat je al eens doet oppassen en zijn voedingsschema kent.
Ik zou hem eens op bed leggen terwijl zij ook nog thuis zijn. Ga bijv bij hun een hapje eten en neem dan de zorg over tm het in bed leggen.
Niet onzeker zijn (makkelijker gezegd dan gedaan) en jouw manier volgen. Tuurlijk wel ook hoe hij het gewend is maar iedereen doet het anders.
Zorg dat je ook nog wel een tijdje samen bent in huis met zijn ouders. Niet dat ze ineens weg gaan. Als ze weg gaan dan moeten ze ook goed vertellen dat ze een nachtje weg gaan en etc. Ze snappen meer dan wij denken haha.
Is het snachts huilen? Dat wil niet zeggen dat het aan jullie ligt. Er zijn zoveel oorzaken waardoor ze huilend wakker worden.
Het enige wat je kunt doen is troosten en eventueel een fles maken.
Lekker laten komen het weekend en ervan genieten
Niet te druk om maken. Je hoeft niet alles perfect of precies hetzelfde te doen.
Mijn zoon van 6 maanden wil op het moment alleen mama. Hij heeft afgelopen weekend een hele dag en een nacht bij m'n zus geslapen. Hij heeft echt wel wat meer gehuild en was door het dolle heen toen ik hem kwam halen. Maar hij heeft echt geen Trauma opgelopen, haha!
Relax en maak er een leuk weekend van. Niemand gaat jou een slechte tante of moeder vinden!
Mijn zoon van 6 maanden wil op het moment alleen mama. Hij heeft afgelopen weekend een hele dag en een nacht bij m'n zus geslapen. Hij heeft echt wel wat meer gehuild en was door het dolle heen toen ik hem kwam halen. Maar hij heeft echt geen Trauma opgelopen, haha!
Relax en maak er een leuk weekend van. Niemand gaat jou een slechte tante of moeder vinden!
Oh wat leuk dat je dit doet! Als je het voedingsschema en slaaptijden & ritueel kent, en je blijft in hun huis dan gaat dit je echt wel lukken! Ik zou je twijfel uitspreken naar de ouders toe, en dan waar je over twijfelt, misschien kan ze je aangeven wat je dan in bepaalde situaties het beste kunt doen. Ik zou ook, als je dat prettig vind, met opa/oma afspraken maken. Misschien kunnen ze dan een keer gaan wandelen of badje doen, zodat je in ieder geval even wat anders kunt doen.
Zo te lezen is er niets om onzeker over te zijn! Je hebt wat ervaring en kent hem al goed genoeg. Gewoon door laten gaan, is toch hartstikke leuk zo’n weekendje samen op je neefje passen. Tuurlijk zal het vast anders dan normaal zijn voor zo’n kleintje maar dat geeft helemaal niets. Van die eenkennigheid heeft misschien alleen wat last als hij ziet dat zn ouders weggaan. Daarna gewoon goed afleiden en leuke dingen doen het weekend dan heeft ie het vast helemaal naar zn zin. Je zwager en schoonzus mogen denk ik in hun handjes knijpen met zo’n schoonzus die een heel weekend op wil passen. Succes en veel plezier!
Wat lief dat je dit wilt doen! Ik ken je niet natuurlijk maar ik weet bijna zeker dat het goedkomt. Puur om het feit dat je zwager dit gevraagd heeft. Niemand laat z'n kind zomaar bij Jan en alleman, dus je moet wel iets goed gedaan hebben
Nou vandaag was het dan zover, het oppasweekend begon! Super veel zin in maar ook hartstikke spannend natuurlijk zoals ik hierboven al beschreef. Mijn schoonzus en zwager hadden een leefschema aan ons doorgegeven met wanneer hij wat en hoeveel te eten krijgt en wanneer slaapt etc. Van de week heb ik hem al eens naar bed gebracht even het slaapritueel doornemen. Ging ook goed.
Vandaag bleek dat mijn neefje die normaliter van 7 tot 7 slaapt, de halve nacht op was geweest. Hij heeft 2 nieuwe tandjes die doorkomen en waarschijnlijk slaapt hij daardoor slechter. Het normale ritme was er daardoor vandaag wat bij in geschoten, maar ik voelde vast wel aan wanneer hij wat nodig had.
Nou in dat laatste school het probleem. Ik voel dat NIET aan. Heb toen ze weg waren met hem geknuffeld en gespeeld totdat hij op zijn handje ging sabbelen. Ik dacht ja! Die wil een hapje. Dus fruithapje gegeven ging super! Daarna boertje. Ook top! Toen wandelen met de hond en mijn neefje in de kinderwagen, en ik had het gevoel dat hij heel erg geprikkeld werd door de omgeving. Toen we thuiskwamen was het dan ook mis.
Jasje uit. Huilen. Slofjes uit. Huilen. Spelen? Nee. Knuffelen? Nee. Schone broek? Nee. Fles? Nee. Hapje? Nee. Spelen? Nee. Slapen? Nee. Zitten? Nee. Staan? Nee. Enige wat hielp tegen zijn ontroostbare gehuil waar mijn hart in 10000000000 stukjes van brak, was met hem "dansen" hoog op de arm hupsen en wiegen. Zodra je stil stond, van arm wisselde, ging zitten of hem wilde neerleggen was het huilen geblazen.
Dit heeft 2.5 uur geduurd. Hij raakte er oververhit van voelde ik aan het nekje. Ik was wanhopig en belde mijn schoonzus maar op. Wellicht had ze tips en anders moest ze maar terugkomen want ik vond dit zo zielig...
Het antwoord was "ja kan kloppen, hij huilt wel vaker van een uur voor het eten tot een uur erna" ... Uhm wat? Kennelijk is dit dus normaal. We moesten hem maar gewoon even laten krijsen en zelf gaan eten met hem in de wipstoel. Als hij ons zou zien eten zou die rustig worden en dan kon hij nog een fles krijgen en dan hups naar bed. Ik dacht tuuuurlijk. Alles geprobeerd maar dat helpt zeker.
Mensen... Het werkte. Mooiste is nog, hij had door dit gebeuren zijn maaltijdhapje gemist. Hij werd rustig in de wippert, heeft 180 ml leeggedronken (krijgt normaal 150) en daarna nog een half maaltijdhapje. Toen was hij moe. Ik kan jullie vertellen, ik heb echt even de wanhoop en frustratie weggehuild
Mijn vriend moest weg, en omdat het slaapritueel later dan normaal begon nu stond ik er alleen voor. Moed zonk me wat in de schoenen maar ik dacht we gaan het doen. In je eentje tandenpoetsen bij een baby van 7 maand die ook nog eens boos en moe is, pfuuh uitdaging. Maar gelukt. Toen het slapen. Poging 1 mislukt. Poging 2 mislukt. Poging 3 vals positief zodra ik beneden was begon hij weer te huilen. Poging 4 mislukt. Poging 5.... Hij is stil. Nog steeds! Nu al een uur. Weer huilen. Zo trots dat het me is gelukt. Wel bang dat hij misschien niet meer ademde bedacht ik me, dus nu al 3x gekeken en hij leeft nog. Ligt gewoon vredig te slapen.
Reden dat ik dit schrijf is omdat ik A. Jullie wil bedanken voor de motiverende woorden anderd had ik hier niet gezeten. B. Ik diep maar dan ook echt diep respect heb voor jullie moeders dat jullie dit dag in dag uit meemaken en het gewoon even doen. Extra respect voor de moeders met een huilbaby, ik begrijp nu pas hoe wanhopig je wordt als niets lijkt te helpen.
Nou mensen ik ben kapot en mijn neefje slaapt vast niet de hele nacht door, dus ik ga ook maar vast liggen.
Nogmaals dank en diep respect voor jullie. Zet hem op kanjers!
Vandaag bleek dat mijn neefje die normaliter van 7 tot 7 slaapt, de halve nacht op was geweest. Hij heeft 2 nieuwe tandjes die doorkomen en waarschijnlijk slaapt hij daardoor slechter. Het normale ritme was er daardoor vandaag wat bij in geschoten, maar ik voelde vast wel aan wanneer hij wat nodig had.
Nou in dat laatste school het probleem. Ik voel dat NIET aan. Heb toen ze weg waren met hem geknuffeld en gespeeld totdat hij op zijn handje ging sabbelen. Ik dacht ja! Die wil een hapje. Dus fruithapje gegeven ging super! Daarna boertje. Ook top! Toen wandelen met de hond en mijn neefje in de kinderwagen, en ik had het gevoel dat hij heel erg geprikkeld werd door de omgeving. Toen we thuiskwamen was het dan ook mis.
Jasje uit. Huilen. Slofjes uit. Huilen. Spelen? Nee. Knuffelen? Nee. Schone broek? Nee. Fles? Nee. Hapje? Nee. Spelen? Nee. Slapen? Nee. Zitten? Nee. Staan? Nee. Enige wat hielp tegen zijn ontroostbare gehuil waar mijn hart in 10000000000 stukjes van brak, was met hem "dansen" hoog op de arm hupsen en wiegen. Zodra je stil stond, van arm wisselde, ging zitten of hem wilde neerleggen was het huilen geblazen.
Dit heeft 2.5 uur geduurd. Hij raakte er oververhit van voelde ik aan het nekje. Ik was wanhopig en belde mijn schoonzus maar op. Wellicht had ze tips en anders moest ze maar terugkomen want ik vond dit zo zielig...
Het antwoord was "ja kan kloppen, hij huilt wel vaker van een uur voor het eten tot een uur erna" ... Uhm wat? Kennelijk is dit dus normaal. We moesten hem maar gewoon even laten krijsen en zelf gaan eten met hem in de wipstoel. Als hij ons zou zien eten zou die rustig worden en dan kon hij nog een fles krijgen en dan hups naar bed. Ik dacht tuuuurlijk. Alles geprobeerd maar dat helpt zeker.
Mensen... Het werkte. Mooiste is nog, hij had door dit gebeuren zijn maaltijdhapje gemist. Hij werd rustig in de wippert, heeft 180 ml leeggedronken (krijgt normaal 150) en daarna nog een half maaltijdhapje. Toen was hij moe. Ik kan jullie vertellen, ik heb echt even de wanhoop en frustratie weggehuild
Mijn vriend moest weg, en omdat het slaapritueel later dan normaal begon nu stond ik er alleen voor. Moed zonk me wat in de schoenen maar ik dacht we gaan het doen. In je eentje tandenpoetsen bij een baby van 7 maand die ook nog eens boos en moe is, pfuuh uitdaging. Maar gelukt. Toen het slapen. Poging 1 mislukt. Poging 2 mislukt. Poging 3 vals positief zodra ik beneden was begon hij weer te huilen. Poging 4 mislukt. Poging 5.... Hij is stil. Nog steeds! Nu al een uur. Weer huilen. Zo trots dat het me is gelukt. Wel bang dat hij misschien niet meer ademde bedacht ik me, dus nu al 3x gekeken en hij leeft nog. Ligt gewoon vredig te slapen.
Reden dat ik dit schrijf is omdat ik A. Jullie wil bedanken voor de motiverende woorden anderd had ik hier niet gezeten. B. Ik diep maar dan ook echt diep respect heb voor jullie moeders dat jullie dit dag in dag uit meemaken en het gewoon even doen. Extra respect voor de moeders met een huilbaby, ik begrijp nu pas hoe wanhopig je wordt als niets lijkt te helpen.
Nou mensen ik ben kapot en mijn neefje slaapt vast niet de hele nacht door, dus ik ga ook maar vast liggen.
Nogmaals dank en diep respect voor jullie. Zet hem op kanjers!