Help baby neefje komt een weekend logeren
- Onderwerp starter Uiltjesfan
- Startdatum
Haha super leuk geschreven, met een glimlach gelezen! Bedankt voor je verslag! ?
Hoi
Hopelijk lekker geslapen allemaal en heb je nog een gezellig weekend samen met je neefje
Hopelijk lekker geslapen allemaal en heb je nog een gezellig weekend samen met je neefje
He iedereen, het oppasweekend is voorbij. Het was ontzettend leuk dat we de kans hebben gekregen een beetje extra band op te bouwen met ons neefje. Maar het was ook vermoeiend en heftig en gezien we zelf ook bezig zijn voor een kindje, werd ik ook wel even met de neus op de feiten gedrukt. Ik merk dat ik sinds we gister thuis zijn gekomen ik ook vol emotie zit waarvan ik me afvraag of het herkenbaar is. Toen mijn schoonzus en zwager thuiskwamen was ik een beetje opgelucht. Echt een "heeee... Nu kan ik tenminste niets meer verkeerd doen en even rustig zitten ook" gevoel. Toen kwamen we thuis gooide ik onze spullen in de was, zag ik mijn onder gespuugde schouder van mijn shirt, en ik miste mijn neefje opeens zo erg. Huilen. Voelde me een beetje "leeg"? Even wat leuke foto's terug gekeken en het is echt een mannetje om op te vreten hoor. Ik merkte dat ik plots toch alsnog de hele tijd met hem in mijn hoofd zat en zelfs babytaal tegen de hond ging praten automatisch haha.
Mijn vriend zei "jij bent gewoon echt helema klaar om zelf mama te worden he". Ik bedacht me dat ik inderdaad klaar ben voor mijn eigen kleintje, dat het wel heel heftig is zo'n klein wondertje die alle aandacht opvraagt maar dat ik dat met alle liefde voor een kleintje over heb. We zijn ook al een poosje bezig zelf dus dat was mooi. Punt is alleen... En ik weet niet of dit een typisch mannending is, of dat dat anders zal gaan als je zelf een kleintje hebt, of dat mijn vriend gewoon een luie omgevoelige hork was dit weekend... Maar hij was er dit weekend alleen voor de "leuke" dingen. De ervaring an sich was al leuk natuurlijk, maar ik bedoel dat dat als hij vrolijk was ging hij met hem spelen enzo. En alle andere dingen mocht ik doen.
Leg eens uit? Oke. *hij kon niet tegen zijn huiluurtje wat ik eerder al omschreef. Pakte de hond en ging bijna een UUR lang wandelen. Terwijl ik intussen wanhopig met mijn neefje op de arm zijn moeder ging bellen omdat ik het niet meer wist. Het voelde echt alsof hij me "ermee liet zitten".
*toen hij na dat huiluurtje op bed moest, ging hij weg. Ik moest hem alleen op bed maken. Opzich niet erg maar tandenpoetsen was wel zo gemakkelijk met zijn tweeën, maar dan deden we dat maar een keer niet zei hij. Vond ik ook wat lastig, want moet hij eronder lijden dat zijn oom even geen tijd heeft? Ik heb me alleen gered hoor! En was trots dat het was gelukt. Maar toch.
* om 3.00 's nachts huilde hij. Ik werd wakker stootte mijn vriend aan dat hij eruit moest. Maar hij draaide zich om had kennelijk niets gehoord en ik ben eruit gegaan. Wat bleek? Poepluier. Sterker diarree. De poep was dus hier en daar onder de luier doorgelopen en hij zat er helemaal onder. Ik mijn vriend roepen want dit leek me echt een two man job. En hij kwam pas 15 min later beneden. Hoe dan? Ik was intussen maar provosorisch aan de poets gegaan. Eerst de onderkant en toen in de blote kont over de schouder om de rug te poetsen. Mijn vriend zag de poepluier en kotst gewoon vol gas op de grond waar ik sta te verschonen. Toen ging hij naar buiten om te roken. Weer geen hulp. Ik vroeg hem een schone romper en pyama te pakken. Komt hij aan met maat 50. Dat wist hij misschien ook echt niet maargoed. Mijn neefje uiteindelijk weer aangetrokken en hij wilde wat drinken dus ik vroeg mijn vriend een fles te maken. Neu... Hij wist niet hoe dat moest. Mijn neefje was weer schoon en vrolijk dus nu wilde hij hem wel. Nu ben ik geen ochtendmens dus dit was voor mij wel even frustrerend allemaal dus ben toen even uitgevallen dat hij het dan verdomme maar probeert. Nou bleek geen rocketscience dus dat lukte. Ik maakte mijn neefje weer op bed en mijn vriend ging slapen. Kwart voor 7 gehuil door de babyfoon. Echt hard ook. Ik weet niet of mijn vriend het nou echt niet hoorde of deed alsof maar hij reageerde niet. 0.0. Ik had ook even geen zin in gebekvecht dus ik haalde zelf mijn neefje er maar uit. Schone luier, kleertjes aan, even spelen terwijl ik de fles maak, flesje erin boertje en poh wat een vrolijk menneke was het! Hij schaterlachde zelfs even naar me! Helemaal verliefd. Toen kwam mijn vriend naar beneden. Dus ik vroeg of hij de fles om wilde spoelen. "Begint dat gezeur nu al? Ben net wakker" hij pakt mijn neefje over en gaat leuk spelen. Zelf de fles maar omgespoeld dus en kleren aangetrokken. Terwijl ik me aankleed hoor ik gehuil, niet echt gehuil maar meer een zeurtje. Seconde later roept mijn vriend me hij wou met de hond lopen. Ik vloog inwendig in de brand, kan hij hem dan niet even troosten? Nieuwe prikkel aanbieden? ZIJN BEST DOEN? Maar toen ik beneden kwam stond hij al met dr jas aan bij de deur. Mijn neefje lag alleen op zijn speelkleed zonder toezicht. Hij zei ja hij is nog niet vrolijk hoor ik ga doei. Was niets met mn neefje aan de hand, hij lag tegen zijn speeltje aan en kon daardoor niet die kant op rollen en was gefrustreerd. (Denk ik). Die dag weer een poepluier. Dit keer geen diarree en was netjes in de luier blijven zitten. Maar mijn vriend keek tv op de bank en ik verschoonde hem op tafel op zijn kussen. Mijn vriend snoof keek om zag de poep en rende kokhalsend naar buiten. Terwijl nouja... Dit zag er helemaal niet vies uit en stonk ook niet echt als mensenpoep. Meer naar zijn maaltijdhapje. Dus ik dacht echt aansteller.
Maargoed dit even de highlights van het oppassen qua partnerfrustratie. Mijn eierstokken zijn nog harder gaan rammelen dan daarvoor, maar ik vond het niet prettig hoe mijn vriend zich opstelde.
Ik vraag me dan af, is het onzekerheid, onverschilligheid of gewoon lui? Hij vond bijv. Ook niet dat de nat geworden pyama van mijn neefje verschoond moest worden. Droogde wel weer op toch. Bah. Kan toch niet arm kind... De dupe worden van oom en tantes luiheid. Nee hoor gewoon een schone pyama. Hebben jullie dit wel eens meegemaamt met jullie mannen / partners? Of is dr mijne nou lui?
Mijn vriend zei "jij bent gewoon echt helema klaar om zelf mama te worden he". Ik bedacht me dat ik inderdaad klaar ben voor mijn eigen kleintje, dat het wel heel heftig is zo'n klein wondertje die alle aandacht opvraagt maar dat ik dat met alle liefde voor een kleintje over heb. We zijn ook al een poosje bezig zelf dus dat was mooi. Punt is alleen... En ik weet niet of dit een typisch mannending is, of dat dat anders zal gaan als je zelf een kleintje hebt, of dat mijn vriend gewoon een luie omgevoelige hork was dit weekend... Maar hij was er dit weekend alleen voor de "leuke" dingen. De ervaring an sich was al leuk natuurlijk, maar ik bedoel dat dat als hij vrolijk was ging hij met hem spelen enzo. En alle andere dingen mocht ik doen.
Leg eens uit? Oke. *hij kon niet tegen zijn huiluurtje wat ik eerder al omschreef. Pakte de hond en ging bijna een UUR lang wandelen. Terwijl ik intussen wanhopig met mijn neefje op de arm zijn moeder ging bellen omdat ik het niet meer wist. Het voelde echt alsof hij me "ermee liet zitten".
*toen hij na dat huiluurtje op bed moest, ging hij weg. Ik moest hem alleen op bed maken. Opzich niet erg maar tandenpoetsen was wel zo gemakkelijk met zijn tweeën, maar dan deden we dat maar een keer niet zei hij. Vond ik ook wat lastig, want moet hij eronder lijden dat zijn oom even geen tijd heeft? Ik heb me alleen gered hoor! En was trots dat het was gelukt. Maar toch.
* om 3.00 's nachts huilde hij. Ik werd wakker stootte mijn vriend aan dat hij eruit moest. Maar hij draaide zich om had kennelijk niets gehoord en ik ben eruit gegaan. Wat bleek? Poepluier. Sterker diarree. De poep was dus hier en daar onder de luier doorgelopen en hij zat er helemaal onder. Ik mijn vriend roepen want dit leek me echt een two man job. En hij kwam pas 15 min later beneden. Hoe dan? Ik was intussen maar provosorisch aan de poets gegaan. Eerst de onderkant en toen in de blote kont over de schouder om de rug te poetsen. Mijn vriend zag de poepluier en kotst gewoon vol gas op de grond waar ik sta te verschonen. Toen ging hij naar buiten om te roken. Weer geen hulp. Ik vroeg hem een schone romper en pyama te pakken. Komt hij aan met maat 50. Dat wist hij misschien ook echt niet maargoed. Mijn neefje uiteindelijk weer aangetrokken en hij wilde wat drinken dus ik vroeg mijn vriend een fles te maken. Neu... Hij wist niet hoe dat moest. Mijn neefje was weer schoon en vrolijk dus nu wilde hij hem wel. Nu ben ik geen ochtendmens dus dit was voor mij wel even frustrerend allemaal dus ben toen even uitgevallen dat hij het dan verdomme maar probeert. Nou bleek geen rocketscience dus dat lukte. Ik maakte mijn neefje weer op bed en mijn vriend ging slapen. Kwart voor 7 gehuil door de babyfoon. Echt hard ook. Ik weet niet of mijn vriend het nou echt niet hoorde of deed alsof maar hij reageerde niet. 0.0. Ik had ook even geen zin in gebekvecht dus ik haalde zelf mijn neefje er maar uit. Schone luier, kleertjes aan, even spelen terwijl ik de fles maak, flesje erin boertje en poh wat een vrolijk menneke was het! Hij schaterlachde zelfs even naar me! Helemaal verliefd. Toen kwam mijn vriend naar beneden. Dus ik vroeg of hij de fles om wilde spoelen. "Begint dat gezeur nu al? Ben net wakker" hij pakt mijn neefje over en gaat leuk spelen. Zelf de fles maar omgespoeld dus en kleren aangetrokken. Terwijl ik me aankleed hoor ik gehuil, niet echt gehuil maar meer een zeurtje. Seconde later roept mijn vriend me hij wou met de hond lopen. Ik vloog inwendig in de brand, kan hij hem dan niet even troosten? Nieuwe prikkel aanbieden? ZIJN BEST DOEN? Maar toen ik beneden kwam stond hij al met dr jas aan bij de deur. Mijn neefje lag alleen op zijn speelkleed zonder toezicht. Hij zei ja hij is nog niet vrolijk hoor ik ga doei. Was niets met mn neefje aan de hand, hij lag tegen zijn speeltje aan en kon daardoor niet die kant op rollen en was gefrustreerd. (Denk ik). Die dag weer een poepluier. Dit keer geen diarree en was netjes in de luier blijven zitten. Maar mijn vriend keek tv op de bank en ik verschoonde hem op tafel op zijn kussen. Mijn vriend snoof keek om zag de poep en rende kokhalsend naar buiten. Terwijl nouja... Dit zag er helemaal niet vies uit en stonk ook niet echt als mensenpoep. Meer naar zijn maaltijdhapje. Dus ik dacht echt aansteller.
Maargoed dit even de highlights van het oppassen qua partnerfrustratie. Mijn eierstokken zijn nog harder gaan rammelen dan daarvoor, maar ik vond het niet prettig hoe mijn vriend zich opstelde.
Ik vraag me dan af, is het onzekerheid, onverschilligheid of gewoon lui? Hij vond bijv. Ook niet dat de nat geworden pyama van mijn neefje verschoond moest worden. Droogde wel weer op toch. Bah. Kan toch niet arm kind... De dupe worden van oom en tantes luiheid. Nee hoor gewoon een schone pyama. Hebben jullie dit wel eens meegemaamt met jullie mannen / partners? Of is dr mijne nou lui?
Hahahaha ook dit zal iedereen min of meer herkennen. Wie de vieze poepluier doet, of een vlek wel of niet erg is.. hoewel kotsen door een luier.. heb ik nog nooit gezien. Maargoed voordat je de keus maakt om te prpberen een kind te krijgen is het wel handig om deze punten te bespreken. Het kan niet allemaal op jou neerkomen. Maar aan de andere kant was dit ook niet zijn kind en dat kan wel veel uitmaken denk ik. Ik heb iig gelachen om je verhaal. Deed me denken aan de zware dagen met mijn dochter, waarin wij ook best eens zijn uitgevallen tegen elkaar 
Hoi
Ik weet niet wat je vriend verwachte van een weekend oppassen maar het kan zeker zijn dat hij zo ook met jullie kleine er zo in staat hier is heeft mijn vriend helemaal niks met andere baby's en kijkt er nog niet naar om maar zijn eigen dochter wel alleen als ze vrolijk is en verschonen of snachts zn bed uit komen doet ie ook niet en als hij een flesje klaar maakt moet ik nog steeds vertellen hoe het moet dus sommige mannen doen echt niks en komt alles aan op jou als moeder
Ik weet niet wat je vriend verwachte van een weekend oppassen maar het kan zeker zijn dat hij zo ook met jullie kleine er zo in staat hier is heeft mijn vriend helemaal niks met andere baby's en kijkt er nog niet naar om maar zijn eigen dochter wel alleen als ze vrolijk is en verschonen of snachts zn bed uit komen doet ie ook niet en als hij een flesje klaar maakt moet ik nog steeds vertellen hoe het moet dus sommige mannen doen echt niks en komt alles aan op jou als moeder