hey meiden heel erg bedankt ,ik weet gewoon even niet wat ik aan moet met dit allemaal kan gewoon niet geloven dat tie echt bij me weg gaat terwijl hij me een maand gelden tenhuwelijk vroeg dat doe je niet zomaar ,hij zij dat hij niet meer die verandtwoording wil afleggen van als tie ergens heen gaat dat tie dat door moet geven en zo,en hij durft gewooon niks te zeggen net als van ik ga over werken dat durft hij niet te zeggen omdat ik dan reageerd van oke jammer vidn niet leuk maar het moet hoordt er bij weet je ze hard zegt nee dit wil ik niet maar ze hooft wel ik heb gisteren met hem gepraat en hij leek net een boom waar ik tegen praten en hij bleef maar goort zijn heb hem zo nog nooit mee gemaakt ik hoop echt diep van binnen dat tie niet bij me weg gaat ,maar denk niet dat dta er in zit iik zij ook geef deze relatie nog een laaste kans we krijgen een kindje en hij zij jah maar ik wil niet uit medenlijden bij je blijven,ik weet echt niet wat ikmoet doen me wereld staat op ze kop net een miskraam gehad nu weer zwanger en dan zit ,snap dit gewoon niet zo iets komt echt met een klap in je gezicht dat verwacht je gewoon niet ,nu zit hij een week bij ze ouders even rust maar wat moet ik daar nou van verwachten, ik eet nu echt zo slecht krijg geen hap door me keel of het legt er weer uit drink gaat gelukkig heel goed maar toch waarmoet dit nou snap het niet ik weet ook wel dat we dez emaand veel hebben meegemaakt en hij langs me heen heeft geleeft,
hij zij ook ik wil niet in me hooft hebben van zo bijna klaar met werken weer naar thuis toe eten ,met andere worden heb er gewoon geen zin in, ik hoop wat van jullie te horen en zijn er meer meiden die dit hebben meegemaakt en nu een leuke gezintje hebben daantje
