Help, slaapdrama

Mijn zoontje bijna 13 maanden heeft dit ook regelmatig. Ben er ook geen voorstander van maar dacht ik laat hem even huilen en na nog geen 2 minuutjes werd het mompelen en 5 minuutjes verder en meneer is vertrokken.
 
Afbouwen lijkt idd een goed idee. Ben ook geen voorstander van laten huilen. Bij mijn dochter hielp wel een duidelijk afscheid. Even knuffelen en dan wegleggen. Nu weet ze precies waar ze aan toe is, zodra ze door heeft dat het bedtijd is begint ze te dreinen, maar meestal na nog geen 5 minuten is ze stil.
 
hallo,
wat knap dat jullie dat zo vol houden. ik denk dat het vooral belangrijk is dat wat je ook doet je er goed bij voelt.
onze dochter heeft tot bijna 3 jaar bij ons geslapen. als gevolg van gewenning / buidelen. ze is 2 maanden te vroeg geboren. en ook wij vinden het niet prettig haar te laten huilen.
wij hebben haar een lulla doll gegeven. deze knuffel haalt rustgevend adem en heeft een hartslag. het is haar beste vriend. en voor haar heeft het zeker met de overgang naar alleen slapen geholpen.
tevens hebben we een strikt bedtijd ritueel wat we altijd herhalen.
groet
 
 
 
wat een herkenbaar verhaal.
Onze dochter is 23 maanden. Ze was prematuur en een moeilijke slaper dus bij ons is het er ook in geslopen om haar in onze armen te laten slapen. 
Toen ze wat ouder werd weigerde ze ineens het overleggen en slapen in haar bed. 
We hebben van alles geprobeerd:
- slaap coach
- vast ritueel
- weg gaan volgens schema en terug komen. 


Niets hielp. Uiteindelijk hebben wij ons erbij neergelegd. We willen geen huilend kind wat je al zegt. Ze groeit er wel overheen. 


Ik heb nu een matras op haar kamer gelegd waar ik samen met haar op slaap. In ons eigen bed wilde ik liever niet omdat ik zo vind dat ze wel aan haar eigen kamer gewend raakt.
 We hebben een Hummy knuffel aangeschaft met witte ruis waar ze veel plezier van heeft. 
de gebroken nachten en het huilen, wiegen, etc hield ik niet meer vol en nu slapen we in ieder geval de hele nacht door tot 7.30u. Heerlijk!
 
Veel succes!
 
Probeer haar eens haar laatste flesje melk in haar bedje te geven. Dus kussen eronder en zo de fles voeden. Dit toevoegen aan het slaapritueel. Eventueel verhaaltje voorlezen ook in haar eigen bedje. 
 
Herkenbaar! Als ik er aan terug denk, word ik weer moe..
 
Onze oudste zoon van nu ruim 2,5 jaar heeft tot 1,5 jaar niet zelf in slaap kunnen vallen. Kwam doordat wij hem of in slaap wiegden of er ook bij gingen liggen. Ook 's nachts legden we hem tussenin om zelf maar te kunnen slapen.
 
Uiteindelijk trok ik het niet meer en hebben we de hulp ingeroepen van het consultatiebureau. Het advies: duidelijk ritme aanleren wat veiligheid en rust creëert, dus op vaste tijden naar bed. Vast bedritueel. Dan in bed leggen en op vastberaden toon zeggen: "(naam) gaat nu lekker slapen." Eventueel benoemen dat mensen met wie hij/zij veel omgaat ook gaan slapen, dus hij/zij ook. (Zoals vriendjes, opa/oma)
Mocht hij gaan huilen dan om de 5 à 10 min binnen lopen en troosten, maar in de kamer laten, zodat je laat merken dat de kamer veilig is. Eventueel ernaast gaan zitten of op de overloop gaan rommelen dat hij je hoort. Als hij maar in bed in slaap valt. 


Vergt wat geduld, maar uiteindelijk is het gelukt. Je kunt dus ook nog consultatiebureau vragen;)
 
Wij hebben dit ook gehad met onze zoon. En aangezien wij laten huilen niet de juiste manier vinden heeft dit ook wel even geduurd. We hebben het kunnen doorbreken door hem rond de 15 mnd een peuterbed te geven. Trots dat hij was op z’n grote jongensbed ging het ineens heel goed. Enige nadeel is als hij snachts wakker wordt komt hij zelf naar ons toe gelopen, maar ach daar kunnen we mee leven. Soms leggen we hem terug, soms slaapt hij tussenin verder.
 
Kijk anders eens op www.thebeyondsleeptrainingproject.com als je Engels kan. Genoeg onderzoek hiernaar gedaan en als je echt niet wil laten huilen dan helpt je die site gefundeerd verder. Bijna alle goedbedoelde tips hierboven zijn  een vorm van slaaptraining. Dat moet je maar net willen. Succes ermee! 
 
Terug
Bovenaan