HELP, we worden gek van Jente!

Ik heb geen betere tips denk ik.
Wat bij kian goed werkt is 'm stevig bij z'n kaakje pakken (niet hard natuurlijk, maar stevig genoeg dat ie niet weg kan draaien) dan resoluut aanspreken dat dat niet mag. Meestal is ie daar zo van onder de indruk (lees tranen) dat ie afdruipt en rustig met iets anders gaat spelen. Maar dit gebeurt nog niet eens dagelijks, dus ik weet niet of het bij de hard-core gooiers ook werkt.
Liefs Nelleke
 
Hai Nelleke,

ook dat doe ik wel vaak, dan zeg ik ook "kijk mama aan". Maar ook dit doet hem niks.
Op dat moment zelf kijkt hij wel even serieus maar zodra ik hem los laat loopt hij weer lachend weg. Erg frustrerend vind ik dat !

Groetjes Fennie
 
Kan ik me voorstellen. Mijn broer was precies zo vroeger. M'n ouders gaven 'm dan zelfs een tik op z'n blote billen (toen ie ouder als peuter was hoor) en dan stond ie er gewoon bij te lachen! (wij lagen dan dubbel, maar voor m'n ouders erg vervelend).
Ik hoop dat iemand nog dé tip aanreikt voor jullie!
Liefs Nelleke
 
Hey Fennie,

Nou ik wacht met je mee op dé tip hoor!   Had het vrijdag op het kdv er nog over.
Julian is op zich een lief jongentje, maar die driftbuien......idd overal mee gooien. Sinds een tijdje gooit hij dus ook met zijn eten, op de grond, over tafel, bord er achteraan. Als er drinken op tafel staat gooit hij het expres om. Er staat dus bijna nooit drinken op tafel   hier...
En tijdens het eten: na maanden van een gewone beker gebruikt te hebben zijn we nu weer terug naar de tuitbeker. Scheelt enorm in melkverbruik
Maar ja om alles maar van hem weg te houden.... Ja, als het echt gevaarlijk wordt.

Net nog, aan tafel. Er stond een fles curry en daar had hij ook al een beetje van op z'n bord. Maar niet genoeg vond hij zelf...pfffff....wat een drama, hij moest en zou nog meer op zijn bord. Gert heeft de fles opgeborgen (uit zijn zicht), daar werd het wat makkelijker van.

Verder bijt hij ons soms ontzettend   hard (net als je het niet verwacht). Ik pak hem in dit soort situaties ook vaak bij zijn kaak vast (zoals Nelleke), dwing hem mij aan te kijken en spreek hem hard toe. Maar helaas is Julian niet onder de indruk te krijgen (alleen grote, drukke honden maken indruk, maar verder.... en om daar nou mee te beginnnen...) Het lijkt hem gewoon niet te interesseren.   Dat is eigenlijk altijd al zo geweest: vreemde mensen, oudere kindjes, lawaai, huilende kinderen, mama of papa uit zicht, even alleen in de auto zitten....het heeft hem nog nooit iets uitgemaakt. Makkelijk, dacht ik tot nu toe, maar we zien dus nu de keerzijde...

Ik vertel hem  altijd direct dat hij me dan pijn heeft gedaan, en waar. Dan duurt het niet lang en dan krijg ik een kusje er op, maar dat neemt niet weg dat hij het een halve minuut later zo weer kan doen...

Met slapen heeft het niets te maken, dat gaat nog steeds zoals het hier al een jaar gaat.(of juist dát moet al het probleem zijn ).
Als ik het zo lees, lijkt het me idd weer een fase (sorry Marieke). Maar ik hoop echt op een goede tip hoor, want fase of niet, dit gedrag wil ik gewoon niet tolereren.

Succes!

Ellen mv Julian
 
hee Fennie,

wat vervelend joh dat hij gewoon niet boos of wordt of gaat huilen, dan heb je echt het idee dat het totaal geen indruk maakt. Ivar heeft dit heel soms en dan heb ik ook zoiets van 'het helpt dus geen flikker dat ik hem op de gang zet of zijn bord weghaal'.
Ik heb dus helaas geen tips voor je, maar kies een aanpak en voer die consequent door (maar dat doen jullie al), zolang hij maar weet dat hij straf krijgt als hij doet wat niet mag, of hij nou boos wordt of niet...

Succes!

Liefs Jenneke
 
Hey meid!

We kunnen elkaar de hand schudden!

Als Thomas iets doet wat niet mag tel ik eerst tot 3 en als hij dan nog niet heeft geluisterd dan gaat hij de hoek in (haha beetje ouderwets) Ik ga op ooghoogte tegen hem praten op een boze toon (niet schreeuwen) dat hij heel ondeugend is en dat mama al een paar keer heeft gewaarschuwd en dat hij nu in de hoek moet gaan staan. Als ik echt mega boos ben sla ik dit stuk over.  Nou daar staat meneertje hoor in de hoek van ladidadida een beetje dansen met zijn voeten enzo het intereseert hem niet zo. Maar blijft wel zitten. Als hij wegloopt dan pak ik hem en zonder iets te zeggen zet ik hem weer terug. Als ik vind dat hij lang genoeg in de hoek heeft gestaan dan ga ik naar hem toe en zeg tegen hem dat hij dat niet meer mag doen en dan moet hij een kus geven en dan is het weer goed. En dan kan hij weer verder spelen.

Maar als ik echt mega mega boos op hem ben dan pak ik hem en dan probeert hij snel wat kusjes te geven haha dan weet hij dat ie dat ie dat hij echt te ver is gegaan.
Verder helpt het allemaal niets hier. Dus ik kan ook wel wat tips gebruiken haha.

Die van Esmé ga ik ook zeker gebruiken!!!

Liefs Esther
 
Hai Esther,

Ik doe alles inderdaad precies het zelfde als jij en Jente gedraagd zich ook het zelfde als Thomas.
Hij blijft in de gang in de hoek zitten maar zit er bij te tralalale!

Ook hij geeft me na afloop een knuffel en gaat weer verder met spelen. Ik vind jou tot 3 tellen ook wel een goed idee.

PFFFF, leuk kinderen!

Groetjes Fennie en Jente
 
Hiya Fennie!

Leuk he....jongetjes! haha. Ik heb voor Max een houten krukje dat op de gang staat en daar moet ie op zitten voor een time out. Maar nu hij dat begrepen heeft gaat ie steeds dingen doen waarvan hij weet dat het niet mag (slaan e.d.) en pakt dan z'n krukje en zegt "zitten?". Hij is dus aan het onderzoeken welk gedrag hem op de kruk doet belanden.
Wat ik wel merk is dat elke reactie (boos, lachen om iets, verbaasd, zelfs rustig) voor hem hetzelfde betekend....succes.
Dus ik doe het nu af en toe in totale stile en dat lijkt te werken. Ik pak hem volkomen uitdrukkingsloos op en zet hem zonder iets te zeggen op de kruk. Dan na 2 minuten mag hij er weer af. Dit lijkt op het moment het enige te zijn wat indruk wekt want hij is er door in de war. Hij snapt niet waarom er geen reactie van onze kant komt.
En tja, als dat 5x achter elkaar moet....dan maar 5x achter elkaar. Volgens mij gaat het er uiteindelijk om dat de gevolgen op vervelend gedrag steeds hetzelfde zijn. Die kids proberen dat constant uit. Niet om jou compleet gek te maken maar om uit te vogelen hoe de wereld in elkaar zit. Dat neemt natuurlijk niet weg dat je ze zo af en toe wel achter het behang kan plakken. Hahaha mijn man zegt dat het voorbereiding is voor ons voor wanneer de puberteit toe slaat. Zodat we tegen die tijd een soort van "thick skin" hebben ontwikkeld tegen dit soort gedrag.

Ajuus, ilja
 
Terug
Bovenaan