Herken mijzelf niet meer!

Hoi alle sjachootjes,

Hier nog zo één hoor!! Al gaat het de laatste tijd wat beter. Wat hierboven allemaal geschreven staat......ZO HERKENBAAR......... druk maken om dingen waar je je eigenlijk geen zorgen over hoeft te maken, die "tantrums", uitbarstingen om niets en janken om de belachelijkste dingen!! (van de week nog, omdat m'n kat een haal op d'r neus heeft gekregen) <- tranen met tuiten!! (en het was wel 1 bloeddruppeltje!!) Daar ben ik normaal niet echt het type voor.

Van al deze dingen heb ik eigenlijk al sinds dag 1 last van. En je ergeren aan jezelf omdat je normaal gesproken niet zo bent maakt het alleen maar erger.

Zoals ik al zei, met mij gaat het wat beter. Ja zeker, ik heb nog steeds zo m'n buien, maar ik laat het maar over me heenkomen. Wijt het aan de hormonen en weet (hoop) dat het na de zwangerschap over is. Gelukkig heb ik een schat van een vriend die het allemaal begrijpt (en pikt). Hij is zelfs degene die me in laat zien dat het erbij hoort. (toch een voordeel, dat z'n zusje het al 2 keer heeft meegemaakt)

Wat het denk ik voor ons "soort"  dames nog moeilijker maakt is het beeld dat heel de wereld schetst dat je op een super enorme grote onafmetelijke roze (liefst knalroze) wolk moet zitten!! NOT!! Zo werkt het niet. Tuurlijk is het fantastich om een kindje te krijgen, maar het genieten begint pas na de geboorte volgens mij. Ken je dat? Die welgemeende opmerkingen van vrouwen, "je moet er wel van genieten hoor!" Wat nou moeten?? en ten tweede waarom? Ik voel me ziek, zwak, misselijk. Begin een varken te worden met olifantenafmetingen en de dingen die ik voorheen zo graag deed kan ik niet meer!!

Mijn advies, doe het op je eigen manier en probeer te accepteren dat je ff jezelf niet meer bent. Probeer na een belachelijke uitbarsting erom te lachen, dat je je zo achterlijk gedraagt. Dat maakt alles om de zwangerschap heen wat dragelijker. Ik weet het, het is niet makkelijk, maar niet geschoten is altijd mis. In mijn geval werkt het goed. En dames........de zon is er.......dat maakt het leven ook weer mooier. Ik denk dat we met z'n allen ons toch langzaamaan beter gaan voelen.

Houd moed we zijn er bijna....... (PFFFF, ik nog maar 17 weken)

groetjes en een dikke knuffel
Kameraadsel
 
hoi meiden,
Nou ik hoef niks meer teschrijven erover alles staat hier boven al.
Ik dacht ook dat alleen ik er last van had,valt me toch weer mee !
Iedereen is er enthosiaster over als dat ik ben en zelf in een babywinkel ben ik na 10 minuten uit gekeken en dan word me vriend [die nooit om winkelen geeft]boos want hij had wat meer informatie gewilt over de kinderwagen ofzo.
Ik schaam me gewoon ervoor zo ben ik normaal nooit.
Ik hoop ook zeker niet dat je kindje het mee krijg in je buik!!!weetje dat ik later als ik eraan terug denk   wat ik deed of zei wel een rot gevoel krijg achteaf,maar ja daar hebben ze nu niks aan.
nou meiden we proberen er maar wat van te maken groetjes wendy ik moet nog 6 maanden[ben benieuwd of het beter wordt]
 
Echt een leuk onderwerp dit!! Iedereen kan een beetje zijn gal spuwen Heeeeerlijk... Je wil toch ook niet altijd klagen tegen vrienden en familie (die het ook niet eens begrijpen)

Vind de verhalen van anderen echt grappig om te lezen en door jullie ellende voel ik me vandaag al weer iets vrolijker..

Thanks!! hihi
 
Tegenwoordig waarschuw ik af en toe maar dat ik een wandelende hormonenbom ben! Dat helpt in ieder geval mezelf, bij mijn vorige zwangerschap weigerde ik toe te geven dat ik ook maar ergens last van had! Dom Dom Dom.

Ook raak ik heel erg in mezelf gekeerd, ik heb helemaal geen zin in van die bijeenkomsten waar 100 mensen vragen hoe het nu is met de zwangerschap, of ik iets voel, of ik nog wel kan werken en zo ja, dan is dat toch wel heel bijzonder want zij kennen iemand   die....

Ik mis het stappen wel een beetje, alhoewel ik de wilde haren toch al een paar jaar achter me heb gelaten. Maar die vieze rooklucht staat me zo vreselijk tegen! Blij dat het terrasjesweer er weer aan komt. Ik drink af en toe (minder dan een keer per week) een half glaasje wijn, samen met een halve liter water of zo. Dat doe ik alleen thuis, ik heb geen zin in discussies daarover en ik vind het wel erg lekker.  Alhoewel ik rode wijn nu niet lekker vind, ik ga nu echt voor wit terwijl ik daar anders niks aan vind.

Met eten maak ik het me niet zo heel erg moeilijk, alleen de extremere varianten mijd ik, zoals echt rauwe dingen. De lamskoteletjes laat ik gewoon wat langer doorbraden, zodat ze roze zijn van binnen en met vis doe ik nog minder moeilijk, zolang ik maar het gevoel heb dat ze hygiënisch genoeg werken in de keuken. Zolang de bloeddruk het toelaat eet ik ook nog gewoon drop en drink ik koffie. Als die onverhoopt mocht stijgen, laat ik dat alsnog staan. Door iets makkelijker te worden met eten ten opzichte van de vorige zwangerschap heb ik nu wel het gevoel dat het allemaal wat minder een straf is, zwanger zijn. En dat zorgt voor minder stress en dat is ook heel wat waard!!!

Maar kom niet bij me in de buurt als ik een hele dag een zoontje in een groeisprong om me heen heb gehad, ik veel pijn in mijn bekken heb en het weer ook al niet meezit. Dan explodeert die bom bij het minste of geringste.....

Groetjes,
Tamara
 
Haha, aan de reacties te zien ben ik zeker niet de enige. En dat doet me goed.
Inderdaad lekker om je gal te spuwen tegen onbekende.

En wat fijn dat er meer mensen zijn die moeite hebben met het 'alcohol verbod'. Ik dacht dat aan mij lag (voelde me al een halve alcoholist). Ik heb hier al vaker het onderwerp alcohol voorbij zien komen maar altijd in de trant van...NEE...NIET DOEN...kan echt niet! En daar mee gepaard talloze reacties van meiden die zeggen: "ik snap niet dat je het er zo moeilijk mee hebt...je weet toch waar je het voor doet" of "uitgaan zonder alcohol is toch ook leuk".
Natuurlijk weet ik waar ik het voor doe...anders zou ik het niet laten staan. Maar dan mag ik het toch zeker wel missen (overigens drink ik ook af en toe gewoon een klein glaasje rode of witte wijn).

Puk ik ben ook gek op festivals als mysteryland en dance valley....maar daar zul je mij dit jaar ook niet zien met me dikke duike en een appelsapje in me hand .
Nou ja volgend jaar maar weer toch? We worden vast allemaal wel weer 'normaal' zodra die kleine eruit is en we daar een beetje aan gewend zijn.

En ook wat eten betreft moet er ook nog even iets uit. Je wordt echt zooo vreselijk bang gemaakt van af te moment dat je zwanger bent...dit mag niet, dat mag niet.
Volgens mij moet je gewoon je gezonde verstand gebruiken en vooral niet doorslaan. Ik ben zelf drie weken op rondreis geweest in Thailand en als ik dat van te voren op dit forum had gegooid zouden er vast allerlei reacties gekomen zijn die me het zouden afraden. Ben blij dat ik gegaan ben en het was heerlijk en helemaal niet moeilijk met eten ofzo.

Zo...ik heb dit forum helemaal ontdekt..haha...heerlijk! (en dat zeg ik lekker niet tegen mijn vriendinnen...want wie had ooit gedacht dat ik zou zitten mutsen op een forum voor zwangeren...WHAAHa...ik niet in ieder geval)
 
Hoi meiden,

Ik vind het fantastisch om jullie verhalen te lezen, eindelijk eens meningen van vrouwen die niet altijd happy zijn tijdens de zwangerschap. Het lijkt soms wel een taboe om over de mindere kanten van je zwangerschap te praten. Als je er over praat met vienden en bekenden dan krijg je altijd dezelfde reactie's O het zijn je hormonen, of dit is toch wat je wilde waarom doe je dan zo moeilijk? Of inderdaad de cliché verhalen van probeer er van te genieten meid! Ik twijfel er niet aan dat het allemaal lief bedoeld is maar soms twijfel ik gewoon heel erg of al die gevoelens en emoties wel normaal zijn. Ik vind het dan ook geweldig om al jullie verhalen op dit forum te lezen zo kunnen we elkaar een hart onder de riem  steken en weten we dat we er niet alleen voor staan want het blijkt wel uit alle reacties dat  zwanger zijn niet altijd lief, leuk en alleen maar geweldig is!  Eindelijk is het weer eens warm buiten met de zon erbij dus ik zou zo zeggen laten we het qua weer het er maar eens lekker van nemen de aankomende dagen daar worden happy van!

Liefs en vele groetjes,

Puk
 
Hoi Meiden,

Hier eentje met geen ervaring in dat soort gevoelens wat jullie hebben. Ik snap jullie best daar niet van, want een zwanger lichaam veranderd enorm.
Hormonen slaan op hol, borsten groeien als kool, en ja je krijgt een buik, hoort er allemaal bij want er groiet een kind in je. Geniet ervan meiden ondanks die gevoelens want 9 mnd zijn zo om en na die 9mnd zal ook niet meteen weer alles koek en ei zijn hoor. Ik heb er nu nog kilo's aanhangen van mijn zoon nu 16mnd en hij slaapt nog steeds niet door. ben nu zwanger van de tweede 7wk+2dg en ondanks alles geniet ik er toch van.

Ik wil jullie wel even waarschuwen.Ik heb een vriendin die had diezelfde gevoelens tijdens de zwangerschap en die zit nu na dik 16mnd nog met die gevoelens en heeft dus een postnataledepressie, heel erge en is ook bij een psygologe aan het lopen nu.
Waak ervoor het is gebeurd voordat je er erg in hebt.

Heel veel succes meiden.

Liefs van mij, zoontje 16mnd en kruimeltje 7wk+2dg
 
hoi meiden,

Wat jullie hebben met emoties heb ik weer niet.. gelukkig..
MAAR ik ben vanaf week 6 aan het spugen geweest.. heb tot week 14 in bed gelegen.. kon niets.. als ik maar overeind kwam dan begon ik te spugen of te kokhalsen.. great..
gelukkig is dat nu eingelijk over.. alleen ik heb echt nul conditie nu.. als ik maar ff iets doen loop ik te hijgen als een oudpaard..
NEE zwanger zijn is voor mij ook niet de roze wolk waar ik altijd over heb gedroomd..
en ja ik wilde altijd ZOOOO graag zwanger zijn.. en een kindje krijgen..
en och ja.. dit is misschien niet leuk om te zeggen maar ik vind baby's niets aan..
sorry.. kleuters, peuters en pubers.. JA baby's nee..
ik wilde altijd een groot gezin maar nu.. tja.. een 2de ja en als dat net zo'n drama is als deze zwangerschap.. dan mag mijn vriend de volgende krijgen..
soms als ik dit soort dingen denk voel ik me echt vreselijk!!
mijn vriendin lukt niet om zwanger te worden.. en ik vind er niets aan..
trouwens andere kwalen die ik heb...
aambei... nog nooit gehad..
als ik hard niets plas ik in mijn broek..
ben echt de hele tijd door verkouden..
bloedneusen..
ben giga wit want druf niet onder de zonnenbank.. en lang in de zon durf ik ook niet..

ja leuk he zwanger zijn.........................

dikke kus
Annemieke

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan