Meid meid, wat een spanning zeg. Ja.... je denkt al steeds als ik de echo maar haal.. als het maar niet van tevoren wordt afgestoten, want je hoopt zo!!!!!!!!!! En dan ga je toch ineens bloeden en is alle hoop weg geslagen, maar wat een heerlijk nieuws als blijkt dat je zwanger was van een tweeling.
Toch kan ik me voorstellen dat het toch pijn doet van het andere kindje. Het was toch je kindje. En aan de andere kant ben je in de gloria omdat het andere kindje op schema groeit en alles goed gaat. Wat een dubbele gevoelens.
Maar een gezonde zwangerschap maakt heel veel goed. Dat heb ik zelf gemerkt. Ik heb in november 2007 een mk gehad en op de controle-echo was nog wat te zien maar geen hartactie (terwijl ik toen al 8 weken was). Dan krijg je toch hoop en het is zo spannend. Maar 2 weken later bleek er niets meer te zien en 1 week daarna was ik ongi.
Ja, ik was na 6 maand weer zwanger (waarvan 4 maanden klussen) en dan ben je helemaal gelukkig maar je voelt ook de spanning.... gaat het goed... bloed ik niet. Ik was elke keer bang als ik naar de wc ging dat ik bloedde of dat ik bij het afvegen bloed in het papier zou zien.... maar dat kwam gelukkig niet. bij jou wel, wat zal dat rot zijn geweest.
Maar gefeliciteerd.... probeer het een beetje te verwerken en misschien al los te laten want je wordt toch echt moeder.... heerlijk idee he?
Groetjes Bloempje
