Het straf stoeltje?


Hallo Sandra,
dank je wel voor je uitleg en voor de genomen moeite, maar ik hoef zaken niet anders te bekijken. Ik hoef ook niet te ervaren wat het gelezene met me doet en waarom.
Ik weet niet hoe vaak ik het nog moet benadrukken, maar dit is de laatste keer:  er wordt door mamaatje (meen ik) gevraagd om een mening en die heb ik gegeven. IK vind dat zo. Hoeft niemand het mee eens te zijn.
Maar ik hoef niet uitgelegd te krijgen hoe Jinny e.e.a. mogelijk bedoeld kan hebben, en dat het niet verkeerd bedoeld is want a: denk ik dat Jinny daar heel goed toe in staat is dat zelf aan te geven en b: ben ik ervan overtuigd dat Jinny goede bedoelingen heeft, want dat heb ik ook geschreven in mijn laatste reactie. Alleen spreekt de reactie zelf mij minder aan.
Kijk, als ik dan mijn persoonlijk mening geef word ik van alle kanten bestookt dat ik het toch allemaal verkeerd interpreteer en zie, blijkbaar.
Is mijn mening dan zo verkeerd of aanstootgevend of zo?
Er zullen toch wel meer mensen zijn die genoemde benaderingen niet zien zitten?!
Maar ja, die kijken nu wel uit om daar voor uit te komen.

Ik heb alles nog eens gelezen en ik dacht dat ik genuanceerd genoeg heb geschreven wat ik er eigenlijk van vind. Dat mag toch?
Het gaat allemaal om hetzelfde. Door verschuillende gezichtspunten kom je toch tot een geheel en wat ik hier in sommige reactie proef is dat IK het toch vooral verkeerd zie en daar moet ik blijkbaar van overtuigd worden.
Met alle respect voor jullie allen..
Zo, nu stop ik met mijzelf te verdedigen.
Fijne dag gewenst, groeten, Claudia.

 
Hoi ik wil toch heel even reageren en mijn mening geven.
Ik denk ook dat een straf stoetje of plek wel degelijk kan werken, maar ieder vind zijn eigen methode om op te voeden.
Wij waarschuwen Daan 2x op oog hoogte en de derde keer ztten wij hem voor de trapkast. Hij hoeft echt nog niet te blijven zitten want hij is 14 maanden, dus in hoeverre kun je dan al echt straffen. Wij zijn wel consequent van 2x waarschuwen en de 3e keer voor de kast.
En over toegeven, wat valt er toe te geven nu al? Nee is nee en blijft nee.
Als ze ouder zijn kun je in overleg gaan met elkaar en tot een oplossing komen.
Wij zijn van ook van mening dat we nu beter "streng" kunnen zijn je kunt de touwtjes altijd nog laten vieren.
Want ik heb in de omgeving wel vaak meegemaakt dat ouders die "te makkelijk" zijn toch later problemen krijgen met de kinderen.
Ik zie het heel duidelijk bij mijn buren nee wordt ja en vaak toegeven en nooit straf en mijn buurkinderen lopen nu al over hun ouders heen en dan heb ik het over kinderen van 7, 9 en 3.
Maar ieder zijn menig en daar moeten wij met elkaar respect voor hebben inderdaad.
Ik hoop dat ieder zijn weg vind of gevonden heeft.
 Groetjes Saskia
 
Hoi..

Ook ik wil graag even reageren. Allereerst jammer dat zo'n topic in gezeur eindigt. Persoonlijk denk ik dat je gewoon niet zo moet happen, Claudia..je gaat maar door, daar wordt t alleen maar vervelender van. Sommige moeders komen gewoon heel stellig over, het zij zo..

Nu even over nanny Jo Frost. Wij zijn groot fan van haar aanpak en geloven er heilig in dat het werkt! Als Minoes straks het benul heeft, gaat ze zeker op n stout- kindertjes- stoeltje òf op de trap..dat geeft  haar de kans om na te denken over wat ze fout heeft gedaan, ik ben ervan overtuigd. Straffen door haar naar haar slaapkamer te sturen gaan we zeker niet doen, omdat de slaapkamer dan geassocieerd gaat worden met straf i.p.v. slapen en dat is niet de bedoeling!

Het is toch eigenlijk apart dat in deze tijden opvoedingsprogramma's nodig zijn om ons aan t denken te zetten. Gaan er zoveel gezinnen de mist in, denk ik dan? Hebben we geen tijd meer om onze kindertjes op te voeden? Vreselijk!

Nou ja, wij gaan er in ieder geval voor..

Veel liefs,
Jacomien
 
Ik begrijp wat je bedoeld, Jacomien. Ik had zelf ook altijd zoiets van:
duh... zo moeilijk is het toch allemaal niet, hoe kun je het zo ver
laten komen. Tot ik me realiseerde dat die ouders die de moed hebben
hulp te vragen, ook met de beste bedoelingen aan hun opvoeding zijn
begonnen. Net als ik nu... dus wie zegt mij dan dat ik de wijsheid in
pacht heb... ik kan straks als mijn dochter wat ouder is, of zelfs nu
al ook volledig een afslag missen en compleet de weg kwijt raken...



Ik ben blij met dit soort programma's en ook boeken. Naast de handvaten
die het kan geven, lijkt het ook iets te zeggen als: het is niet erg
als je een keer een afslag mist. Je bent niet de enige en de schade is
(bijna) altijd te herstellen.



Toch?



Groetjes,



Sandra

 
Bonsoir,

Ons zoontje is een heeeeeeeele grote boef en zeer ondernemend. Hij is zonder twijfel gebaat bij een zeer consequente aanpak (niet 'streng' maar 'consequent' !!). We wonen nu 14 maanden in ons nieuwe huis, hij was toen 16 maanden. Helaas voor ons had de oven knopjes aan de voorkant. Tsja... heel aantrekkelijk he. We moesten hem dus al heel snel leren dat hij nooit (NOOIT!) aan knopjes mag komen. We hebben het hem terdege uitgelegd en hij begreep het: 16 maanden!!! Ze snappen veel meer dan je denkt, zelfs als ze nog helemaal niet kunnen praten. Nu snapt(e) hij trouwens de meeste dingen wel vrij snel, dus we hebben het met hem best makkelijk wat dat betreft. Maar wij hebben gemerkt dat het heel veel zin heeft om hem zelf te laten ervaren. Hij mag veel van ons: bordjes of een drinkglas naar de keuken brengen (hij weet als het valt: op de bank gaan zitten tot het glas opgeveegd is), zelf het kattevoer bijvullen, gewoon: dagelijkse dingetjes. Dit geeft hem veel zelfvertrouwen en als hij iets niet mag, leggen we hem goed uit waarom (gevaarlijk, kan kapot, kan pijn doen, noem maar op). Meestal accepteert hij dit dan ook, omdat hij volgens mij beseft dat hij het anders echt wel had gemogen. Nogmaals: hij is heel makkelijk hoor. Maar ik denk ook wel dat dit mede door onze aanpak is gekomen. We zitten op 1 lijn met de opvoeding, en ook met dit deel ervan. Als hij stout is, gaat hij op de gang. Vreselijk vindt hij dit, en dat is precies de bedoeling. De aanpak van Jo Frost vind ik persoonlijk heel goed. Ik denk ook echt dat het prima werkt. Ik mis er alleen toch dat stukje communicatie bij dat wij met ons zoontje wel hebben. Niet alleen uitleggen als er iets mis gegaan is, maar t.a.t. uitleggen. Alles beschrijven, uitleggen en vertellen. Ons zoontje voelt zich er echt zekerder door en dat doet ons erg goed. Succes!

Groet,

Anouk
 
Hoi,

Ik ben moeder van 2 kinderen, van bijna 4 en 21 maanden.
Met name de jongste is een ontzettend ondernemend mannetje.
Persoonlijk vind ik Jo Frost ook erg goed, en ik er ook het boek van.

Als je goed naar haar programma kijkt, dan zie je ook dat ze verschillende methodes gebruikt in vergelijkbare situaties. Wat inderdaad bij het ene kind super werkt, slaat bij een ander kind totaal niet aan.

Als ouder moet je kijken naar hoe je kind is en wat het beste voor hem of haar werkt.
Ik denk dat we het in ieder geval allemaal met elkaar eens zijn dat het allerbelangrijkste in de opvoeding is, dat je consequent moet zijn. Nee is nee en blijft nee, hoe lang een kind bijvoorbeeld ook blijft proberen.

Opvoeden is moeilijker dan het lijkt als je er onervaren voor staat...
Maar het is wel een enorme uitdaging vind ik!

Groetjes Mirjam
 
Hoi,

Ik ben moeder van 2 kinderen, van bijna 4 en 21 maanden.
Met name de jongste is een ontzettend ondernemend mannetje.
Persoonlijk vind ik Jo Frost ook erg goed, en ik er ook het boek van.

Als je goed naar haar programma kijkt, dan zie je ook dat ze verschillende methodes gebruikt in vergelijkbare situaties. Wat inderdaad bij het ene kind super werkt, slaat bij een ander kind totaal niet aan.

Als ouder moet je kijken naar hoe je kind is en wat het beste voor hem of haar werkt.
Ik denk dat we het in ieder geval allemaal met elkaar eens zijn dat het allerbelangrijkste in de opvoeding is, dat je consequent moet zijn. Nee is nee en blijft nee, hoe lang een kind bijvoorbeeld ook blijft proberen.

Opvoeden is moeilijker dan het lijkt als je er onervaren voor staat...
Maar het is wel een enorme uitdaging vind ik!

Groetjes Mirjam
 
Hoi,

Mijn dochter is bijna 4 en mijn zoontje 21 maanden.

Zelf ben ik wel fan van Jo Frost, haar boek staat ook bij mij in de boekenkast.
Als je naar haar programma kijkt, zie je dat ze verschillende methodes gebruikt in vergelijkbare situaties, omdat ze kijkt naar hoe het kind is, en wat voor het betreffende kind werkt. Hier gaat het denk ik om; wat voor de een super werkt, haalt bij de ander totaal niets uit. Kijk naar je kind! Je weet zelf wel wat wel en wat niet voor hem of haar werkt!
Ik denk dat we het met elkaar eens zijn dat je boven alles consequent moet zijn naar je kinderen toe, en ook dat je als ouders 1 lijn moet trekken, zodat je als ouders niet tegen elkaar uit wordt gespeeld.

Opvoeden is moeilijker dan ik van te voren had kunnen indenken...
Maar het is wel een enorme uitdaging!

Succes allemaal!

Groetjes Mirjam
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan