Ik laat Lotta ook nooit echt lang huilen, vaak haal ik haar dan even met doeken en al uit bed, in de donkere kamer blijven, zachtjes praten/wiegen en dan weer in bed. Soms moet dit tot twee keer toe, evt. met zachtjes aan de borst kalmeren. Maar ze blijft in de (donkere) kamer, in de doeken. Soms troost ik op die manier wel gedurende een half uur een paar keer, voor een slaapje van maar driekwartier, maar heb het idee dat het toch werkt want hoef steeds minder te troosten en ze slaapt steeds beter.
Ik snap je frustratrie btw, mijn partner was ook erg inconsequent tot hij laatst een week thuis was: toen zag hij hoe druk het is met haar en snapt hij dat Lotta de structuur echt nodig heeft.
Ze is nog steeds een lekkere drukke baby, maar het gaat wel echt goed, dus lang leve de RRR en de doeken (wij hebben ook een pacco)
Succes.