hoe ga je daar mee om....??

A

Anoniem

Guest
Hoi meiden,

ik vraag mij af hoe andere moeders ermee om gaan als hun kindje zich anders ontwikkelt.
Ik bedoel dus de motorische ontwikkeling van het kruipem, optrekken en lopen.

Wellicht bij sommige wel bekend, maar... Meike heeft haar eigen tempo. Hadden ons daar wel bij neergelegd maar nu komt de omgeving. Kunnen we wel tegen hoor haha...

Maar toch Meike is echt wel laat (ze is nu een jaar hé). Onzeker wordt ik er niet van maar ik vraag mij af of zijzelf daar niet beperkt in wordt. Ze gilt soms moord en brand omdat ze er niet bij kan en dan probeert ze het echt wel, dat is zielig hoor...

Wie herkent zijn eigen kind hierin??? En wie heeft ook met een 'betrokken' omgeving te maken????

Ben benieuwd naar je verhaal...

Liefs Renske
 
Hoi,

Ik hoor eigenlijk bij de voorjaar 2006 mama's, maar lees af en toe hier mee. Heb ook al wel eens eerder gereageerd.

Onze zoon (nu bijna 4,5) was ook heel laat met alles. Met 1 jaar ging hij nog niet eens uit zichzelf zitten. Maar toen hij 16 maanden oud was deed hij alles ineens in 3 weken tijd. Zelf gaan zitten, staan, kruipen en los gaan lopen. Het CB had het inmiddels over fysiotherapie gehad. Maar omdat hij ineens alles ging doen was dat niet meer nodig. Iets later bleek onze zoon epilepsie te hebben. Dat heeft hem belemmert in zijn ontwikkeling. Maar dat hoeft jouw kindje helemaal niet te hebben hoor! Het kan gewoon zijn dat ze wat trager is. Als je zeker wilt weten of alles goed is kun je altijd een consult bij een kinderfysiotherapeut aanvragen. Gewoon als advies. Wie weet heeft hij/zij nog tips.

Inmiddels is onze zoon bijna 4,5. Hij heeft de achterstand nooit helemaal ingehaald. We zijn doorverwezen naar een kinderfysiotherapeut.(op aanraden van de basisschool en de kinderarts)  Uit het eerste deel van het onderzoek is gekomen dat hij platvoeten heeft, en dat zijn spierspanning niet optimaal is. Maar daar is wat aan te doen. Ze gaf aan dat het jammer was dat we niet eerder doorverwezen waren. Niet dat het nu ernstig is, maar ws hadden we dan alleen wat tips gehad om thuis mee te gaan oefenen. Nu gaat het allemaal iets langer duren. Maar we zijn er nog op tijd bij.

Onze dochter heeft ook epilepsie (ze is 30 mei 2006 geboren, 4 weken te vroeg) Maar omdat we er bij haar vroeg bij waren ontwikkeld zij zich volkomen normaal.

Groetjes, Cathy
mama van Thom (maart 2003) en Danae (mei 2006)
 
PS: Oeps, hoe gingen wij ermee om?

Onze omgeving heeft er ook over gezeurd. Maar toen hij met 16 maanden ineens alles kon vonden ze het prima. Wel heb ik zelf altijd geroepen dat het niet was zoals hoorde. Ik heb zelf een opleiding in de zorg en kinderzorg gedaan. Maar vlgs het CB hoefde ik me niet druk te maken. De kinderarts in het ziekenhuis heeft het afgelopen maart ook pas voor het eerst over fysio gehad. Tot die tijd vond ze het nog niet nodig. Hij leek zijn achterstand in te halen. En ik heb het al die tijd zo gelaten. Moet eerlijk toegeven dat ik het tijdens mijn zwangerschap niet zag zitten om nog meer heen en weer te klepperen naar artsen. Hij krijgt ook al logopedie omdat zijn uitspraak niet geweldig is. Nu de rust in huis wederkeert (en ik er weer de puf voor heb)  heb ik alles weer opgepakt. Ik heb laatst gevraagd of ik hem nou tekort gedaan heb door er niet zo aktief mee bezig te zijn. Maar de arts en fysiotherapeute gaven aan dat dat niet erg was. Hij ontwikkelde zich immers. Helaas niet genoeg.

Maar nu onze dochter er is, zien we pas goed het verschil. Achteraf zeggen we: hadden we maar eerder doorgepakt. Al was het alleen een keer op consult bij de fysio. Of het wat gescheeld zou hebben weten we niet. Misschien was het eerder opgepakt, maar misschien ook niet.

Ik kan je geen advies geven over wat je zou moeten doen. Alleen vertellen hoe wij het ervaren (hebben). Ik hoop dat je er wat mee kunt.
Groetjes, Cathy
 
Hoi Renske,
Thom is morgen tien maanden en hij tijgert of kruipt nog niet en hij kan zelf ook nog niet gaan zitten. Wel rolt hij alle kanten op en schuift hij op zijn buik achteruit, ook als hij om zijn billen zit draait hij rond en begint hij voorzichtig wat te schuiven. Sinds dit weekeinde probeert hij zich ook een beetje  op te trekken. Ik had graag gezien dat hij zich al tijgerend of kruipend vooruitbewoog, maar hij doet het op zijn eigen manier en tempo. Hij ontwikkelt zich wel en dat is ook vooruitgang, nietwaar. Hij is nog zo jong, hij hoeft het ook allemaal nog niet te kunnen, maar als  ik hoor of zie wat andere (jongere) kinderen al doen, wordt ik toch wat ongeduldig.
Groetjes mv Thom (leuke naam toch Cathy)
 
Hartstikke goed Kat dat je dit verhaal hier neeschrijft (long time no
see, by the way...) want ik denk niet dat je zomaar kan roepen dat je
kindje alles op zijn eigen manier/tempo doet dus dan is langzaam ook
goed. Ik zou er actief mee omgaan. Dus niet wachten tot iets vanzelf
wel komt.

Nu heb ik niet helemaal recht van spreken gezien de vraagstelling maar
wilde het wel even kwijt. Omdat Stijn veel te vroeg geboren is zijn wij
vanaf het begin actief betrokken bij zijn ontwikkeling en allert op
eventuele achterstand. Niet hysterisch hoor, dus rustig een paar
maanden marge maar toch.


Renske, haal uit je omgeving dat waar je wat mee kan (professioneel advies) en trek je niets aan van de rest. Jij doet er toch al vanalles aan om je kindje te stimuleren. Wellicht met een professioneel advies gaat het nog beter?

Veel liefs
 
Hoi Toulouse,

volgens mij begrijp ik je niet helemaal.....
Jij gaat er vanuit dat de ontwikkeling niet vanzelf gaat en vind dat je actief moet stimuleren?

Ik weet niet of je dat opmaakt uit mijn stukje maar wij stimuleren Meike wel maar op huistuinkeukenmanier. Wij zijn bij fysio geweest, was hartstikke goed en nu moeten we haar even de kans geven. CB ziet geen achterstand en ha en fysio geen afwijking, dus.....

Met omgeving bedoel ik familie, vrienden en kennissen. Zij vergelijken misschien  Meike ook met haar vlotte zus en andere kinderen van haar leeftijd. Het kdv is ook erg (op een leuke manier) bezig met haar ontwikkeling.

Iets op z'n beloop laten is niet helamaal mijn ding, ik werk namelijk in het basisonderwijs.....

Bedankt voor de reacties, mijn  vraag is gewoon hoe je met iets omgaat. Dus de één laat het op z'n beloop en de ander is erg actief. Ik denk dat wij daar wat tussenin zitten.

Groetjes Renske  
 
quote: toulouse reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('26-07-2007 10:57:59'));

Hartstikke goed Kat dat je dit verhaal hier neeschrijft (long time no see, by the way...) want ik denk niet dat je zomaar kan roepen dat je kindje alles op zijn eigen manier/tempo doet dus dan is langzaam ook goed. Ik zou er actief mee omgaan. Dus niet wachten tot iets vanzelf wel komt.


Doel je hiermee op mijn reactie?! Of lees ik dat verkeerd? Ik ben het met je eens dat Kat er terecht op wijst dat er iets mee aan de hand kan zijn en ik denk niet dat een langzame ontwikkeling ook wel prima is en je daarom achterover kan leunen. Maar ik denk niet dat als je kindje zich niet op de standaard manier ontwikkeld en meteen iets aan de hand hoeft te zijn. Natuurlijk blijf ik alert op Thoms ontwikkelingen, zoals Renske dat ongetwijfeld ook bij Meike doet.
Groetjes mv Thom
 
Renske ik denk dat we ongeveer hetzelfde idee hebben, je probeert je kindje op je eigen huis-tuin en keukenmanier te stimuleren en mocht dit niet genoeg zijn vragen we er hulp bij. Binnenkort ga ik weer met Thom naar het cb en dan zal ik  er echt wel aandacht voor vragen.
Groetjes mv Thom
 
Terug
Bovenaan