hoe ga je daar mee om....??

Hi mam van Thom,

nu wil ik gaan schrijven en ben ik het kwijt...... jammer dat je niet even terug kan kijken...... Volgens mij begrijpen wij elkaar wel en misschien dat toulouse het wel anders bedoeld dan wij begrijpen.... Dat  is natuurlijk het nadeel van het forum. Maar goed, ik vraag om reacties want ik wil weten hoe andere moeders hier mee omgaan..

Liefs Renske  
 
Hoidiehoi!!

Goeie vraag!
Maar ik wil eerst even inspringen op de antwoorden....
Kijk, een kindje zal meestal tussen de 11 en 16 maanden gaan lopen....
We weten allemaal dat ze vaak in een paar weken tijd ineens vaak 6 (ik noem maar wat) nieuwe dingen kunnen leren....Dusss ik denk dat we ons niet te druk moeten maken om wanneer alles gebeurt. Ik zeg niet dat je gewoon maar moet gaan zitten toekijken, want oefenen en spelen kan volgens mij nooit kwaad, maar ik bedoel wel te zeggen:
Ik denk dat we niet moeten vergeten dat kindjes die nu al kunnen lopen (ongeveer 11 maanden bedoel ik) eigenlijk gewoon rete-snel zijn!

En dan nu even terug naar je vraag...
Hoewel ik het mooi weet te zeggen.....vind ik het zelf ook weleens moeilijk dat Stef nog niet zo veel kan. Aan de andere kant....Als ik kijk naar zijn fijne motoriek...die is wel hartstikke goed, dus daarmee loopt hij misschien wat voor. En wat kletsen betreft trouwens ook. Misschien zou jij dat ook eens kunnen bedenken..... Verder...sja, ik kijk het dus wel gewoon aan. Ik probeer hem te stimuleren, maar als hij daar geen zin in heeft, laat ik het lekker. Het komt heus wel een keer. OP het cb zagen ze er ook echt nog geen kwaad in, dus ik maak me niet druk.

Hoop dat ik zo je vraag goed heb beantwoord, zonder bijdehand over te komen, want zo bedoel ik het niet, kan alleen geen andere woorden vinden...haha

Liefs Annet
 
Ho meiden, het is idd niet helemaal duidelijk wat ik bedoel. Mijn reactie was ook een beetje snel. Zonder even terug te lezen wat de geschiedenis ook al weer is, sorry!
Ik vond het opvallend dat je schreef dat je je er bij neerlegt. Dat kwam op mij over dat het wel opmerkelijk is dat je kindje langzaam ontwikkeld maar dat je afwacht tot er vanzelf iets gebeurd. Nu begrijp ik dat dàt helemaal niet zo is. Dat je wel professioneel advies hebt ingewonnen en dat er geen reden voor ongerustheid is.

Natuurlijk gaat de ontwikkeling deels vanzelf maar ik heb gemerkt dat toen ik Stijn een beetje ging helpen/oefenen met bv omrollen hij het ineens door kreeg. Ik kan wel wachten tot hij vanzelf gaat zitten maar nu ik hem een paar keer zittend heb gezet, doet hij het echt vaker.
Begrijp mij alsjeblieft niet verkeerd. Ik wil mij niet bemoeien met opvoeding, zeker niet omdat ik de situatie helamaal niet ken. Maar ik was een beetje snel met concluderen, nogmaals sorry!!!
 
Hoi Annet, nou bijdehand hoor!! Haha, joh maak je niet druk. Fijne motoriek is oke, gewonn. Praten of zwaaien doet ze niet maar zij maakt zich ook niet zo heel druk. Meike kan met een glimlach kijken naar mensen of dieren. Dus ik denk dat zij het wel allemaal opneemt.... ze kan ook heerlijk alleen spelen.

het is meer dat ik mij afvraag (zoals ik al eerder schreef) hoe anderen ermee omgaan dan dat ik mij nu grote zorgen maak. Want als ik haar vergelijk met haar 'lichting' uit mijn omgeving doet zij het minst.... maar die moet je ook hebben, duzzzz... Meer is het niet en ik wil het absoluut niet groter maken dan dat het is want dat vind ik niet leuk en dat is ook niet de bedoeling van mijn topic en mijn aanwezigheid op het forum.

Maar evengoed bedankt voor je reactie...

liefs Renske
 
Ik had al een vermoeden... geeft niks. Dat gebeurd weleens, haastige spoed.... haha ik merk ook dat veel ouders wel actie ondernemen en als je gevoel je influistert dat er iets niet in orde is zit je er zelden naast....
 Fijn dat je nog even reageert, het blijft moeilijk interpreteren als je achter je scherm zit...

Liefs Renske
 
Hoi Renske,

Wij hebben Thom wel op een normale wijze gestimuleerd. Maar ik bedoel ermee dat we niet verder gegaan zijn dan dat. De arts in het ziekenhuis en het CB waren tevreden. Wat moet je dan? We hebben veel met hem gespeeld en dingen geprobeerd. Ik heb een oppaskindje van zijn eigen leeftijd gehad, en dat was ook niet zo'n vlotte. Ze liep een maand eerder als Thom. Hij heeft veel van/met haar geleerd.

Nadeel bij Thom was gewoon dat zijn epilepsie hem geremt heeft. Want sinds hij de goede medicatiedosis heeft gaat hij als een speer vooruit. Geestelijk liep hij 9 maanden achter. Dat heeft hij helemaal ingehaald. Op het 10 min. gesprek dat we laatst op school hadden zeiden ze dat hij geestelijk naar goep 2 kan, maar lichamelijk peutergedrag vertoond. Nou was het toch de bedoeling dat hij gewoon in groep 1 zou blijven, maar geestelijk is hij helemaal bij. Dat is hard werken geweest vanuit hem zelf, en ons. Gesteund door peuterspeelzaal, logopedie en school. Maar hij moet al zoveel, vandaar dat we niet echt wat gedaan hebben met het lichamelijke deel. Nu hij geestelijk en op spraakgebied aardig op orde is, gaan we met het lichamelijke deel aan de gang.

Maar de mensen om je heen hebben altijd een mening. Ook als je er wel (zoals in jullie geval) alles aan doet. Maar als de artsen en de fysio zich geen zorgen maken zal het best goed komen. Wie weet maakt ze, net als Thom, straks ineens een hele sprong voorwaarts. Alleen zo jammer dat andere mensen altijd denken dat een kind volgens een vast patroon moet "lopen".

Groetjes, Cathy
 
By the way, ik heb bijna een half jaar moeten leuren met Thom (voordat ze me serieus namen) voor zijn epilepsie. Ik was een bezorgde moeder. (en zat ook nog een keer in de zorg.  Geen goede combi.)  Dus ja, moeders hebben het heel goed in de gaten als er iets niet klopt.
Dus vertrouw je het zelf niet: Doorleuren! Jij kent je kindje immers het beste.

Groetjes, Cathy
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan