hoe gaat het met de werkende moeders?

Ik vind het vreselijk dat ik weer aan het werk ben. Ik was na de geboorte van Hjerre gestopt met werken, om te kijken of dit financieel haalbaar was. Niet dus, terwijl ik het zo ontzettend fijn vond om fulltime voor mijn mannetje thuis te zijn...Inmiddels is mijn dochtertje ook geboren en werk ik alweer twee weken... Ik vind het dus echt niet leuk en doe het dus puur voor de centjes...elke ochtend heb ik weer het gevoel dat ik mijn kinders in de steek laat, terwijl ik vroeger mijn werk altijd wel leuk vond.
Nou hopelijk went dit en wordt het gevoelsmatiger wat makkelijker, anders hoop ik dat we de staatsloterij maar eens een keertje mogen winnen.....

Groetjes Hanneke
mama van Hjerre 17 maanden en Elize 11 weken
 
ik werk inmiddels ook weer een aantal weken. op zich gaat het werken wel goed. alleen ik heb het de laatste tijd zo ontzettend druk dat ik vera bijna elke dag wel weg breng. dan heb ik even fysio en dan heb ik dat ik 3 dagen werk.pffff best veel en soms vraag ik mij af waarom ik het toch allemaal doe. mijn dochter gaat naar mijn moeder. zij heeft meerdere oppas kinderen dus ze leert straks ook nog spelen met andere kinderen. mn dochter weg brengen gaat goed eigenlijk geen moeite mee. alleen het combineren met mijn huishouden, de boodschappen en mn sociale contacten gaat niet geweldig. soms heb ik zo iets van ik stop met werken en blijf lekker thuis bij mijn meisje. ik neem wel een oppas gezinnetje dan komt er toch nog geld in het laatje alleen iets minder dan nu.
ik heb nu nog 2 achterlijke weken voor de boeg. deze week breng ik mijn dochtertje elke dag weg en volgende week ook bijna elke dag. daarna word het rustiger en wil ik vera niet vaker dan 2x in de week weg brengen. ik krijg dan vaste uren voor een poosje dus dan kan dat mooi. (ik heb nu ander halve dag vast en straks 2 dagen vast. nu werk ik nog als invalkracht er bij). ik zou niet weten hoe ik het moet doen als er nog een kleintje er bij komt. ach zo ver is het nog niet en dat stellen we nog maar even uit. ik hoop dat het werken straks meer went en anders misschien maar gastouder worden.
ik werk nu trouwens op een kinderdagverblijf. ik breng mijn kindje weg en ga naar 12 andere kinderen. hoe logisch is dat???

groetjes sib
 
quote: Terra reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('09-12-2007 18:45:16'));

Ik vind het vreselijk dat ik weer aan het werk ben. Ik was na de geboorte van Hjerre gestopt met werken, om te kijken of dit financieel haalbaar was. Niet dus, terwijl ik het zo ontzettend fijn vond om fulltime voor mijn mannetje thuis te zijn...Inmiddels is mijn dochtertje ook geboren en werk ik alweer twee weken... Ik vind het dus echt niet leuk en doe het dus puur voor de centjes...elke ochtend heb ik weer het gevoel dat ik mijn kinders in de steek laat, terwijl ik vroeger mijn werk altijd wel leuk vond.
Nou hopelijk went dit en wordt het gevoelsmatiger wat makkelijker, anders hoop ik dat we de staatsloterij maar eens een keertje mogen winnen.....

Groetjes Hanneke
mama van Hjerre 17 maanden en Elize 11 weken


Jeetje, dat lijkt met écht moeilijk dat je dat zo voelt! Werk je fulltime of partime?
Het lijkt me toch niet goed dat je het zo voelt. Want het moet toch wel kunnen dat je kinderen ook zonder jou kunnen een paar dagen? Neem aan dat dat ook zo is.
En je man/partner, neemt hij ook zorg op zich? voelt hij zich ook schuldig dat hij werkt?
Kun je wel zorg uit handen geven? Het is eigenlijk hartstikke goed voor je kinderen als zo ook met andere verzorgers in aanrakingen komen!
Ben je wel écht tevreden met je werk? Want ik denk als je echt tevreden bent met je werk, en weet wat je wilt, dat het dan allemaal héél anders voelt
Succes!

 
Hoi,

Ik heb er best tegen op gezien om weer te beginnen met werken. Je zit dan net in een lekker ritme en dan verandert het weer helemaal. Ik werk 3 dagen maandag, woensdag en vrijdag. Lucas gaat naar het kinderdagverblijf. Ik ben nu weer 6 weken aan de slag en ik vind het heerlijk! Ik vind mijn werk leuk en ik heb het gevoel dat ik ook wat mee maak.  Dit bedoel ik niet lullig of zo. Ik heb ook geen tijdgebrek. En als ik vrij ben, zorg ik dat Lucas veel aandacht van mij krijg en ik doe het huishouden als hij op bed ligt. Mijn man helpt ook mee. En als het een keer rommelig is, dan is dat zo.  
Ik volg ook nog een HBO opleiding, mag bijna afstuderen.  

Wat ik heel belangrijk vind, is dat iedereen zich prettig voelt in de dingen die ze doen. Ik merk namelijk dat er in mijn omgeving heel veel  kritiek wordt gegeven. Als je werkt kies je niet voor kind, als je full-time huismoeder bent dan ben je lui. En ga zo maar door.  En dat is zo jammer...
Groetjes Sonja
 
 
Hoi,
Ik werk 20 uur. De ene week 2 dagen de andere 3. Die week van 3 dagen vind ik ook echt genoeg (eigenlijk te veel) maar   2 dagen werken kan niet.
Ik heb gelukkig wel heel leuk werk (reisbureau) en leuke collega's dat maakt een boel goed. Ik heb nu nog maar één kindje en dan gaat het om 20 uur te werken, ik weet niet hoe het gaat als er ooit meer kindjes zijn. Met het schuldgevoel valt het bij mij wel mee. Hij gaat 2 dagen naar naar de creche maar zit daar de hele dag te lachen.
Groetjes Lynn
 

Ik vind het vreselijk dat ik weer aan het werk ben. Ik was na de
geboorte van Hjerre gestopt met werken, om te kijken of dit financieel
haalbaar was. Niet dus, terwijl ik het zo ontzettend fijn vond om
fulltime voor mijn mannetje thuis te zijn...Inmiddels is mijn
dochtertje ook geboren en werk ik alweer twee weken... Ik vind het dus
echt niet leuk en doe het dus puur voor de centjes...elke ochtend heb
ik weer het gevoel dat ik mijn kinders in de steek laat, terwijl ik
vroeger mijn werk altijd wel leuk vond.
Nou
hopelijk went dit en wordt het gevoelsmatiger wat makkelijker, anders
hoop ik dat we de staatsloterij maar eens een keertje mogen winnen.....

Groetjes Hanneke
mama van Hjerre 17 maanden en Elize 11 weken


Jeetje, dat lijkt met écht moeilijk dat je dat zo voelt! Werk je fulltime of partime?
Het
lijkt me toch niet goed dat je het zo voelt. Want het moet toch wel
kunnen dat je kinderen ook zonder jou kunnen een paar dagen? Neem aan
dat dat ook zo is.
En je man/partner, neemt hij ook zorg op zich? voelt hij zich ook schuldig dat hij werkt?
Kun
je wel zorg uit handen geven? Het is eigenlijk hartstikke goed voor je
kinderen als zo ook met andere verzorgers in aanrakingen komen!
Ben
je wel écht tevreden met je werk? Want ik denk als je echt tevreden
bent met je werk, en weet wat je wilt, dat het dan allemaal héél anders
voelt
Succes!

Hoi hoi,

Ik ben het helemaal met je eens hoor! Tuurlijk is het goed dat mijn kinders ook bij andere verzorgers moeten kunnen blijven en ik ben nog altijd blij met mijn werk. Het is gewoon zo moeilijk omdat ik altijd al moeder had willen worden en ook altijd fulltime voor ze had willen zorgen, tot ze een jaar of vier waren..... Tot ik stopte met werken, wist ik eigenlijk ook wel dat dit gewoon financieel niet haalbaar is en daar baal ik gewoon zo van...waarom maakt de maatschappij het de moeders moeilijk die gewoon willen moederen...
Ik kan best de zorg uit handen geven, dat is het gelukkig ook niet, maar ik ben wel het type dat zich voor 100 procent op dingen stort en dat kunnen geen verschillende dingen zijn en dat maakt het ook echt niet makkelijk!
Bovendien was mijn dochtertje van de week ziek......en dan voel ik me zooo schuldig....

Ik ken mezelf en ik ga mijn werk gewoon weer hardstikke leuk vinden straks...wanneer alles weer wat beter loopt en er regelmaat in komt. Maar nu....

Groetjes Hanneke
 
eeehhh, hoezo maakt de maatschappij het moeders moeilijk die willen moederen?? Volgens mij verplicht niemand je om te werken of om thuis te blijven??   Volgens mij dwingt niemand je keuzes te maken hoe je je geld besteed en hoe je wilt leven, of zie ik dat verkeerd??
 
quote: janetdegraaf reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('12-12-2007 19:44:18'));

eeehhh, hoezo maakt de maatschappij het moeders moeilijk die willen moederen?? Volgens mij verplicht niemand je om te werken of om thuis te blijven??   Volgens mij dwingt niemand je keuzes te maken hoe je je geld besteed en hoe je wilt leven, of zie ik dat verkeerd??



Sorry hoor maar ik vind jou antwoord nogal kort door de bocht. Soms is het in bepaalde situaties niet anders en MOET je werken omdat het anders niet financieel haalbaar is.
Er is niemand die dan zegt... oh goh laat ik je een bijdrage geven voor het feit dat je thuis je kinderen opvoed. zodat je het iets ruimer hebt. Als ik bv zou stoppen met werken zouden we letterlijk elk dubbeltje om moeten draaien. En dan nog weet ik niet of we rond zouden komen. Bij mij is stoppen met werken niet bespreekbaar geweest omdat ik mijn werk te leuk vind.
Maar ik vind wel dat de overheid hier een handje meer in kan helpen. Ze helpen al wel iets door de kinderkorting maar daar kan je ook niet van rondkomen. De kinderbijslag heb je natuurlijk... Ik gebruik dat ook  alleen voor Kyra. Kleertjes, speeltjes.. dat soort dingen.
Tegenwoordig is het leven al duur genoeg. Ik vind ook dat de overheid te kort schiet hierin.
En kom dan niet met.... Dan had je maar geen kind moeten krijgen... Niet iedereen heeft het breed maar wel een enorme kinderwens!!

Frieda
 
Terug
Bovenaan