Hoe gaat het?

Hey allen,

Wat een activiteit zo vroeg op de ochtend op het forum.
Ik ben vandaag 35 weken en 5 dagen, en ik snap heel goed waarom zwangerschapsverlof nodig is :p Officieel gaat mijn verlof woensdag in, maar had natuurlijk al een tijdje vakantie...
Ik heb het verjaardagsweekend overleefd, al was het wel met een ruzie...
's avonds kwam de hele vriendengroep op bezoek, en toen ik iets zei van bepaald gedrag (bitterballen gooien!!) toen kreeg ik te horen dat ik niet zo moest zeuren, en dat het zeker met mijn zwangerschap te maken had!!! Je begrijpt dat ik deze jonen vriendelijk heb verzocht mijn huis te verlaten, omdat ik het niet waardeerde dat hij zo tegen mij praatte... Dat ging met een harde knal van de deur... Benieuwd hoe hij zich de volgende dag voelde, teon hij nuchter was :p

Zwangerschap gaat verder goed. Ik verbaas me er nog steeds over hoe veel ik de ene dag aan kan, en hoe weinig de andere dag...
Regelmatig last van harde buiken, zo'n drie a 4 keer per dag. Af en toe pijn onderin mijn buik, misschien dat mini aan het indalen is? Morgen vragen bij vk. Dan krijg ik ook te horen over het hoe en wat als de bevalling begint...

Het kortademige deel is zo herkenbaar, en soms zo vervelend! Maar het hoort erbij :) Ik doe van alles als ik me goed voel, en zo niet lig ik lekker op de bank, lees een boek/tijdschrift, speel een spelletje op ds of wii, kijk tv, of doe een tukkie... HEERLIJK!!

Geboortekaartjes heb ik inmiddels allemaal geschreven (enveloppen dan :p), dus dat is ook klaar, we moeten alleen nog steeds het bed ophogen :p Gaan we woensdag doen. Manlief moet nog steeds werken, dus moet 's avonds, en vandaag is hij jarig, dus gaan we samen naar de bios vanaaf, en morgen is DE GROTE DAG.... Dan is het PARTNERAVOND bij de zwangerschapsgym...

Hij ziet er verschrikkelijk tegenop, vooral omdat de meeste mannen die het al hebben gedaan er een beetje lacherig over doen. ZO van, nou ja, je moet mee omdat je vrouw het wil, maar... :p
Ik ben zo benieuwd!!!

Verder geniet ik ontzettend van mijn zwangerschap. En het meest nog wel door te kijken naar de ontwikkeling die manlief doormaakt.. Van de eerste weken, waarin hij veel ging stappen en (te) veel ging drinken omdat het nu nog kon, tot de zorgzame man die het nu is geworden :) En het feit dat het ook echt iedereen opvalt, inclusief hemzefl...

Liefs,

T
 
Ik ben 36 weken en 1 dag.. Ik ben al 2 weken aan het aftellen, zo zwaar vind ik het! As donderdag nog een groeiecho en dan volgende week maandag inwendig onderzoek om te bepalen hoe ze gaan inleiden.
Nou verwachten wij natuurlijk een tweeling en dat is jammergenoeg niet te vergelijken met een eenling zwangerschap. Gelukkig heb ik die ook meegemaakt, dus herken jullie kwaaltjes/klachten!
Maar met 2 baby's (en vooral 2 placenta's) die gewoon lekker doorgroeien is de lol er met 34 weken echt wel af. Ik ben enorm dankbaar voor deze twee, maar zal zoooo blij zijn als ik ze met iedereen kan delen en ze niet meer alleen hoef te dragen..
 
Hallo allemaal,

Ik vind het ook zo enorm fijn om al die herkenning hier te lezen. Soms denk ik bij mezelf: ben ik nou gek of... en dan lees ik hier allemaal dezelfde dingen en dan denk ik: oh nee, het hoort er echt bij!

Vanmorgen dus naar de VK geweest en ik zag er een beetje tegenop omdat ik zo'n druk weekend heb gehad en echt heel moe ben. Ik was bang dat mijn bloeddruk weer veel te hoog zou zijn, etc. Nou alles is in principe in orde. Hartje klonk goed, al mijn 'kwalen' waren verklaarbaar en mijn onderdruk is weer lager dan de vorige keer (60). Bovendruk was wel hoger (140), maar deze is niet zwangerschapsgerelateerd, dus dat maakte niet heel veel uit. Zeker gezien het feit dat ik nu nog even een eindspurtje heb met de afronding van mijn werk is het ook logisch. Straks als ik verlof heb, zal de bovendruk ook wel weer zakken.

Ik ben dus weer helemaal gerustgesteld en ik realiseer me dat ik dat ook echt nodig heb. Even de bevestiging dat het kindje het goed maakt en dat ik gezond ben, etc. Mijn bloed maakte ook geen antistoffen tegen het kindje aan (ben O-neg) en het is al begonnen met indalen. Nog niet ver en het kan nog wat heen en weer gaan zei ze, maar het ligt mooi al met zijn koppie naar beneden. Ik voel het indalen dus ook, dat zijn idd. die steken en menstruatie-achtige krampen.

Verder had ik ook eerder al eens geschreven dat ik soms als ik ga liggen het gevoel heb dat al mijn bloed naar mijn hoofd stijgt, dit komt omdat er toch het e.e.a. afgekneld wordt door het kindje (het ligt nu nog erg hoog). Wat kan helpen is om het hoofdeind wat omhoog te doen zodat de zwaartekracht wat meewerkt.

Er waren er hier nog een paar die dat herkenden, dus vandaar dat ik die tip maar even deel!

Al met al dus een lekker opgelucht gevoel, en ik ben trots dat mijn kindje het nog steeds zo goed heeft bij mij! Daar kan ik dan ook echt van genieten!

Allemaal sterkte/succes met de zware dingen en vergeet idd. vooral niet te genieten van alle mooie dingen!

Liefs

 
Wat een drukte, we hebben zeker niks anders meer te doen. haha
Ik ben nu 34 + 4 en voel me de ene dag beter dan de andere. Heb het gevoel dat ze afgelopen vrijdag gezakt zijn, m'n buik ligt nu echt op m'n schoot en ook steken en druk vanonder. Iedereen is super lief voor me en alles wordt me haast uit handen genomen. Kinderen gaan steeds ergens spelen of slapen en m'n man is nu tot sept. elke do en vrij + weekend thuis echt super.
donderdag weer naar verloskundige en CTG (doen ze blijkbaar bij een tweeling vanaf 35 weken) En ben heel benieuwd hoe de ukken liggen.
Echt fijn om zoveel herkenning te hebben en lekker te kunnen babbelen.
succes iedereen met de laatste weken!
 
IK BEN HET ZAT!!!! Ik wil ze er heeel erg graag uit! We zijn inmiddels al 3x naar het ziekenhuis geweest met weeen en steeds zakt het na een paar uur (soms pas na 6 uur, afgelopen vrijdag na 12 uur) af....

Ik ben het zo zat dat ik ook al stiekem de bekende trucjes aan het doen ben die zogenaamd de bevalling opwekken....zelf seks heeft bij ons niet gewerkt....Ik moet dus toch nog een beetje geduld hebben!

Vanaf vandaag is mijn man weer aan het werk en ik zou het zo lullig vinden als ik hem van zijn werk moet bellen en het dan weer voor niks blijkt te zijn! Ze hadden me in het ziekenhuis al gewaarschuwd: Soms gebeurd het dat vrouwen eerst aan de weeenremmers liggen en uiteindelijk ingeleid moeten worden hoor! Toen dacht ik nog dat dat mij vast niet zou overkomen, nu weet ik het niet zo zeker!

Gelukkig doen de babies het super en zijn ze inmiddels heel goed gegroeid. Als ze nu komen dan mogen ze misschien wel snel mee naar huis!!

Ik ga nu verder met mn chocoladereep, ik ben al ruim over de helft...misschien dat ik me daarna wat gezelliger voel!!
 
Nathalie ik hoop voor jou dat je kindjes snel komen. Wat fijn dat ze zo goed gegroeid en dan ze het super doen.. Nu even meid.. :)

Verder wat ik lees herken ik zoo..
Ik heb last van mijn onderbuik wat door trekt naar mij rug.. Ik kijk er zo naar uit om eindelijk ons kindje te kunnen bewonderen, vast kunnen houden. Nog 4 weken en 2 dagen dan ben ik uitgerekend.. Spannend precies nu over 1 maand.

Doordat ik toch wel last heb van buik heb ik vandaag toch maar snel toiletartikelen gekocht voor zk-huis en beschuit met muisjes. Ook ben ik druk bezig met alles te wassen en schoon te maken..

Laatste loodjes wegen idd het zwaarste, maar toch ga ik de kleine in mijn buik ook wel missen denk ik..

Sterkte allemaal met de laatste loodjes!!

Liefs, Liselotte

 
Wat herkenbaar allemaal!
Ik ben nu 34weken+6 dagen.
Vandaag ging mijn dochter weer naar het KDV, en kon ik lekker rustig aan doen in huis. En natuurlijk even rusten tussen de middag. Want mijn dochter slaapt niet meer tussen de middag!!

Allemaal succes met de laatste loodjes!!

Liefs, Karin
 
Morgen 36 weken, en het kamertje is bijna klaar. Hoef alleen nog maar een zoompje in de onderkant van de gordijnen te naaien.
Veel last van steken in de vagina, en soms het idee dat er wat rommelt in de buik. Maar denk niet dat ik weeen heb, ik heb me laten vertellen dat als je twijfelt ze het niet zijn. Ik denk zelfs dat ik terug moet gaan komen op mijn voorspelling hahaha. Met men 3 weken te vroeg. Nou volgens mij moet ik dan nu wel wat meer voelen. Dus mocht ik de 40 weken halen, dan gelijk een voetreflexje boeken, pittig eten en inderdaad sexen. Nachten worden lang en moedeloos inmiddels. Veel plassen, en echt niet meer weten hoe te liggen. Ik vind alles prima, die kleine komt wanneer hij er klaar voor is, als die kleine nog maar 1 week wacht, want ik droom nog steeds over een thuis bevalling.

Het is inderdaad zoals jullie allemaal vertellen heel herkenbaar, iedereen heeft een beetje de zelfde kwalen en hinderlijke dingen. Gelukkig maar dat we gelijk opgaan. Dat geeft toch weer zekerheid, tenminste mij wel, dit is men 1ste keer.
Maar ik wil het aan de andere kant ook nog niet missen hoor. Ik vind zwanger zijn het mooiste wat er is, gewoon een geweldig wonder.

liefs nath
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan