hoe ik me nu voel....

hi meiden....

De rust komt weer een beetje terug...
Ik voel me weer redelijk.
Heb een goed weekeinde achter de rug.
Veel leuke dingen gedaan en ook veel geslapen.
Nu weer aan het werk en daar is het ook super leuk weer.

Pat... ik ben begonnen met provera en ga met de volgende stap verder.
Maar het einde komt wel in zicht. We hebben voor ons zelf een eindpunt in gedachten en daar hopen we niet te hoeven komen zeg maar....

Maar eerst flink opladen voor de 1e poging met puregon.

Liefs,
mama Peet
 
he meissie fijn dat het wat beter gaat,
hebben jullie je ook een doel gegeven??
wij wel als we in dec nog niet zwanger zijn dan gaan we er mee stoppen, dan zijn we 3 jaar verder en dat vind ik wel lang genoeg,ik hoop dat ik het ook kan , want zeggen is makkeijler als doen , maar misschien is het ook wel een beetje een opluchting, een soort rus, niks moet alles mag!!
maar ik hoop natuurlijk dat ik niet zo ver hoef te komen,
we zullen zien nog een paar maandjes de tijd!!
tot snel,
dikke kus van mij,
 
Hoi Wendy en Peet,

Wat knap dat jullie een soort grens voor ogen hebben. Zover ben ik nog lang niet. Misschien ook omdat ik nog geen kind heb? Of omdat we theoretisch gezien best aardige kansen hebben? Ik weet het niet. Wilde gewoon ff zeggen dat ik het dapper van jullie vind dat je kunt zeggen tot zover gaan we....

kus Mickey
 
lieve Mick,

Ik zeg nu heel stoer.... tot zo ver en dan houdt het op....

Maar als die datum dichtbij komt, dan weet ik niet of ik nog zo stoer zeg dat ik er klaar mee ben.....

Maar goed... Ik hoop dat de puregon ons veel kans geeft en we niet naar die datum toe hoeven te leven.

Liefs,
Peet
 
hoi hoi, we hebben die datum wel geprikt maar ik weet niet hoe het gaat als ik daar bij in de buurt kom!!!???
ik hoop natuurlijk niet dat we zo ver komen maar ja je weet het nooit!
de gyn had het erover om eventueel over te stappen naar ivf?? maar daar moet ik toch nog eens goed over na denken wat dat heb ik ook altijd geroepen, ik ga niet verder als dit!! maar ja je weet het niet he,
we zullen het zien,
tot snel weer
gr wendy
 
hoi,
dat lijkt me zo moeilijk om een grens te trekken waarmee je zegt tot hier en niet verder. Nu kan ik het me wel voorstellen dat je genoeg van al die polonaise aan je lijf krijgt, maar je hebt toch ook een sterke kinderwens. Het is echt iets dubbels.
Voor mij geldt dat in ieder geval nog niet. Wij staan echt pas aan het begin en zullen volgende week vrijdag horen wat er voor reden kan zijn dat het niet lukt. Dan komen wij misschien pas aan het begin van een traject te staan, waarbij je jezelf af moet vragen waar je grenzen liggen. Dat heb ik nu tenminste nog niet gedaan.
Ik wil diegenen die wel een keus daarin maken, veel succes wensen, want het lijkt me een verschrikkelijk moeilijke keus om te maken,

liefs,
Patricia

 
Hee meiden,

Net nu er een beetje rust in mijn kop is gekomen, komt er een griepje aan de deur...
Voel me dus al een paar dagen behoorlijk brak en heb geen puf om ook maar iets te doen.
Gevolg is dat ik toch weer veel tijd om te denken heb en dat bevordert de rust in mijn koppie weer niet...
maar goed...
Morgen de laatste provera en dan is het afwachten wat er gaat gebeuren...
heb al een paar dagen ook last van mijn buik. Zo'n zelfde buikpijn als rond mijn eisprong...
Nou ja... we zullen zien....
Ik hou jullie op de hoogte.

Liefs,
Peet
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan