Hoe waren de eerste nachten thuis?

Ooh ja wat waren die eerst weken pittig. De derde week ging beter en toen kreeg ik zelf even mental breakdown. Om alles kon ik huilen en kon echt even niet genieten van mijn kind, was bang voor depressie maar gelukkig was het oververmoeidheid? En wat iedereen hier zegt het wordt echt beter. Ik vond de eerste 4 weken het zwaarst. 


Ik zou persoonlijk ook een pasgeboren baby niet 7 uur laten slapen. Bij ons werd (achtersf) gezegd tot ze op hun geboortegewicht zitten iig om de drie uur voeding moeten. Ik hoorde pas bij 4 weken dat dit niet meer hoefde haha, vanaf toen ging ze ook beter slapen en ik dus ook. En echt wat scheelt een uurtje meer slapen voor je gemoedstoestand.
 
De eerste nachten vond ik ook heel heftig.. zeker nacht 1. Huilen, huilen, huilen, wij totale leken (eerste kindje), voeden lukte moeizaam. Ze sliep de eerste weken heel veel op onze buik 's nachts en overdag. En dat in de bloedhitte van de zomer..
Het wordt beter, echt.. ;) (ze is nu bijna 7 maanden) :)
 
Vreselijk hahaha.
Kreeg al snel mega stuwing dus de bv lukte me niet goed waardoor ik in de stress schoot en een huilende baby had.
Ook al die geluiden die ze maakte kon ik niet van slapen. Dacht continue dat ze aan het stikken was. Ze huilde veel vanaf 21 tot een uur of 1.
Kon zelf mn bed niet uit om haar te verschonen laat staan dragen.
Voelde me compleet nutteloos en vond het verschrikkelijk.
Gelukkig kon ik na 8 weken eindelijk genieten en ging het ook allemaal beter. Kan het rooskleuriger maken maar daar schiet je niks mee op.
Komt allemaal goed wanneer je je kindje beter leert kennen :)
 
Vond het echt verschrikkelijk die eerste nachten. Na 2-3 weken werd dat beter en nu kan ik me bijna niet meer voorstellen hoe ik me toen voelde, maar was toen echt bang dat dit 'het nieuwe leven' was en het nooit beter zou gaan.
Dat gaat het dus wel!! Hang in there!
 
Bedankt voor alle (enorm lieve) reacties!
Het is fijn om te horen dat het er gewoon even bij hoort en wij dus niet de enige zijn. Ik merk dat ik en mijn man ook steeds zekerder worden en daardoor de situatie ook beter aankunnen. Het blijft hannesen ?
 
De eerste nachten waren wel werken. Ons kleintje kwam niet heel snel aan en sliep veel. Dus wij moesten heel hard ons best doen om haar wakker te houden bij het drinken. Daarna nog flesje geven en ik kolven om te zorgen dat de melk goed op gang kwam. Daar waren we ongeveer 2 uur mee bezig en dan konden we een uurtje slapen en begon de hele riedel weer opnieuw. Ik heb nog tot 6 weken wel een wekker 6 uur na de voeding gezet dat er niet langer tussen zou zitten; daarna heb ik het haar zelf laten bepalen.  Gelukkig was het kolven maar enkele dagen en werd drie uur toch al wat sneller 4 uur. En dat vond ik echt al veel beter te behappen. Wel vermoeiend, maar omdat ik verlof had vond ik het verder wel goed te doen. Af en toe we. Moeilijkere avond/nacht dan wisselde ik met mijn man af. Ik eerst een paar keer eruit; later hij.
ons meisje werd heerlijk rustig van white noise. Mocht je een tip kunnen gebruiken ?. 


en ik vond het de eerste nachten echt heel fijn dat mijn man thuis was en ook mee deed in de nachten. En we het dus samen deden. Voor mij was dit wel echt samenwerken. Dat maakt nachtbraken dragelijker toen hij weer moest werken kon ik het ook beter alleen. En gunde ik hem ook zijn slaap. 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan