A
Anoniem
Guest
En daar heb ik weer een nieuwe topic geplaatst. Ik probeer steeds weer een leuk en interressant onderwerp te bedenken (hoop tenminste dat jullie er zo over denken....)
Deze keer ben ik benieuwd naar verhalen uit de kraamtijd.
Ik hoor namelijk om me heen wel eens verhalen over hele extreme kraamverzorgers die rare fratsen uithalen of juist bijna niks doen! En hoe heb je jezelf ervaren? Wij zijn in die tijd echt geleefd en mochten absoluut niks doen van de kraamverzorgster.
Dat was best een kwelling, aangezien ik dinsdag 's ochtends (maandagavond was ik bevallen) graag even de hond wilde uitlaten en zo fit als een hoentje (een enorme adrenalinekick) was.Als ik heel eerlijk moet zijn, heb ik nog nooit even uurtje op bed gelegen en of ik daar nou trots op moer zijn vraag ik mij nog wel eens af, maar ik kon het gewoon. Zelfs in de kraamtijd vondt ik dat zonde van m'n tijd; ik wilde ons kindje knuffelen, visite krijgen en al die leuke kaartjes en cadeau's bekijken! Mijn kraamverzorgster, die zelf 5 maanden zwanger was, kon daar niet erg om lachen, maar gaf op een gegeven moment op. Ze kreeg me niet in bed. Moet wel zeggen dat ik dan gewoon op de bank ging liggen en dan maar gezellig met haar ging kletsen. Zij voelde zich niet echt lekker sinds de eerste dag van haar zwangerschap, dus als ze wilde mocht ze van mij de hele dag wel op de bank zitten thee leuten, daar ben ik heel makkelijk in.
Nou ja, genoeg over mijn kraamtijd, nu die van jou!
Liefs
Deze keer ben ik benieuwd naar verhalen uit de kraamtijd.
Ik hoor namelijk om me heen wel eens verhalen over hele extreme kraamverzorgers die rare fratsen uithalen of juist bijna niks doen! En hoe heb je jezelf ervaren? Wij zijn in die tijd echt geleefd en mochten absoluut niks doen van de kraamverzorgster.
Dat was best een kwelling, aangezien ik dinsdag 's ochtends (maandagavond was ik bevallen) graag even de hond wilde uitlaten en zo fit als een hoentje (een enorme adrenalinekick) was.Als ik heel eerlijk moet zijn, heb ik nog nooit even uurtje op bed gelegen en of ik daar nou trots op moer zijn vraag ik mij nog wel eens af, maar ik kon het gewoon. Zelfs in de kraamtijd vondt ik dat zonde van m'n tijd; ik wilde ons kindje knuffelen, visite krijgen en al die leuke kaartjes en cadeau's bekijken! Mijn kraamverzorgster, die zelf 5 maanden zwanger was, kon daar niet erg om lachen, maar gaf op een gegeven moment op. Ze kreeg me niet in bed. Moet wel zeggen dat ik dan gewoon op de bank ging liggen en dan maar gezellig met haar ging kletsen. Zij voelde zich niet echt lekker sinds de eerste dag van haar zwangerschap, dus als ze wilde mocht ze van mij de hele dag wel op de bank zitten thee leuten, daar ben ik heel makkelijk in.
Nou ja, genoeg over mijn kraamtijd, nu die van jou!
Liefs