Hoer word ik zo verdrietig van

A

ANONYMOUS_USERNAME

Het is de laatste weken al vaker aan het bod geweest hier op het forum, maar ook nu maakte het me weer triest.

Iedereen, maar dan ook iedereen wil dat we een jongetje krijgen. ik heb al twee meiden, dus dan is een jongetje erbij leuk. Dat mensen dat tegen mij zeggen, ach dan leg ik het naast me neer, maar het wordt te pas en te onpas ook tegen mijn meiden gezged. Dat het zo leuk voor ze zal zijn als ze een broertje krijgen. Mijn meiden willen dat zelf ook graag, maar goed het zijn kinderen. Maar nu krijgen ze van iedereen dus een bevestiging dat het inderdaad een jongetje moet zijn.

Maar wat als we nou een meisje krijgen, is niemand dan blij, zijn mijn dochters dan niet blij, zullen ze dan teleurgesteld zijn?

Zelfs toens ons kindje in april overleed, reageerde iedereen alsof  het veel erger was dat het een jongetje was dan als het een meisje was geweest. Dat maakt me er verdrietig.

Wij willen gewoon graag samen een kindje, meisje of jongen, allebei is geweldig en een prachtig kado, waarom snapt niemand dat nou.

Miep
 
Tjonge, dat lijkt me inderdaad helemaal niet leuk. Ik heb er zelf helemaal geen ervaringen mee, omdat wij onze eerste verwachten. Veel mensen zeggen wel tegen ons dat ze hopen dat het een meisje wordt, omdat mijn man alleen maar broers heeft. Tja, ik vind dat zelf niet echt een reden. Ik weet dat mijn man een meisje ook erg leuk vindt, maar een jongen is net zo welkom.
Jouw situatie is nog veel lastiger. Ik denk wel dat je beide meiden uiteindelijk net zo blij met een zusje als met een broertje zullen zijn. Het gaat gewoon om het kleine mensje. Blijf in ieder geval gewoon jezelf en geniet evengoed van je zwangerschap. Het is uiteindelijk jullie kindje!
 
Hoi,

Ik snap dat ook nooit zo goed. Alsof het noodzakelijk is dat je van elk geslacht wat heb. Ik ben zwanger van de eerste en heb er verder dus geen ervaring mee, maar zie het wel om me heen gebeuren.
Ik vind het ook echt onzin. Want tja, een jongen en een meisje is leuk, maar is dat voor de kinderen zelf ook zo, trekken kinderen van hetzelfde geslacht niet meer naar elkaar toe. En waar gaat het nou eigenlijk over, je krijgt een kind een jongen of een meisje het is jou kind en wat het ook wordt daar ben je blij en gelukkig mee.
Ik hoop voor jou dat je een mooie gezonde baby op de wereld zet een jongen of meisje is bijzaak, als het maar gelukkig wordt en een mooi plekje binnen jullie gezin krijgt.

groetjes kirsten
39w4d
 
hoi miep,

Ik denk, als ik het zo begrijp uit je berichtje, dat mensen gewoon niet weten wat ze moeten zeggen.
Ik denk ook dat ze dat niet helemaal zo bedoelen. Het meest logische voor hun is om er van uit te gaan dat het een jongen word omdat de meeste mensen het leuk vinden om een meisje en een jongen in het gezin te hebben.

Een jongen of een meisje, het is een wondertje op zich. En je bent zwanger geworden om een mensje te creeren en niet omdat je zeker weet dat je een meisje of een jongentje wordt.

Laat ze maar praten. Die twee meiden van je vinden het toch wel leuk. Zo'n kleine zus of broer waar ze lekker mee kunnen spelen. Dat loopt volgens mij wel los.

Sterkte en maak je niet al te druk.

liefs maddox
 
Maddox,

nou ik denk niet hoor dat mensen niet weten wat ze moeten zeggen. Zelfs wildvreemde mensen zeggen tegen mijn dochters, goh zou toch leuk zijn he als jullie straks een broertje krijgen. Van mijn schoonzus kreeg ik blauwe sokjes, met de opmerking dat het tijd was voor een jongetje. En zo gaat het maar door. Als ik er dan wat van zeg, dan zeggen ze, ja we gunnen jou zo graag een jongetje, of ze gunnen mijn man (het is zijn eerste dus wat maakt het uit) zo graag een zoontje.

Nou ja iedereen wacht maar af en wij zullen er hoe dan ook van genieten. En mijn meiden die vertellen we dat een klein zusje erbij net zo leuk is als een klein broertje erbij. En gelukkig snappen ze dat allemaal wel.

Meiden bedankt voor jullie reacties, eigenlijk moet het me allemaal niets uitmaken wat anderen zeggen, maar ja hormonen he.

Miep
 
Hoi Miep,

Ik weet precies wat je bedoelt hoor! Ik heb een zoontje van 19 maanden, en inderdaad, toen ik zwanger was van hem had ik een lichte voorkeur voor een meisje. Maar goed, het werd dus een jongen, die ook nog eens 6 weken te vroeg geboren werd. Nu ben ik zwanger van de tweede, en iedereen vindt het blijkbaar vanzelfsprekend dat we nu graag een dochter zouden willen. Maar na onze ervaringen met de vroeggeboorte van ons zoontje, en na een spannende zwangerschap met bloedingen, een vruchtwaterpunctie en problemen met bloedwaardes maakt het ons helemaal niks meer uit. En dan vindt iedereen het dus raar dat ik nu helemaal geen voorkeur zou hebben! Net alsof ik alleen gelukkig zou zijn met een meisje, omdat ik al een jongen heb. Om je dood aan te ergeren! Sommige mensen noemen het zelfs openlijk hypocriet om niet toe te geven dat we een voorkeur zouden hebben! Terwijl ik uit de grond van mijn hart durf zeggen dat dat deze keer echt niet zo is... Stel je voor dat je bevallen bent, en het is weer een jongen (of een meisje in jouw geval) zegt: 'Oh, wat jammer!' Ik zou die persoon denk ik met huid en haar verslinden! Of als het een meisje blijkt te zijn: 'Oh gelukkig!' Sommige mensen beseffen gewoon niet hoeveel geluk je hebt als je al zwanger wordt, en alles gaat dan ook nog eens goed!
Om een lang verhaal kort te maken, ik snap helemaal wat je bedoelt! Het is niet aan ons om het geslacht te kiezen, en eerlijk gezegd: ik zou in vuistje lachen als er bij ons een tweede zoontje kwam! Niet omdat ik toch een voorkeur heb, maar gewoon omdat een heleboel mensen dan teleurgesteld zullen zijn...

Groetjes,
Marian
 
Marian,

bij dat laatste snap ik helemaal wat je bedoelt. Dat onzettende menselijke "lekker puh"-gevoel. Soms heb je gewoon het gevoel dat je de verdediging in moet gaan, waardoor het lijkt alsof ik liever een meid wil. En echt het maakt me gewoon niet uit. Ik vindt mijn meiden geweldig en nog een erbij zou ik waanzinnig van genieten. En een knul zou ik ook waanzinnig van genieten. Ik denk dat ik maar gewoon tegen iedereen ga zeggen dat ik hoop dat het een baby is. Het geslacht is gewoon geen discussiepunt meer.

Miep
 
Hoi Miep,

Wat lijkt me dat vervelend zeg!!!!
En ook dat ze naar je meiden toe doen alsof het nu echt een jongen moet zijn....er is nog steeds een 50% kans dat het weer een meisje is en een zusje erbij is toch net zo leuk?! Net zoals een dochter net zo leuk is als een zoon....

Wij hebben een zoontje van 16 maand, hij zal 19 maand zijn als de 2e komt.
Iedereen zegt nu ook al dat een meisje wel erg leuk zou zijn, terwijl ik mijn knul super vind en nog een jongen net zo welkom is als een meisje.
En er zijn zelfs al mensen die vragen of we eventueel een 3e kindje zouden willen als dit weer een jongen mocht zijn.....wat een vraag zeg!
Wij sluiten op voorhand een 3e kindje niet uit, maar dit kindje moet nog geboren worden en misschien zijn we dan wel klaar en misschien ook wel niet. Maar dat hangt niet af van het geslacht van de spruit die nu in de maak is....

Geniet van je zw.schap meid, het belangrijkste lijkt me dat je deze zw.schap gewoon uit kunt dragen en na 37 - 40 weken een (gezond) kindje in je armen kunt sluiten. Kan me voorstellen dat  het vraagstuk je ook niet bezig houdt wat het kindje is/ wordt....eerst maar voorbij die spannende weken of niet? (je ziet nu toch rond dezelfde termijn??)

Groetjes,
Marije (januariforum)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan