Ha Miep en de rest,
Wat herkenbaar zeg. Wij hebben twee jochies van 1 en 3 jaar. Ben nu 26 weken zwanger van nummer 3. Ik heb van week 16 tot week 20 plat op bed moeten liggen omdat het mis dreigde te gaan door een onrustige vleesboom in de baarmoeder.
Bijna dagelijks hoor je dat het nu toch eindelijk eens een meisje moet worden.
Zelfs de gyneacoloog zei tijdens de eerste echo dat we met 20 weken terug mochten komen voor een screeningsecho, dan zou hij papa eens gaan vertellen of hij eindelijk een dochtertje zou krijgen. Nou vraag ik je! (Is het niet zo dat de man het geslacht bepaald?)
Ik was echt niet te spreken tijdens die tweede echo en was ergens blij dat de kleine de benen gekruisd had.
De meest pijnlijke opmerking vond ik die, toen ik op bed lag met weeen. Iemand durfde te zeggen: 'nu maar hopen op een meisje, anders is het bijna voor niets geweest dat platliggen'.
't Was dat ik niet op mocht, anders had ik diegene bij kop en kont gepakt en de deur uitgeworpen.
Kijk eens naar de voordelen als het weer een jongetje wordt. Kleding hebben we al, speelgoed in overvloed, kinderkamer blijft zoals het is en net wat ik al eerder gehoord heb, het is vertrouwd!! Al ben ik er van overtuigd dat een meisje net zo snel vertrouwd zal worden hoor!!
Maar goed, voor een ieder die het horen wil, HET INTERESEERD ONS NIETS WAT HET WORDT, ALS HET ER MAAR UIT KOMT!!!
Zeg Miep en elk ander, sterkte met de zwangere dagen/ weken/ maanden, pas op jezelf en wees blij met wat je ook maar krijgen mag, het is en blijft sowieso een klein wondertje!!
So long Annet