Hyperemesis gravidarium: extreme zwangerschapsmisselijkheid

hallo,
ik ben 24   en in verwachting van mijn eerste kindje.
ook ik heb helaas last van hyperemesis!
bij mij begon het rond 6 weken zwangerschap met extreme misselijkheid en veel overgeven en supermoe, echt energieloos.
van de huisarts kreeg ik emesafene zetpillen, maar bij mij hielp dat niet.
bij bijna 9 weken ben ik opgenomen in het ziekenhuis wegens uitdroging.
net als jij dus!
en daarna ben ik helaas nog 2 keer opgenomen geweest.
het hield maar niet op en ik was 10 kilo afgevallen en totaal afgezwakt.
toen hebben we besloten dat ik sondevoeding zou krijgen.
zo zou ik dan weer een beetje op krachten moeten komen en zou ik ook voldoende voedingsstoffen binnen krijgen.
dat heb ik nu bijna 5 weken, ben nu 17 weken zwanger.
sinds de eerste ziekenhuis opname heb ik niet meer gewerkt.
met de misselijkheid gaat het wel wat beter en overgeven doe ik nog heel soms.
mijn conditie ben ik kwijt en veel energie heb ik nog steeds niet, maar het wordt al weer iets beter langzaam aan.  
ik wens je heel veel sterkte toe!!

groetjes shanto

 
Hoi Birgit,

Ik had al 5 dagen niet meer overgegeven. Wel nog steeds misselijk en weinig slaap tijdens de nachten. Dus eigenlijk dacht ik er van af te zijn. Maar..........helaas, vanochtend kwam alles er weer uit. Het gaat dus met ups and downs. Wel moet ik zeggen dat er nu veel meer ups zijn. Dus ik heb toch echt de hoop dat het bij de 16 weken over gaat en de energie weer terug komt. Morgen weer lekker werken en daarna een afspraak bij de verloskundige.

Laten we de moed er in houden!! Het hoort er gewoon bij hahahaha (wat is dat toch een vervelende opmerking en ik word er dood ziek van als mensen het zeggen).

Geniet nog van de zondag

Groetjes,
Janice
 
hallo,

Tja dit is zeker gen pretje. Ik ben nu 16+4 weken en zwanger van een tweeling.
Ik ben opgenomen geweest in het ziekenhuis (met 9 weken)  en eerst een infuus gekregen, daarna sondevoeding. Langzaam komt mijn energie weer een beetje terug!
Medicijnen kunnen helpen (bij mij helaas niet)  acupunctuur heb ik nooit geprobeerd!
Ben erg benieuwd of het je helpt..!
 
hoi (aanstaande) mama's,

Ook ik heb hier, helaas, ervaring mee. Bij onze 1e zwangerschap lag ik op de dag van de test doodziek op bed. Dolgelukkig dat ik zwanger was, maar hondsberoerd. Toen dachten we nog dat het de zenuwen zouden zijn. Een week of 3 later lag ik in het ziekenhuis aan het infuus. Ong. een week erin gelegen en toen mocht ik naar huis. Een week later weer opgenomen; infuus en sondevoeding gekregen. Zelfs de sondevoeding bleef ik eruit gooien. Helaas is deze zwangerschap bij 19 w. en 6 d. afgebroken omdat ons kleine meisje het syndroom van potter bleek te hebben en niet levensvatbaar zou zijn (tot op het moment van de bevalling heb ik met sondevoeding gelopen!). De zwangerschap daarna ben ik ook heel de zwangerschap door ziekgeweest, maar heb redelijk kunnen functioneren. De 3e zwangerschap ben ik weer veel ziekgeweest en heb ook 1x in het ziekenhuis gelegen.

x
 
Hallo,

Was er even niet, want -jullie raden het al- ik was weer opgenomen in het ziekenhuis. Ik heb er ruim 9 dagen gelegen.

Het is een heel drama geweest, want heb in die dagen vloeibaar voedsel gekregen. Daardoor werd ik echter steeds misselijker en het overgeven werd echt extreem. Nu mag ik alleen nog koud eten, zoals boterhammen en melkproducten.

Volgende week ben ik twaalf weken en ik hoop zo dat het dan wat minder word...

Door jullie verhalen voel ik me wat minder eenzaam, want ik stuit op best veel onbegrip. Iedereen leeft mee, maar begrijpen het toch niet echt.

Groetjes Teuntje
 
Hoi Teuntje,

Ik snap het echt helemaal. Wat erg dat je 9 dagen in het ziekenhuis moest zijn. Bij mij is er ook nog niet veel beterschap. Ik lig alleen maar op bed en hoop elke weer dat ik niet meer hoef over te geven (vaak tevergeefs) Ik heb ook altijd het idee dat mensen het toch niet echt snappen, alhoewel ze het wel proberen. Als ik vertel dat ik alleen maar op bed lig dan krijg ik vaak de reactie dat dat toch saai is. Ja dat snap ik ook wel, maar ik heb nergens anders behoefte aan. Mijn lichaam kan niets anders. Ik hoef gelukkig niet naar het ziekenhuis. Ik hou nog genoeg binnen.  Elke dag is het weer een gevecht wat ik nu weer kan/wil eten. Eet op dit moment vooral aardbeien met suiker !! Ik  ben misschien negatief maar ik richt me op 01 oktober, dan hoop ik dat het weer beter gaat, ik ben dan ongeveer 18 weken. Ik  heb het idee dat het bij mij pas ophoudt (zo was het bij de 1e) als de placenta de rol van het HCG hormoon overneemt en dat is pas bij 16 weken. Na die tijd is het toen wat beter gegaan.
Heel veel succes !!

Birgit  
 
Hallo meiden

Ik weet wat dit is ik heb het bij allebei mijn kinderen gehad. Bij de eerste heb ik tot 8 maanden overgegeven maar toen kreeg ik ranitidine een maagtablet en weg misselijkheid. Bij de tweede heb ik dit gewoon weer gevraagd bij  16 weken en wederom weg misselijkheid. Niets hield helemaal geen medicijn niets behalve die ranitidine die kalmeert je maag en bij mij was het weg. Dit medicijn mag je alleen pas vanaf 13 weken eerder niet maar het werkt als een trein. Echt meiden probeer het ik baalde zo dat ik daat bij mijn eerste pas met 8 maanden achterkwam dat ik gelukkig bij mijn tweede er veel eerder af was.

Veel sterkte !

Lief
Lies
 
Hallo meiden,

Volgens mij heb ik de liefste gynacoloog die er is. Hij was het zo zat dat dit  mijn 2e zwangerschap was met hyperemisis, waar hij met de reguliere medicatie niets aan kon doen, dat hij is gaan zoeken en informeren naar de mogelijkheden. Het heeft een paar dagen geduurd voordat hij kwam met een antwoord, maar ik heb er ontzettend veel baat bij gehad.

Heb eerste de standaard dingen in het ziekenhuis gehad, de emesafene, de psycholoog, maag-lever-darm arts, primperan, net als bij de eerste zwangerschap. Het hielp allemaal niets.
Nadat ik na 2 dagen spugen in het ziekenhuis (lag er al bijna 3 weken) weer helemaal uitgedroogd was en ook de anestesisten en mensen van het pijnteam niet meer normaal een infuus konden aanleggen was hij het zat.

Hij is gaan zoeken en vond via via kytril (ook wel granisetron). Dit is in Nederland wel een regulier medicijn, maar voor de oncologie. Na eerste overleg te hebben gehad met de oncoloog, leverancier en Nederlands Medisch Instituut mocht hij het gebruiken.
Nadat hij het voor de eerste keer inspoot, wou ik na een kwartiertje wel wat drinken en eten. Ik wist niet wat me overkwam!! Zo heerlijk. Voelde mijn maag rustig worden. Na 2 dagen vond de gyn het goed dat ik weer zelf mocht proberen te drinken. Zo goed had ik me in tijden niet gevoeld.

Na anderhalve week mocht ik met pillen het ziekenhuis uit!! Natuurlijk kun je dan ook thuis niets. Ik ben nu 7 weken thuis en het gaat heel langzaam. Kan niets te veel doen of ik moet spuggen, maar dat zal in december als de kleine er is wel weer over zijn.  Ik ben al heel blij hoe het nu gaat. Ben inmiddels van de medicijnen af.

Het enige wat er op nederlandse sites over kytril te vinden is, is dat het niet gebruikt mag worden in de zwangerschap. Het is nog niet voldoende uitgetest om in de bijsluiter te mogen vermelden dat het veilig is. Tot nu toe is er geen geval van schade aan de baby geweest. Maar als je gaat zoeken op amerikaanse sites kom je het veel tegen.

Misschien is het voor jullie ook een optie, als het echt niet anders kan.

Groetjes Noah
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan