Ik ben er even zo klaar mee!

Heej Allemaal,

Wat een herkenbare verhalen... Elke maand toch weer die teleurstelling...
Wij zijn ook al meer dan een jaar bezig voor nr 2, en ook ik weet dat ik in mijn handen mag wrijven met een wolk van een dochter, toch is het verlangen naar een tweede kindje zooo groot.

Enne, Mum to be, gefeliciteerd!! Geniet er lekker van!

Liefs Hanneke
 
Hallo meiden,

Dank voor jullie berichten. Inmiddels weer op dag 8 dus we richten ons weer op deze maand. Hopelijk met meer succes en wie weet mum-to-be, misschien is het nu inderdaad wel raak na de laatste, korte cyclus. We'll see.

Iedereen heel veel succes, ik gun het echt iedereen. Wel 'fijn' om te lezen dat we niet als enige moeite hebben met zwanger worden en dat er hier mensen zijn die je begrijpen.

Liefs,
Julia
 
Heej Julia,

Zal voor je duimen deze maand. Buiten het feit dat het voor ieder van ons zwaar is dat het niet wil lukken is het idd prettig te lezen dat je niet de enige bent.
Zitten jullie al volop in de mallemolen? Ik twijfel nogal om daaraan te beginnen. Van nr 1 was ik spontaan zwanger, de pil 1 keer vergeten..... En nu al vanaf aug 2008 bezig. Wellicht karma ofzo, weet t ook niet meer. Dinsdag as mijn NOD, maar nu al last van krampen en onderrug, dus vrees het ergste.....
Wanneer is jullie NOD?

Liefs Hanneke
 
Hoi Hanneke,

Duim ook voor jou! Heb inmiddels 3x een laparoscopie gehad. De eerste en tweede keer om een dermoidcyste die aan mijn eierstok was gegroeid te verwijderen en daarmee ook 2/3 van mijn eierstok. Afgelopen december de derde laparoscopie gehad en toen hebben ze gekeken of er geen sprake was van endometriose (had ik bij de 2e keer in een lichte vorm) en of mijn eileiders open waren. Dit was gelukkig het geval en er zijn maar een paar plekjes endometriose weggebrand. Zaad van mijn man is goed, heb verder een regelmatige cyclus, maar mijn FSH is wel wat verhoogd, wat een vroege overgang zou kunnen betekenen in de toekomst. Ben hierdoor nu 'vruchtbaartechnisch gezien' al 35 terwijl mijn werkelijke leeftijd 31 (bijna 32) is. De tijd begint hierdoor wel wat meer te dringen. Arts heeft voorgesteld om met IUI te beginnen, maar gaf ook aan dat de kans nog heel reeel is om spontaan zwanger te raken. Dat laatste proberen we eerst nu nog een aantal maanden. Lukt dit niet dan starten we in april met IUI. Gelukkig zit hier geen wachttijd op. 17 februari is mij NOD. In een vogelvlucht even mijn verhaal.

Jullie al wel bij een huisarts geweest of nog helemaal niet? Ik vind het wel prettig dat we nu weten waar we aan toe zijn, maar het was inderdaad wel een stap om te nemen.

Liefs,
Julia
 
Hey meiden!

Sparkle, denk dat wij een beetje in dezelfe situatie zitten. het zaad van mijn vriend is ook niet optimaal, plus daarnaast die negatieve samenlevingstesten......vreemd, we hebben hier al een klein dondersteentje rondlopen.

En ook zo herkenbaar die hoop elke maand - terwijl ik eigenlijk diep van binnen weet dat we dit keer niet aan de medische molen ontkomen.

Maar hoop doet leven, alleen valt het niet altijd te plannen. Moet wel zeggen dat wij er redelijk relaxed in staan alleen ik kan me wel ergeren als mensen aan vragen of dat we een leeftijd voor mijn dochter in ons hoofd hebben wanneer zij beter geen broertje of zusje meer kan krijgen (wanneer ze dus te oud is). Grrrrr, ik heb voor mezelf een leeftijdsgrens maar niet wat betreft mijn dochter. Als zij 6 is en er komt nog een wondertje bij - harstikke welkom.
En - oh ja, waar ik me ook enorm aan heb geergerd is een uitspraak van Kim Lian "1 kind is als een accesscoire en vanaf 2 kinderen kun je pas spreken van een gezin", ze moest eens weten!

Zo, ik ben mijn frustratie weer even kwijt;-)
 
Goed bezig Moeska, ben het helemaal met je eens!

Wij hebben trouwens nooit een samenlevingstest gehad. Zelf wel een paar keer om gevraagd, maar arts geeft aan dat een negatieve samenlevingstest maar zelden de reden is dat er geen zwangerschap komt. Vreemd he!

Liefs,
Julia
 
Die K-L moeten ze gewoon opknopen, makkelijk praten als je na 1 maand proberen zwanger bent :s

Bij manlief is ene paar maanden geleden na heel veel pijn en 30 kg afvallen de ziekte van Crohn vastgesteld met bijbehorende medicatie. Bij de apotheek zeiden ze dat het geen kwaad kon voor de vruchtbaarheid, de internist zei gisteren het tegenovergestelde. Het is dus nu bijna onmogelijk om zwanger te raken voor ons. We kunnen het gaan proberen nu, maar dan moet manlief stoppen met medicatie, met als gevolg dat hij weer heel erg ziek wordt, om vervolgens weer ene stootkuur te krijgen om de ontsteking de kop in te drukken.
Al met al klotenieuws gisteren dat nu eigenlijk pas tot me doordringt. En iok maar denken dat die krampen duiden op zwangerschap.... Wat een desillusie...... *zucht*
Nu toch maar versneld afspraak gemaakt bij internist om te kijken hoe we dit gaan aanpakken....

Ben mijn frustratie weer ff kwijt.

Voor Julia: We zijn nog niet bij de HA geweest, maar na bovenstaand verhaal denk ik dat dat een gepasseerd station is inmiddels...

Liefs Hanneke
 
Hey Hannke,

Is ook niet makkelijk om die mallmolen in te stappen maar het is ook hoe je er in gaat staan..... Ik heb vorig jaar rond deze tijd mijn pil weer laten liggen en eigenlijk door iets heel anders ben ik bij de gynaecoloog terecht komen. Mijn onderzoeks fase is nu zo goed als klaar en ik moet zeggen dat ik het allemaal niet zo als zo heel erg heb ervaren. leuk is het niet als je op verplichte tijden een nummertje moet maken omdat dat nodig is voor een samenlevingstest. Daar baal je op dat moment ook echt wel van maar dat ebt dan ook weer weg - je richt je dan weer op de volgende stap. 8 Februari krijgen we waarschijnlijk te horen wat onze mogelijkheden zijn en ik moet zeggen dat ik niet eens zenuwachtig ben - misschien een beetje naief....

Ik zeg - zet die stap (je moet er natuurlijk wel allebei achter staan). Het proces duurt toch even en in die tussentijd ga je gewoon verder met proberem en wie weet win je hier wel uiteindelijk tijd mee!

Hoe oud is jouw dochtertje, als ik vragen mag!

Liefs
 
Terug
Bovenaan