Hey Phira en Wendy,
Phira, ik kon me eerst ook inleven in jouw verhaal betreffende abortus. Het kindje kan er niks aan doen. Maar ik denk dat ik nu meer het standpunt heb van Wendy. Denk je eens in: Je hebt bijv. een leuk leventje, lieve man (of niet)... dan wordt je verkracht.. zwanger. Al je dromen zijn verstoord want hoogstwaarschijnlijk droomde je van een lieve man, huwelijk enzo en niet van ineens zwanger te worden op zo'n erge manier.Ik denk gewoon niet dat ik het zou kunnen opbrengen om dan te genieten. Ik denk dat je onbewust je woede en angst op het kindje projecteert... en idd.. dalijk lijkt hij/zij op de engerd die je verkwacht heeft zucht. En denk ook aan je man. Hij ziet een kindje opgroeien van een man die je vrouw heeft verkracht. En al heb je geen relatie.. dan sta je helemaal alleen ervoor om deze ervaringen te verwerken en ook nog ineens een baby. Het is idd een moeilijke discussie. Ik hoop dat ik nooit zo'n beslissing hoef te maken.
Groetjes Kirsten mama van Tyche