Ik ben net bevallen en depressief

<p>hoi,</p><p>ik ben 11 dagen geleden bevallen dmv een spoedkeizersnede van mijn eerste kind </p><p>Ik voel me erg depressief, heb al 11  slapeloze nachten en ook in mijn relatie gaat het niet goed voor mijn gevoel. Ik heb nergens meer interesse in en het liefst wil ik verdwijnen in een hoekje waar niemand me kan vinden. Wat een impact maakt dit op mij.. deze nieuwe rol en complete verandering .. daar had ik niet op gerekend! </p><p>Eigenlijk vind ik het helemaal niet leuk.. ik wordt gek van het kraambezoek dat zich maar blijft aandienen. En die keizersnede waarbij ze zo klinisch je kind uit je buik trekken en het aan je geven en nog net niet zeggen zoek het maar uit veel plezier ermee... ik ben echt helemaal leeg. </p><p>Mijn vriend blijft het allemaal maar wegpraten dat het wel beter wordt.ik hoop dat hij gelijk heeft maar ik ben mezelf kwijt en wil terug naar wie ik was voor deze verandering. </p><p>Ik schaam me en voel me schuldig maar kan dit niet uitzetten.. ik zou Mn dochter nooit iets aandoen maar ik voel me wel dood ongelukkig en kan er niet van genieten. </p><p>Ik weet eigenlijk helemaal niet wat ik moet doen ik wil hier zo graag uit maar ben bang dat ze straks mijn dochter wegnemen ofzo, ik hou zielsveel van haar maar het is gewoon allemaal zo snel gegaan.. ik voel me echt zo verdrietig.. ik ben gewoon bang om de dokter te bellen terwijl ik weet dat ik hulp nodig heb maar ben bang dat ze misschien zeggen dat ik geen goede moeder ben omdat ik zo labiel ben.  Gaat dit nog over is dit waar men het altijd over heeft? Die dagen na de bevalling dat je je wat minder voelt? Ik voel me echt niet goed.</p><p> Moet ik dit nou afwachten of ? Ik wil niet dat dit nog erger wordt </p>
 
Wat ontzettend verdrietig dat jij eigen zo voelt. Mag echt trek aan de bel bel de huisarts geven door bij het consultatiebureau maar zorg dat je hulp krijgt. Je hormonen zijn sowieso van slag door de bevalling dat doet al ontzettend veel met je maar je hebt ook kans op een postnatale depressie. Niets om je voor te schamen maar wel iets waar je hulp bij nodig hebt. Dus nogmaals trek aan de bel bij de juiste mensen
 
Hey! 
Wat ontzettend naar dat je je zo voelt! Ik wil even zeggen: wees alsjeblieft niet te streng voor jezelf. Een kind krijgen is een super heftige gebeurtenis en sommige mensen voelen zich na het krijgen van een kind even down. Het maakt je ABSOLUUT geen slechte moeder! En er is niemand die denkt dat jij niet van je meisje houdt of die haar bij je weg gaan nemen. Neem je eigen gevoel serieus, bel morgen als de dokter bereikbaar is direct de huisarts en maak een afspraak. Neem je vriend, of moeder, of iemand die je vertrouwt mee - of ga in je eentje als je dat fijner vindt. Maar het is heel belangrijk dat je deze klachten bij jezelf serieus neemt en dat je er zo snel mogelijk met de huisarts over praat, die kan je doorverwijzen of aangeven waar je verder terecht kunt.
Hoewel je zeker niet de enige bent, is het niet ‘normaal’ je zo doen te voelen. Daarmee bedoel ik niet dat het gek is of dat het er niet mag zijn, juist niet! Maar juist dat je het serieus moet nemen. Je stelt je niet aan en voel je alsjeblieft niet schuldig dat je even wat minder lekker in je vel zit. Het belangrijkst is dat jouw gevoel gaat veranderen zodat je uiteindelijk ook kunt genieten van je dochtertje.
Heel veel sterkte! ?
 
Ik zou inderdaad toch echt aan de bel trekken! Je geeft zelf al aan dat je weet dat je hulp nodig hebt. Jouw vriend weet niet wat jij allemaal doorstaan hebt en wat hormonen met je kunnen doen. Want ook al is die baby uit je buik, je hormonen zijn nog niet je lijf uit. Een spoedkeizersnede is daarnaast ook iets super heftigs om mee te maken. Ik had een natuurlijke bevalling, maar die duurde ook maar 2 uur. Ineens was mijn zoon er gewoon en werd hij op mijn buik gelegd. Voor mijn gevoel ging dat ook allemaal veel te snel, emotioneel kon ik het allemaal even niet op een rijtje krijgen. Ik heb geen postnatale depressie gehad (wat bij jou wel aan de hand lijkt te zijn), maar ik snap dus wel de heftigheid van het snelle bevallen. Ik denk dat je er juist goed gaan doet om hulp in te schakelen! Deze mensen weten wat postnatale depressie is en zolang er geen gevaar is voor jouw kindje, gaan ze deze echt niet weghalen hoor. Ook zullen ze je niet labiel vinden, het is juist super sterk om aan te kunnen geven dat het allemaal te veel is en dat het niet goed met je gaat. Ik denk dat veel mensen je er alleen maar om zullen prijzen dat je die kracht laat zien op deze manier. Dus ga vooral hulp zoeken! En wat het kraambezoek betreft: ik zou wel wat mensen over de vloer laten komen, zodat je nog wat sociale contacten hebt, maar doe het daar rustig aan. Heel weinig mensen en misschien ook gewoon niet iedere dag? Succes dame!
 
Waarom zeg je niet tegen je kraambezoek nu even niet . En dat je keer goed met je vriend praat is jullie gezin jullie zijn samen
 
Waarom zeg je niet tegen je kraambezoek nu even niet . En dat je keer goed met je vriend praat is jullie gezin jullie zijn samen
 
Hoi
Ik zou hulp zoeken en ze pakken echt niet zomaar je dochter van je af en het begin is gewoon zwaar ze hebben zo veel nodig dat je weinig tijd voor je zelf heb of voor je relatie ik zou een paar dagen het kraambezoek afzeggen en zeker een uur per dag iets voor je zelf gaan doen ik hoop voor je dat je snel weer een stuk beter voelt
 
Alsof ik mezelf hoor praten!
Maak een afspraak bij de huisarts of bel je verloskundige. Zij kunnen je doorsturen naar de POP poli of naar een psycholoog.
Succes!
 
Terug
Bovenaan