Ik ben zo beroerd dat het niet leuk meer is......

Hoi Camel,

Denk dat Ing3 hierboven toch echt gelijk heeft hoor. Je hebt momenteel je rust echt nodig.
Ik merk nog steeds dat als ik teveel doe, dat ik weer begin te spugen, vooral als ik vandaag teveel doe, dan kan ik oppas regelen voor morgen.... heel frustrerend. Met slapen en rusten gaat het dan langzaam beter.

De tip met het cola drinken hielp bij de eerste zwangerschap ook. Bij  mij  alleen coca cola, want daar zitten andere stoffen in. Dit had ik toen gevonden op de site www.hyperemisis.org Een amerikaanse organisatie die zich inzet voor vrouwen met extreme misselijkheid tijdens de zwangerschap. De zouten die erin zitten helpen tevens tegen uitdrogen.

Tijdens deze zwangerschap heb ik het tot de 8ste week kunnen rekken met ziekenhuisopname, door veel rust te nemen en buiten het werk om niet veel te doen. Toen 1 dag te veel gedaan en het was mis.... waarschijnlijk was het anders ook wel  fout gegaan, maar misschien een paar dagen later.
 
Toen ik ruim 4 weken zwanger was, zei mijn vriend tegen mij dat hij een test ging ophalen, omdat ik zwanger was....... Ik geloofde hem niet. Had een onregelmatige cyclus en het was pas de eerste ronde. Hij vond dat ik nooit ziek was en nu "al" 2 dagen min en misselijk.... hij had gelijk .
 
Doe vooral heel rustig aan en trek je niets aan van de andere collega's. Ieder lichaam reageert anders op de hormonen en elke zwangerschap is anders. Dat is niet waar je voor een ander over kunt oordelen.

Groetjes Noah

(die nu ook lekker onder de wol kruipt..... morgen weer een dag, ben zeer gezellig voor vriendlief, maar hij vermaakt zich inmiddels prima in de garage , lekker klussen en prutsen)

 
Hoi Camel,

Ik wil me ook bij bovenstaande dames aansluiten. Zwanger zijn kan echt heel erg zwaar zijn. Daar weet ik ook alles van. Bij mijn eerste was het een ramp en deze 2e is nog erger, helaas.

Vanaf NOD werd ik overvallen door kwaaltjes, misselijk, extreem moe, huilerig, maagzuur, buikkrampen etc, terwijl de test pas 10 (!) dagen later positief werd. Ik denk dat ik erg gevoelig ben voor al die hormonen en er heftig op reageer. De helft van de tijd heb ik doodziek op bed gelegen, hopende dat de dag weer snel voorbij zou gaan, omdat ik me zo beroerd voelde. Als ik dan weer een paar dagen op bed gelegen had, regelmatig kleine maaltijden had genomen en vooral voldoende had gerust/geslapen, dan ging het 1-2 dagen weer een beetje. En daarna lag ik weer ziek, zwak en misselijk (en brakend) op bed...

Inmiddels zit ik dus bijna mijn gehele zwangerschap in de ziektewet en momenteel heb ik het zo met mijn baas geregeld dat ik alleen therapeutisch kom werken als ik me goed genoeg voel. Gemiddeld is dat 1 dag in de week. Vanaf ongeveer 20 weken is de misselijkheid wel afgenomen, maar daar zijn maagzuurklachten en rug/bekkenklachten (tgv groeiende buik) voor in de plaats gekomen. En braken doe ik nog steeds als ik moe ben, het is mijn lijf dat dan aan de rem trekt en mij laat weten dat ik weer teveel heb gedaan, danwel te weinig gerust. Dit herken ik heel erg van mijn 1e zwangerschap, dus ik heb geen hoop dat het beter wordt. Bevallen is de beste remedie die er bestaat. En tot die tijd ziektewet en vooral heel goed blijven luisteren naar mijn lijf en rusten, rusten, rusten...

Ik heb geaccepteerd dat zwangerschap mij in een wrak veranderd en heb goede hoop dat alles weer als sneeuw voor de zon verdwijnt na de bevalling, net als de eerste keer. Helaas is 9 maanden wel een lange zit, op deze manier...

Ik vind het erg vervelend voor je dat je omringt wordt door 'stralende' zwangeren, maar echt, je bent geen zeur. Die anderen hebben gewoon geluk dat ze er zo weinig last van hebben, die mogen in hun handjes knijpen hoor! En je kunt net zo'n harde doorzetter zijn als je wilt, de hormonen winnen toch en je kunt jezelf heel wat leed besparen door goed naar je lijf te luisteren en die rem aan te trekken! Vooral bij mijn eerste wilde ik ook niet toegeven, ploeterde door, tot ik helemaal geen reserves meer had en finaal ben ingestort. Ik heb vele weken onnodig veel pijn geleden en ben ook met uitputting in het ziekenhuis opgenomen geweest. Laat het niet zover komen, meid en neem je rust!

Ik hoop dat je je snel beter voelt en dat het voor jou alleen een rot 1e trimester is. Hou je taai!

Groetjes, Karin
23 wkn van 2e
 
Hoi

ik ken dat gevoel,gewoon dood moe terwijl je amper wat gedaan heb.
kontenu miselijk ik geef niet over maar zit er   wel steets tegen aan alleen dat branderige gevoel heb ik niet.
ik ben nu 7 weken zwanger en zie best wel op tegen de rest van de tijd.
wwat ik doe is snachts  8 a 9 uur slaapen sochtens 2 knakebroodjes kaas met melk en smiddags even een paar uurtjes slaapen en 2 knakebroodjes.
Savonds gewoon eten en vroeg naar bed.
over dag  doe ik gewoon rustig aan en op de momenten dat ik me echt rot voel ga ik me bezig houden met de leuke dingen zoals geboorte kaartjes kijken en dat  soort dingen.
gewoon rustig oorienteeren op wat ik wil.
de papa van mijn kindje zit nog op school dus ik ben veel alleen maar  ik voel me altijd een stuk   beter als ik dat soort dingen uit zoek en voor  mijn vriend is het leuk als ik  als hij thuis komt met allemaal iedeen aan kom.

ik hoop dat je hier wat aan heb.
mij  helpt het erg goed.


gr.H  
 
Dat ziekmelden blijkt bij mij toch een ander verhaal te zijn....., helaas!
Het afgelopen jaar heb ik voor een gedeelte in de ziektewet gezeten door rugklachten na een ongeval. Onlangs ben ik beter gemeld en als ik mezelf binnen 4 weken na de betermelding WEER ziek meld, geldt dit als 1 ziekteperiode en kom ik dus voor een gedeelte in het uitkeringsgebeuren terecht. En dat geld kunnen we nu absoluut niet missen. Dus ik zal wel door MOETEN gaan........
Ik weet het nu echt ff niet meer. Zit helemaal stuk!

Liefs,
Camel
 
He Camel,

volgens mij geldt het alleen als 1 ziekteperiode als je je met dezelfde klachten weer ziek meldt?? Ik zou het ff navragen of dit ook geldt als je zwanger bent. In dit geval ben je ziek tgv zwangerschap, vraag aan de vk of gyn of zij een advies willen uitschrijven dat het beter is om (tijdelijk) te stoppen met werken, je baas krijgt dan idd je salaris via het UWV terug.

sterkt iig, hopelijk voel je je snel beter en kun je echt gaan genieten!

brigitte
 
Hoi Camel,

Dat branderige gevoel dat herken ik heel goed.
Wat misschien wel kan helpen is vla, ik eet dat ook als het heel erg is en bij mij helpt dit.
Als jij je zo ziek voelt dat je vindt dat je niet in staat bent om te werken, dan moet je daaraan toegeven vind ik, jezelf over de top werken, kan ook nadelig zijn voor je kindje.

Groetjes,
Joyce
 
Hoi Camel,

Dit is een compleet nieuwe ziekmelding en een ziekmelding in de zwangerschap staat volgens mij buiten een voorgaande ziekte.

Zwangerschap is namelijk een compleet apart hoofdstuk binnen arbo en uwv. Je baas krijgt bijvoorbeeld 100% vergoed ed, zolang hij ook maar aangeeft dat de ziekte verband houdt met de zwangerschap.

Ik zou gewoon uwv even bellen als ik jou was. Op de website staat het niet heel duidelijk uitgelegd hoe het zit als je voorafgaande aan je zwangerschap ook al in de ziektewet hebt gezeten.

Groetjes Noah
 
Het klopt wel dat je als zwangere speciaal beschermd wordt tegen inkomstenverlies, maar idd binnen 4 weken weer ziek, is 1 ziekteperiode, dat heb ik zelf meegemaakt.
Bij mijn 1e zwangerschap kwam ik met 26-27 weken in ziektewet terecht (okt 2006), daarna verlof natuurlijk. Na de bevalling was ik helemaal opgeknapt, voelde me echt prima, alleen door stom toeval werd ik aansluitend aan mijn verlof in mei 2007 ernstig ziek, door iets dat niets met zwanger/bevalling te maken had. Gewoon dikke pech. Maar idd, officieel was ik dus ziek vanaf okt 2006! Voor dat ik het wist zat ik dus al een jaar in de ziektewet...

Gelukkig heb ik nooit inkomstenverlies gehad, maar dat lag aan de CAO van waar ik werkte, waar je het 1e ziektejaar nog 100% betaald kreeg (dit wil per werkgever nogal eens verschillen, mijn schoonzusje viel na 6 maanden ziektewet al terug naar 70% van haar salaris).

Wat verschrikkelijk vervelend, meid! Maar ik zou toch idd even goed gaan informeren wat je rechten zijn, want zoals gezegd is zwangerschap wel een bijzondere, beschermde toestand...

Heel veel sterkte!

Groetjes, Karin
23+2 wkn
 
Terug
Bovenaan