Ik ben zwanger geworden voor mijn man

[Zonnebloempje2017]

Omdat je van iedereen al mooie reacties hebt gekregen, ga ik alleen het volgende zeggen.
In de eerste jaren van je zoontjes leven is hij maar verliefd op 1 persoon. En dat is z'n mama. Ze zeggen niets voor niets dat jongetjes liever zijn voor hun mama dan voor hun vader.
Mijn zoontje is nu anderhalf en gek op z'n papa, maar als hij echt overstuur is of s nachts niet kan slapen ben ik de degene om wie hij vraagt. 
 
Dikke knuffel en succes de komende periode

 

[Pooh-beer]

Ik ken ook een vrouw die echt geen kinderwens had.  Desondanks toch door alles heen zwanger geraakt. Uiteindelijk is ze daar heel blij mee. Als dat niet was gebeurd had ze nooit voor kinderen gekozen. Maar het heeft bij haar ook even geduurt voor ze er blij mee kon zijn. 

 

[Gebruiker10054521]

Ik vind echt dat je aan de bel moet trekken bij je man, ik snap het echt hoor, eigen zaak maar hij moet gewoon nu wat vaker bij je zijn om je hier doorheen te slepen. 
Hoe gaat dat straks als de kleine er is? Wie gaat er voor hem zorgen als jullie beiden zoveel werken..? Blijf je werken want je leven houdt na de baby niet op hoor..
Ik kan het mis hebben maar lees onzekerheid bij je.. Tuurlijk hebben je hormonen er alles mee te maken, ik had vooral op het begin van mijn huidige zwangerschap eigenlijk soortgelijke gevoelens als jou maar ben nu 27 weken en soms floep ik het er nog wel es uit ‘pffff waarom moest deze zwangerschap nou ‘ maar dit heeft ook alles te maken met mijn angst en onzekerheid over voornamelijk zaken die er eigenlijk niet aan toedoen. Wij hebben al 2 gezonde kinderen, deze zwangerschap is totaal niet gepland en zo onverwachts! Dus ja, ik heb het er op het begin wel moeilijk mee gehad. Nu ben ik er overheen en kan ik ook genieten van deze zwangerschap en dit wonderkindje  
Zet mensen die je negatieve energie geven uit je leven en eis van je man dat hij er voor je is.. je staat hier niet alleen voor

 

[Kr]

Ik ben het ook wel eens dat je met je man moet bespreken dat er ook tijd voor jou vrijgemaakt moet worden.. misschien lastig met een eigen zaak maar zou je in een depressie raken is hij eerlijk meer kwijt aan je te ondersteunen ..
Samen leuke dingen doen als stelletje is zeer belangrijk en waarschijnlijk voel je dan ook wat meer ruimte om je hart te luchten of gaan onzekerheden wat meer naar de achtergrond doordat je minder "tijd" hebt om te denken ..

 

[Smurfjes]

Voor wat het waard is; de band tussen een moeder en zoon is zooo speciaal! Jongens hangen veel meer aan de moeder dan aan de vader. Dus wees niet bang, ook al gaan jouw man en zoon straks mannendingen doen; een moeder blijft tóch speciaal!

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Klopt inderdaad, ik ben al 6 dagen aan 1 stuk door aan het huilen en dan troost hij me wel als hij thuis is maar daar gaat inderdaad veel meer tijd in zitten dan tussendoor even tijd vrij maken. Maar als ik dat zeg dan zegt hij dat hij nu al zo veel tijd bezig is om me te troosten en dat meer tijd vrij maken alleen gaat als het op een ander moment ingehaald kan worden dus het is een verschuiving van het probleeem en een negatieve cirkel. Hoe minder hij er is hoe meer tijd hij nodig heeft om me te troosten, hoe minder ik kan doen omdat ik mijn bed amper nog uit kom en hoe meer hij daarna automatisch moet doen omdat ook iemand de dingen moet doen die ik niet doe. Maarja het gaat van kwaad tot erger op deze manier. 
 
Bedankt voor de reacties

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Het klopt dat ik heel onzeker ben. De eerste anderhalf jaar van mijn relatie was het 3 (mijn schoonouders en man) tegen 1 omdat ik niet de schoondochrer was (en ben) hoe ze het voor zich zagen. Eerst werd ik onzeker maar oa na relatie therapie, EMDR en cognitieve gedragstherapie heb ik de boel weer aardig op de rit gekregen. Van wat ik eerst mezelf allemaal kwalijk nam zie ik nu in dat het totaal onredelijke eisen waren die eerst opgelegd werden via mijn man en toen dat na relatietherapie niet meer werkte via chantage. Ik laat me niet chanteren dus heb het contact met mijn schoonouders zo veel mogelijk verbroken en probeer voor de goede vrede zo aardig mogelijk te doen op verjaardagen en formaliteiten maar diep in mijn hart meen ik er niks van maar daar kon ik nog wel vrede mee hebben. Nu er een kindje komt ben ik gewoon weer bang dat er nieuwe verwachtingen komen en op welke manier deze opgelegd kunnen worden. 

 

[Kr]

Zorg ervoor dat je een sterke vrouw wordt je wordt namelijk mama! En voor je kindje is er niemand meer belangrijk dan jij!!!
Probeer je netwerk wat vergroten en minder afhankelijk te zijn van wat andere van je vinden.. niet in wat als leven maar in het nu! Je wordt echt mama!!
Probeer minder bezig te zijn met wat andere vinden maar wordt actiever in wat jij wilt en als je dat nog niet weet train jezelf dan.. desnoods ga op onderzoek uit lees mama tijdschriften kom in contact met andere mama's ga op zwangerschapscursussen etc. 
Als je in therapie bent geweest heb je vast vaardigheden geleerd om met bepaalde gedachten om te gaan blijf deze toe passen! Maar doe vooral leuke dingen voor jezelf en haal je uit die sleur!