Allereerst even een knuffel voor jou, het lijkt me echt een rotsituatie waarin je zit.
Er is al het een en ander gezegd over je psychische en sociale situatie, maar waar ik me vooral zorgen over maak is dat jij (fulltime?) je eigen bedrijf hebt, en je man zo'n 80 uur in de week werkt. En nu dus al niet eens tijd heeft om voor zijn zwangere vrouw te zorgen. ik vind het niet zo gek dat je je eenzaam voelt. Hoe willen jullie straks voor je kind gaan zorgen? Heeft hij daar uberhaupt over na gedacht? Je schrijft dat hij zich niet in 2en kan splitsen, en dat klopt. Maar hij kan er wel voor kiezen om meer tijd voor zijn gezin te maken. En als dat niet kan met zijn huidige baan, tijd voor een andere? Het hele 'ik kan niet want ik moet zo veel werken' argument kom je bij veel vaders tegen maar uiteindelijk is dat ook een keuze. Niet een makkelijke keuze, absoluut niet. Hij had een kinderwens toch?