Hoi allemaal,
twee dagen geleden heb ik duidelijk aan mijn schoonmoeder aangegeven wat me dwars zat. Voor mij was het niet makkelijk te zeggen en voor haar was het niet makkelijk te horen. Er zijn alleen nog steeds dingen waarin we elkaar niet begrijpen en dat zal wel nooit gebeuren ook.
Mijn schoonmoeder wil iedere keer als we stil liggen langs komen en als ik met Laura naar het cb geweest ben dat ik haar bel omdat het ook een wezenlijk deel van haar leven is. Ik zie dat anders en heb zoiets van als je wilt weten hoe het hier gaat, kan je ook bellen hoe of het gaat.
Dit is ontstaan na mijn kraamtijd. Door onze woonsituatie ben ik bij mijn ouders thuis bevallen. Dit was omdat zij in Huizen (dus in het midden van het land) wonen en daarom dicht bij mijn schoonvader en onze vrienden. Mijn schoonmoeder woont in de buurt van Leeuwarden. Zo was ik dus in de buurt van alles en iedereen. Omdat zij niet goed met mijn ouders overweg kan, hebben we afgesproken dat zij als ik weer aan boord zou gaan een weekje mee zou gaan varen en voor Laura en mij zou zorgen.
Dat ging niet door in de afgesproken week omdat Laura ziek werd en nog een antibioticakuurtje had. Daarna wilden Mattijs en ik pas dat Laura mee zou gaan varen. Bovendien moest ze even wekelijks naar de kinderarts. Dus ik bleef een week langer bij mijn ouders. Daarop werd mijn schoonmoeder stikjaloers en gaf ze mij het gevoel da we het erom deden (dit meende ze niet zo zei ze later).
De tweede reden dat ik nog niet aan boord kon met Laura was dat de hoofdmotor ermee opgehouden was (een strop voor het bedrijf van ongeveer €60.000,-):
Toen ik haar daar afgelopen zondag nogmaals op aansprak dat ik dat het erg vervelend vond kreeg ik te horen dat het voor haar ook erg naar was geweest dat ze nu niet een weekje met ons mee kon varen (vakantie). Ze begrijpt gewoon niet, dat dit een situatie was waarin wij ons zorgen maakten over onze dochter, ons bedrijf en ik nog herstellende was van een baarmoederontsteking waardoor ik met hele hoge koorts uitgeschakeld was geweest de eerste week dat Laura er was.
Het laatste wat ik toen wilde was een schoonmoeder die zich gedroeg als een vierjarige die haar zin niet krijgt!
Afgelopen weekend lagen we weer stil met motorpech en ze wilde langskomen. Ik belde haar op zondagmorgen op dat ze of op dat moment moest vertrekken of het zou geen zin meer hebben want het zou die middag inorde komen. Toen werd ze boos en hing me op!!!!! Even later belde ze me om te zeggen dat ze toch langs zou komen. Van mij hoefde het al niet meer.
Verder hangt ze als ze er is continue boven Laura en ze houdt Laura vast op een manier die Laura niet prettig vindt omdat ze haar dan goed kan bekijken. Nou sta ik het altijd toe als mensen haar vast willen houden omdat ze ons soms maanden niet zien, maar deze keer irriteerde het me mateloos. Hoe lang moet ik nog toestaan dat mijn meisje duidelijk aangeeft dat ze iets niet leuk vindt, dat er niet geluisterd wordt alleen omdat oma het wel leuk vindt. Ik ken het antwoord hierop wel, maar ik had mijn schoonmoeder al twee maal aan het janken afgelopen zondag.
WORDT HET DAN NOOIT BETER???????????????
Groetjes Ilona
twee dagen geleden heb ik duidelijk aan mijn schoonmoeder aangegeven wat me dwars zat. Voor mij was het niet makkelijk te zeggen en voor haar was het niet makkelijk te horen. Er zijn alleen nog steeds dingen waarin we elkaar niet begrijpen en dat zal wel nooit gebeuren ook.
Mijn schoonmoeder wil iedere keer als we stil liggen langs komen en als ik met Laura naar het cb geweest ben dat ik haar bel omdat het ook een wezenlijk deel van haar leven is. Ik zie dat anders en heb zoiets van als je wilt weten hoe het hier gaat, kan je ook bellen hoe of het gaat.
Dit is ontstaan na mijn kraamtijd. Door onze woonsituatie ben ik bij mijn ouders thuis bevallen. Dit was omdat zij in Huizen (dus in het midden van het land) wonen en daarom dicht bij mijn schoonvader en onze vrienden. Mijn schoonmoeder woont in de buurt van Leeuwarden. Zo was ik dus in de buurt van alles en iedereen. Omdat zij niet goed met mijn ouders overweg kan, hebben we afgesproken dat zij als ik weer aan boord zou gaan een weekje mee zou gaan varen en voor Laura en mij zou zorgen.
Dat ging niet door in de afgesproken week omdat Laura ziek werd en nog een antibioticakuurtje had. Daarna wilden Mattijs en ik pas dat Laura mee zou gaan varen. Bovendien moest ze even wekelijks naar de kinderarts. Dus ik bleef een week langer bij mijn ouders. Daarop werd mijn schoonmoeder stikjaloers en gaf ze mij het gevoel da we het erom deden (dit meende ze niet zo zei ze later).
De tweede reden dat ik nog niet aan boord kon met Laura was dat de hoofdmotor ermee opgehouden was (een strop voor het bedrijf van ongeveer €60.000,-):
Toen ik haar daar afgelopen zondag nogmaals op aansprak dat ik dat het erg vervelend vond kreeg ik te horen dat het voor haar ook erg naar was geweest dat ze nu niet een weekje met ons mee kon varen (vakantie). Ze begrijpt gewoon niet, dat dit een situatie was waarin wij ons zorgen maakten over onze dochter, ons bedrijf en ik nog herstellende was van een baarmoederontsteking waardoor ik met hele hoge koorts uitgeschakeld was geweest de eerste week dat Laura er was.
Het laatste wat ik toen wilde was een schoonmoeder die zich gedroeg als een vierjarige die haar zin niet krijgt!
Afgelopen weekend lagen we weer stil met motorpech en ze wilde langskomen. Ik belde haar op zondagmorgen op dat ze of op dat moment moest vertrekken of het zou geen zin meer hebben want het zou die middag inorde komen. Toen werd ze boos en hing me op!!!!! Even later belde ze me om te zeggen dat ze toch langs zou komen. Van mij hoefde het al niet meer.
Verder hangt ze als ze er is continue boven Laura en ze houdt Laura vast op een manier die Laura niet prettig vindt omdat ze haar dan goed kan bekijken. Nou sta ik het altijd toe als mensen haar vast willen houden omdat ze ons soms maanden niet zien, maar deze keer irriteerde het me mateloos. Hoe lang moet ik nog toestaan dat mijn meisje duidelijk aangeeft dat ze iets niet leuk vindt, dat er niet geluisterd wordt alleen omdat oma het wel leuk vindt. Ik ken het antwoord hierop wel, maar ik had mijn schoonmoeder al twee maal aan het janken afgelopen zondag.
WORDT HET DAN NOOIT BETER???????????????
Groetjes Ilona