Ik maak er maar (weer) een nieuwe topic over. Schoonmoeders!!!!

Wat vervelend allemaal zeg!!
Schrijf het hier maar van je af, er zijn er hier veel meer in hetzelfde schuitje.
Tegen je eigen moeder (tenminste ik) kun je veel meer zeggen als je het ergens niet mee eens bent, mijn schoonmoeder wou Teun met zijn 3 maanden soep geven!!!
Achhhh een beetje soep in zijn flesje vind hij best lekker. Een week later wou ze hem aan een dropsleutel laten sabbelen  Achhh doe niet zo moeilijk,ik wil zijn gezichtje wel eens zien, in dezelfde week was het  een magnum
Ik dacht dat ze zoveel  om ons manneke geven????? Ze wil hem ziek hebben volgens mij!! Maar goed voor mij voorlopig geen oppas daar, ik bel zelf nog liever al mijn klanten af als dat hij daar dus heen moet!! Ze zal het allemaal wel goed bedoelen maar ze moeten maar acepteren als wij iets niet willen. Gelukkig heeft mijn vriend zijn antenne ook uitstaan. Maar ja,ik blijf toch de kwaaie pier hè. Zo heb ik ook meteen mijn gal gespuwd hahaha.
Groetjes Mikkie.
 
Hoi Ilona,

Er is ook een keerzijde. Mijn kids hebben maar 1 echte opa. Hij heeft Nick wel na de geboorte gezien maar dat was alleen maar omdat ik in het ziekenhuis lag en hij bij de aangrenzende Brijder-stichting (alcoholverslaving)opgenomen was. Dit is inmiddels bijna 8 weken geleden en via via heb ik vernomen dat hij vond dat hij wel weer naar huis kon. Dit gaat al de laatste 10 jaar zo, sinds de scheiding van mijn ouders. Als de kids vragen wanneer ze hun opa weer eens zien, moet ik altijd zeggen dat hij nog steeds ziek is.
Ik kies er nu bewust voor om geen contact met hem op te nemen om hem niet tegemoet te komen in zijn "slachtofferrol". Hij heeft  zelfs de 2 jongste kids van mijn zus nog nooit gezien.

Mijn schoonmoeder praat alleen maar over haarzelf. Over al haar kwaaltjes, de kwaaltjes van haar nwste vriend en over hoe goed zijn kinderen wel niet zijn en wat haar kinderen allemaal verkeerd doen. Nu moet ik zeggen dat ik het niet zo erg vind want daardoor bemoeit ze zich helemaal niet met mijn opvoeding.

Mijn moeder is de enige die echt "gek" is op de kids, maar zij is altijd bang dat ze teveel is. En van haar zou ik wat bemoeienis helemaal niet erg vinden.
Volgens mij moest ik ook even mijn hart luchten......

Monique mv Nick (10mrt)
 
pff, wat heb ik het getroffen, lieve, betrokken ouders en schoonouders, die eerst de telefoon pakken om te vragen of het uitkomt...... maar die toch wel minstens 1 keer in de week de mailbox vol foto's willen
 
Gelukkig heb ik het dan ook getroffen. Alhoewel ik wel af en toe een beetje moe wordt dat ze hem allemaal willen en met allemaal tegelijk er boven staan te hangen.
Of van die opmerkingen maken " ik heb je al zolang niet gezien" terwijl ze hem nog 3 dagen ervoor hebben gezien.
Heb soms het idee dat alleen Quinn nog maar bestaat en dat het geen bal uitmaakt of wij er zelf ook bij zijn. Zou hem gewoon op de stoep voor de voordeur kunnen zetten, aanbellen en weggaan, dat zou hen niks uitmaken volgens mij. Daar wordt ik wel moe van. HALLLOOOOO, ik ben er ook nog en meer dan alleen moeder.
Maar ja.... hopelijk wordt dat langzaam aan beter.
Groetjes Veerle
 
mama van marielle, ik kan me je topic inderdaad nog herinneren.

mijn ouders wonen 200 km van ons vandaan en m'n schoonouders 400km. Soms denk ik dat we nog verder weg moeten gaan wonen!!

Eigenlijk zijn de dingen waaraan ik me irriteer niet zo heel veel anders als voorheen. Maar ik moet toegeven dat het ook voor een groot deel aan mijzelf ligt. Als het om mijn kindje gaat ben ik nu ben ik extreem  gevoelig voor kritiek.

En die vraag over de melk!!! Ha ha, dat voreg mijn schoonvader dus ook aan mij. Ik zat echt direct op de kast!

groetjes,
Janneke
 
hallo, heel vervelend dit......ik hoop dat jullie er snel uitkomen! mijn schoonouders wonen in zeeland en wij in twente dus ik zie ze niet zo vaak, toen wij nog geen kinderen hadden gingen we ongeveer 1x in de twee maanden naar ze toen, maar de afgelopen 2 jaar is dat al minder geworden en sinds 7 maart hebben we een prachtige dochter dus nu gaan we nog minder vaak denk ik. mijn man vind dit niet erg, hij heeft niet zo'n drang om zijn ouders te zien.....en omgekeerd....weet ik niet...ze vinden het wel leuk als we er zijn maar tegen mijn moeder hadden ze gezegd, toen ik bevallen was en ze elkaar spraken bij ons thuis....tja....we komen maar langs (het is ruim 2 uur rijden van hun huis naar het onze) we doen het voor Lasse hoor (hun zoon, mijn man) want ach ja...voor ons is het al het tiende kleinkind...maar voor hem zijn eerste......nou pardon hoor..........dan kom je toch lekker niet.....ook al is het je 100ste kleinkind.....dan nog kom je met enthousiasme op kraamvisite...voor hun was het geloof ik de zoveelste baby......zo...en dat moest ik even kwijt......haha

gr. jorieke
 
En wat zijn we blij dat onze mannen niet meelezen  

Ik merk vooral dat eerst Marielle alles was voor schoonmoeder (enige meisje in de familie) en nu is het ineens alleen maar Vera. Op Marielle's verjaardag heb ik oma daarover eventjes op vingers getikt: het is nu Marielle's verjaardag, dus de aandacht gaat nu uit naar Marielle... per slot van rekening wordt ze maar 1 keer 4 jaar en ze is zich er dondergoed van bewust dat Vera meer aandacht krijgt dan zijzelf.

 
Mijn schoonmoeder heeft al een kleinzoon (van net 1 jaar oud) en daar is ze heel druk mee. De zwangerschap van haar dochter was heel bijzonder en ze kocht van alles en belde steeds hoe controles waren gegaan. En ze eigent zich het ventje steeds toe, terwijl ze hem vaker ziet dan wij. Wij (man en ik) mogen hem zowat niet vasthouden.
Ik ben nog zwanger (van de eerste, over 2 weken uitgerekend) en mijn schoonmoeder toont heel weinig interesse in ons. Is zeker ook niet leuk voor mijn man, maar die zegt dat hij dat al wist en het niet erg vind.
Ik denk niet dat mijn schoonmoeder na de bevalling dus zo wordt als die van jullie. In eerste instantie vond ik dat heel erg, maar als ik jullie verhalen lees denk ik, gelukkig maar!!!
Toch ben ik wat teleurgesteld, maar mijn man zegt dat we straks lekker met zijn drieen gaan genieten en een echt gezinnetje zijn.
Dus daar ga ik nu voor!!

groetjes Mariska

 
Terug
Bovenaan