Ik maak er maar (weer) een nieuwe topic over. Schoonmoeders!!!!

Hoi Irene,

ik denk dat we een beetje in hetzelfde schuitje zitten. Ook ik voel me emotioneel onder druk gezet omdat mijn schoonmoeder zo eenzaam is. Dat is veel erger geworden sinds Laura er is. In die zelfde tijd is bij haar een beginnende relatie mislukt, waardoor het allemaal nog erger wordt. Ondanks dat bedoelt ze het goed met Laura en kan ze het ook niet helemaal helpen dat ze zo is. Haar moeder is nl exact hetzelfde!

Groetjes Ilona
 
Mijn schoonmoeder kan 't ook niet helpen, ze heeft nooit anders geleerd om te gaan met mensen. Ik besef dat, waardoor ik het ook vaak heel triest voor haar vind. Anderzijds is het natuurlijk niet de bedoeling dat wij "lijden" onder haar gedrag omdat zij nou eenmaal niet anders kan. Dan dragen wij de lasten en heeft zij alleen de lusten van haar gedrag. Ik zoek de middenweg tussen begrip/toenadering en duidelijke grenzen. Alleen moet ik mijn grenzen bewaken als was het het ijzeren gordijn, want mevrouw probeert ze constant op te rekken.

Heel veel succes, goed dat je iets hebt gezegd want je moet wel echt opkomen voor je gezin. Ik zeg het zo vaak, maar wij zijn toch echt het voorbeeld voor onze dochters dus moeten we ook het goede voorbeeld geven!

Groeten Irene
 
Lastig zeg al die schoonmoeders...gelukkig heb ik er geen last van...die van mij belde net nog om te bedanken dat ik zo'n leuke foto had gestuurd via de cmputer...prijs mezelf erg gelukkig...

Yvonne
 
pff het kan dus altijd erger...

gelukkig wonen die van ons ver weg en komen niet zo vaak langs (om de drie weken de schoonvader of de schoonmoeder (ze zijn gescheiden)  op bezoek vind ik meeeer dan genoeg!), maar als ze komen willen ze meteen logeren, en dat vind ik echt niet fijn. Voorheen vluchtte ik dan zelf ook de deur uit met een smoesje over overwerken en zo maar nu met die kleine kan dat niet.

Tegenwoordig laat ik mijn vriend de vuile was opknappen, zeggen wat we leiver wel/niet hebben. En dat bevalt goed. Hij blijft lekker rustig en van hem accepteren ze alles.
 
Wat vervelend toch allemaal! Ik kan er helaas niet over meepraten, mijn schoonmoeder en ik zijn als 2 handen op 1 buik... Altijd dolle pret en ik kan nog beter met haar over zaken praten dan met mijn eigen moeder...

Heel veel sterkte allemaal, je hebt ze helaas niet voor het uitkiezen!

Groetjes, Karin
mama van Christian (10 weken)
 
@ jannetje: over dat logeren zoooo herkenbaar! We zijn bijna 2 jaar geleden 200 km verderop gaan wonen. Mijn schoonouders hielpen met het opknappen van het huis. Zeggen ze: en dit kamertje wordt natuurlijk logeerkamer. Pardon?? dacht het niet he. Wij een kamer, Marielle een kamer en de andere kamer werd mijn game-room. Zo, hoefden ze zich daar geen illusies over te maken. Nu is het inmiddels Vera's kamertje geworden en game ik in onze slaapkamer. Maar hier slapen, no way, heb ik mijn man vanaf het begin duidelijk gemaakt.

Oja, en de januari mama's kennen vast nog wel mijn topic over dat mijn schoonouders op de 2e dag na de bevalling al meteen 6 uren op bezoek kwamen... Daarna heb ik mijn man laten zeggen dat ze niet meer de hele dag mochten komen. Twee uren vonden ze te weinig, dus kwamen ze maar niet meer... Vorige week met Marielle's 4e verjaardag zijn ze pas weer geweest en Vera is al 3 maanden..

haha en dan de opmerking: is je melk wel goed? Niet te waterig?
 
Haha, tja, 't kan natuurlijk altijd ondertussen karnemelk of chocomel geworden zijn als je even niet oplet...

Onvoorstelbaar dat ze nu pas na 3 maanden weer gekomen zijn! Ik zou het persoonlijk wel lekker rustig vinden, maar vind je man dat niet erg? Lijkt mij toch wel pijnlijk als je eigen ouders zo weinig geïnteresseerd zijn.
 
Tuurlijk vond mijn man het niet leuk.. het was ook niet echt de desinteresse denk ik, maar meer dat mijn schoonmoeder niet met de auto durft, alleen met de trein. En dan is de reis 2 keer zo lang en zien ze er als een berg tegenop. Ze zijn ook al rond de 70 jaar he. Ik heb beloofd met moederdag daar heen te gaan. Daar zien ze erg naar uit.
Ach, 4 jaar geleden was het andersom: wij woonden daar in de buurt en mijn ouders moesten 200 km reizen.  
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan