Ik snap mijn vent niet!!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi,
Allereerst wil ik zeggen dat ik het heel leuk vind aangemeld te zijn op deze forum. Ik ga me even voorstellen, Ik ben Naima Brenkman 27jaar en woon in Den Haag.
Ik ben dolgelukkig met de komst van onze baby en mijn vriend ook. Tenminste dat dacht ik. Ik ben nu 8weken zwanger maar wil heel graag spullen kopen voor ons kind. Hij wil dit niet en wil hiermee wachten tot we de 12weken zijn gepasseerd. Ik mag niet eens zwangerschapskleding halen. Hij zegt dat het nu nog mis kan gaan en als het mis gaat zitten we met allemaal babyspullen die de verdriet alleen maar zullen versterken. Ergens begrijp ik hem wel maar hij praat over de baby alsof het niet komt. Ik haat dat en vind het erg pijnlijk om langs allerlei spulletjes te lopen en niks te kunnen kopen. Wat denken jullie hiervan. Je mag eerlijk zijn. Als je vind dat ik me gedraag als een verwend kind mag dat ook gezegd worden. Maar ik wil heel graag advies over hoe ik hiermee om moet gaan. Ik heb het gevoel dat het me wat zwangerschapsgeluk wegneemt. Bovendien denk ik, al zullen we dit kind verliezen en we ztten met de spullen wat dan nog. Ik ga heus wel weer zwanger raken.
Maar goed genoeg gezegd. Help me.
Groetjes Naima
 
quote: Naimpie schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('17-12-2008 17:06:44'));

Hoi,
Allereerst wil ik zeggen dat ik het heel leuk vind aangemeld te zijn op deze forum. Ik ga me even voorstellen, Ik ben Naima Brenkman 27jaar en woon in Den Haag.
Ik ben dolgelukkig met de komst van onze baby en mijn vriend ook. Tenminste dat dacht ik. Ik ben nu 8weken zwanger maar wil heel graag spullen kopen voor ons kind. Hij wil dit niet en wil hiermee wachten tot we de 12weken zijn gepasseerd. Ik mag niet eens zwangerschapskleding halen. Hij zegt dat het nu nog mis kan gaan en als het mis gaat zitten we met allemaal babyspullen die de verdriet alleen maar zullen versterken. Ergens begrijp ik hem wel maar hij praat over de baby alsof het niet komt. Ik haat dat en vind het erg pijnlijk om langs allerlei spulletjes te lopen en niks te kunnen kopen. Wat denken jullie hiervan. Je mag eerlijk zijn. Als je vind dat ik me gedraag als een verwend kind mag dat ook gezegd worden. Maar ik wil heel graag advies over hoe ik hiermee om moet gaan. Ik heb het gevoel dat het me wat zwangerschapsgeluk wegneemt. Bovendien denk ik, al zullen we dit kind verliezen en we ztten met de spullen wat dan nog. Ik ga heus wel weer zwanger raken.
Maar goed genoeg gezegd. Help me.
Groetjes Naima



Hoi Naima,

Ik ben Saskia 28 en voor de eerste keer zwanger. Ik ben nu 8 weken en 4 dagen.,
Doordat wij er vroeg bij waren hebben we al 2 echo's gehad.
De eerste keer had mijn vriend zoiets van "oke er zit iets en je tieten zijn groter"
Meer besef had hij nog niet. De tweede keer zagen we het hartje kloppen en toen begon het besef te komen, samen met het buikje dat groeit nu.
Voor hem was het allemaal wat onwerkelijk want "hij voelt niets"
Wij hebben er ook bewust voor gekozen om het meteen iedereen te vertellen zodat als het fout gaat, we ook steun hebben van de mensen om ons heen.
Ik snap de angs van je vent maar ook jouw geluk.
Wij hebben een mandje staan met een paar kleine kadootjes die het
"echt" maken maar voor de grotere dingen wacht ik ook tot de 12 weken ;)
Ik ken je man niet en weet niet hoe hij zou kunnen reageren, ik ben koppig en zou lekker toch iets voor mezelf kopen :D

Hoe dan ook, geniet er maar lekker van....
liefs Sas


 
Hoi!
Wat grappig ik ben ook 8 weken en een paar dagen. Wanneer ben jij uitgerekend? Ik denk dat je gelijk hebt. Ik moet maar gewoon lekker gaan shoppen. Wij hebben onze eerste echo 23december. Erg spannend!!!
Ik heb een paar sokken en slabbetjes gekregen van mijn moedertje. Hij reageerde heel laconiek op de spullen en zelfs een beetje afstandelijk. Maar ja. Ik denk dat inderdaad gewoon het verschil is dat wij het kind in ons buik dragen en zij het moeten doen met de informatie.
Bedankt,
Groetjes Naima
 
Hoi Naima,

allereerst gefeliciteerd!
pfff lastig hoor. En ik heb niet echt advies voor je. Voor een vrouw is het allemaal toch echter en wij hebben eerder die kriebels. Je mannetje vind het misschien nog moeilijk te bevatten zeker omdat er nog niet veel te zien is.
Je kunt met hem afspreken dat je 1 of 2 dingetjes koopt en dan wacht tot na die 12 weken. En koop dan ook niet gelijk alles, want je hebt dan nog 6 maanden om te shoppen. En doe het dan samen, zodat hij er ook wat meer aan kan wennen.

Ik weet niet of je dit wilde horen, maar ik denk dat je zo wel een tussen weg hebt.
Succes verder. En blijf praten met je vent, want dat is toch wel heel belangrijk.

Liefs,
 
Ik snap je vriend wel hoor. Het is nog heel erg vroeg om vanalles te kopen. Zeker grote spullen die staan alleen maar in de weg, je hebt nog zo lang de tijd. Misschien kun je idd. afspreken om 1 of 2 dingetjes te kopen.
 
Ik kan eigenlijk jullie allebei wel begrijpen... 8 weken is nog erg pril, maar aan de andere kant zit jij natuurlijk op je roze wolk. Maar mannen beleven het echt heel anders, hoor, en zijn vaak erg praktisch ingesteld. Vaak gaat het pas een beetje leven als je buik begint te groeien.
Persoonlijk durfde ik zelf echt niets te kopen, er zelfs niet naar te kijken. Ik wist wel dat het fout zou kunnen gaan (al is die kans natuurlijk vele malen kleiner dan dat het goed gaat) en om mezelf te beschermen heb ik me zo min mogelijk 'gehecht' aan het vruchtje. Dus ook zo min mogelijk tastbare bewijzen om me heen...
Bij mijn eerste heb ik pas ruim na 20 weken echo iets gekocht, bij de tweede heb ik met 10 weken 1 rompertje gekocht.

Ik zou idd afspreken 1 of 2 kleine dingen te kopen (zoals rompertje, slabbetje) zodat er met jullie beider gevoelens rekening gehouden wordt?
En positiemode zou ik pas kopen als je het ook echt nodig hebt. Dat kan natuurlijk met 8 weken al (zo ja, gewoon doen, zit vele malen lekkerder!), maar het kan ook pas met 20 weken zijn (en dan wellicht zelfs een ander seizoen?).

Succes en vooral heel veel plezier met je zwangerschap!
 
Toen ik de titel las dacht ik "O, vast weer zo'n vent die niks met de baby te maken wil hebben" Maar toen ik je verhaal las kan ik alleen maar concluderen dat je man gewoon bezorgt is! Ik snap hem heel goed hoor, en ik hoop dat je een beetje meer begrip voor hem krijgt. Hoe vaak gáát het inderdaad mis, voor 12 weken?
Zelf heb ik ook totaal nog niks gekocht, en mijn man zou het ook niet willen!
Elke fase van de zwangerschap heeft zo zijn eigen bekoring.
Ik vond die eerste 12 weken erg langzaam gaan, want ik wilde het het liefst aan IEDEREEN vertellen, maar dat deden we pas na 12 weken.
En toch heb je het idee dat je dan heerlijk met z'n tweetjes met HET grote geheim rondloopt, ook weer heel mooi hoor!
Tijd om positiekleding of babykleding en het babykamertje te kopen heb je nog zat!!!!
 
ik snap jou., maar je vriend ook maar al te goed.

wij hadden de eerste zwangerschap met 9 weken een kloppend hartje gezien. het aan iedereen verteld en aan spullen gekocht. want de kans dat het nog mis zou aan was zoooo klein!
maar het gebeurde toch!

daar zaten we dan. met onze spulletjes. een heel leeg gevoel.
daarna hebben we nog 2 miskramen gehad en nu de 4de keer is het eindelijk goed gegaan.

sommige spulletjes van vorig jaar ga ik nu ook echt wel gebruiken, maar er is 1 pakje kleren waarvan ik nog steeds niet weet of ik mijn kindje dit wel aan ga trekken. daar zitten zoveel gevoelens bij.

ik wou dat we de eerste keer minder gekocht hadden...
liefs Carina
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan