Ik snap mijn vent niet!!

hoii.
ik snap je vriend wel een beetje,en misschien is dit ook wel zijn manier om zich te beschermen voor als het mis gaat,ik weet natuurlijk niet hoe je vriend is.
ik zelf ben nu 12 weken en 3 dagen zwanger,ik heb zelf nog niet echt wat gekocht.
ik heb alleen wat rompertjes gekocht,en 2 flesjes,maar verder nog niks.
ik heb dinsdag weer een echo,en als die dan goed is ga ik misschien wel wat meer dingen halen.
maar jij voelt je natuurlijk lichamelijk anders,en hij niet,misschien speelt dat ook wel mee. maar ik zou gewoon met hem overleggen of je niet wat rompertjes mag halen ofzo,of iets anders klein.

liefs
 
Heel herkenbaar. Ik ben nu 10 weken en 3 dagen in verwachting van onze tweede. Het is dus ook hier nog erg spannend.

Ik heb al wel een t-shirtje en een paar pantoffeltjes gekocht. Gevoelsmatig moest dat gewoon. We hebben op 11 december onze eerste echo gehad en ons kindje zien bewegen en alles.
Vanmiddag ga ik weer wat zwangerschapskleding kopen. Omdat dit de tweede is, moest ik al weer over op  positiekleding  sinds week 8. Ik heb echt al een flinke buik. Het enige wat ik nu nog niet draag is een specifieke buikband. Daar staat op 'Coming Soon'. Voor mijn gevoel is dat een beetje 'de duivel verzoeken'.

Een slag om de arm houden kan zeker geen kwaad, maar probeer er ook van te genieten!

Groetjes, Marisa
 
Hoi hoi,

ik ben 28 weken van ons tweede en ik moet zeggen dat ik het nu toch helemaal anders vind. Helemaal niet te vergelijken. Ik heb onlangs de eerste twee tenue'tjes aangeschaft voor ons kleintje, maar ben er helemaal op een andere manier mee bezig als toen bij ons eerste. Bij mijn eerste was ik gedurende heel mijn zwangerschap thuis.
Ik heb tot vandaag voltijds gewerkt, dus dat maakt het natuurlijk ook helemaal anders.
Vanaf 5 jan. ga ik deeltijds aan de slag tot 21 febr. Weet niet of ik het zolang trek, maar we zien wel... In alle geval ik vind het helemaal anders bij een tweede wat betreft die grote spullen-aankoop.

Liefs, van ons
 
Hoi!

tussen al de - terechte - verhalen over wat mogelijk kan mis gaan, wil ik ook eens iets grappigs zetten...

Mijn ventje wilde ook absoluut niet dat er iets gekocht werd (ik had ook nog niet echt de behoefte). Zelfs toen we van mijn moeder en tante iets kregen (een paar sokjes en een pyjamaatje met mutsje), zei hij  van 'nu al'. Ik mocht het ook niemand vertellen (wat ik stiekem toch gedaan heb ... bij mijn collega's bv.).

Ondertussen hebben we het aan iedereen verteld met kerst (13w). En wil je nu wat weten? Hij had nog wel niks gekocht, maar het wel al verteld aan zijn collega's, zijn 'collega's' in het koor, op de brass band, ... En ik mocht niks zeggen? 'k Vond het eigenlijk super grappig :) Vooral toen hij het kwam opbiechten.

Ik dacht in het begin dat hij niet durfde hopen en blij zijn. Maar blijkbaar toch wel, want hij kon zijn mond niet houden! En dat vond ik nu juist zo vertederend, lief én grappig!
 
Naima,

Ik herken het heel erg, ik had het ook.
Toen ik wist dat ik zwanger was wilde ik van alles kopen.
Mijn vriend wilde dit niet, en waarschijnlijk ook uit bezorgdheid.
Omdat ik al snel een buikje kreeg en niet me eigen kleren nog aankon heb ik in week 14 al zwangerschapskleding gekocht en gedragen.
Na de 20 weken echo heb ik pas wat gekocht voor onze baby. Toen wisten we dat alles goed was, ik ben nu bijna 24 weken zwanger en we zijn nu bezig om van alles te kopen.

Meid je hebt zoveel tijd nog..

Geniet ervan, en het is zo anders voor een man.
 
Terug
Bovenaan