Ik weet dat het een taboe is maar ....................

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi,

Ik weet dat het niet mag, dat ik misschien wel kritiek over me heen haal, maar vooruit ik lanceer nog maar een vraag;
HEBBEN JULLIE OOK STIEKUM VOORKEUR VOOR HET GESLACHT VAN JE BABY???????????????????
Ik weet dat het niet hoort en zal het ook niet hardop zeggen in mijn omgeving, als mensen mij vragen zeg ik dat het me niet uitmaakt, maar stiekum hoop ik wel ergens op, wat zal ik dus maar niet zeggen.
Als het anders is zal ik ook heel veel van de baby houden, dat doe ik nl al, maar ik zou toch wel heel graag een .. willen.
Best moeilijk om dat voor jezelf te hebben, ik vind dit nu ook spannender dan de vorige keer.
Ik hoop op jullie (positieve) reacties.

Groetjes Brenda
 
Hoi Hoi,

Ik denk dat iedereen wel een voorkeur heeft. Zelf heb ik dat ook. Maar dat wil niet zeggen dat als het anders is dat ik dan minder van de kleine ga houden. In tegendeel het is toch iets van je eigen en het enige dat het ertoe doet is dat hij of zij dadelijk gezond en wel in de wieg ligt.

Groetjes aafje
 
een lichte voorkeur mag toch wel...... hebben mijn man en ik okk hoor... en allebei andersom...

We zien wel wat het wordt.... we willen het niet van te voren weten... we zijn na ruim 2 ½ jaar en 4 iui pogingen al dolgelukkig dat we pappa en mamma mogen worden....

Liefs Lill
 
Hoi hoi,

Hier is nog niet zo heel lang ook al een behoorlijke discussie over geweest omdat de een zei dat het wel zou mogen en de ander was het daar absoluut niet mee eens!
Nou, ik vind dat je dat best een beetje mag hebben!! Je moet je er zelf inderdaad natuurlijk wel bewust van zijn dat als het toch van het andere geslacht is dat je er net zo gelukkig mee zal zijn en dat je je niet helemaal alleen maar focust op dat het een meisje of dat het een jongen "moet"worden! Ik kende iemand die zwanger was van een tweeling en die riep de hele zwangerschap: er MOET echt een meisje bij zitten hoor!!!!! Nou, dat vind ik zelf wel erg ver gaan, maar je mag toch best aangeven: ik zou het wel heel erg leuk vinden om een meisje te krijgen, maar wordt het een jongen....net zo welkom!
Gewoon lekker vinden en denken wat je zelf wilt, als het maar een klein beetje binnen de perken blijft!!!
Geniet ervan en ik hoop  ook voor je dat het een.... wordt!!!

Groetjes Mellow
 
Hoi Brenda,

Ik ben het wel eens met de anderen dat de meesten waarschijnlijk een voorkeur hebben. Had ik ook. Het leek me leuk dat het een meid zou worden. Vond mezelf echt een meidenmoeder. Maar je raad het al, het is een knul geworden. We zagen het bij de screeningsecho met 19 weken. Het was niet te missen! Meneer lag wijdbeens voor de camera! Ik had zoiets van: Ok, even omschakelen. Maar een knul is net zo welkom! Dat hij gezond was vond ik eigenlijk belangrijker dan het geslacht. (wij zijn erfelijk belast, vandaar) Inmiddels is het een heerlijke knul van 2,5 jaar. We zijn bezig voor een tweede. En stiekum hoop ik weer zo'n zalige knul te krijgen. (een meisje is ook welkom hoor!)  Maar dat mag ik vast niet zeggen!

Groetjes, Kat
 
Hoi Brenda,

Het is echt niet zo raar om een voorkeur te hebben, er wordt wel eens raar op gereageerd. Tuurlijk wens je ook dat het gezond is en alles goed gaat, maar ja diep in je hart wil je een jongen of een meisje....

Ik ben nu voor de tweede keer zwanger en de eerste keer hoopte ik echt op een meisje, dat is het ook geworden en hoe egoïstisch het ook klinkt ik had zoiets van zo ik heb haar vast binnen. Voor diegenen die moeilijk of geen kindjes kunnen krijgen begrijp ik heel goed dat deze uitspraken hen erg moeilijk valt, sorry daarvoor!

Nu voor de tweede keer zou ik graag een jongen willen krijgen, maar een meisje is ook geweldig en ik zeg maar weer, we hopen dat het goed gaat en dat hij/zij gezond is.
 
Hoi Brenda,

Ik zit hier met koude rillingen te lezen.....ik herken mezelf in het verhaal... Ook ik heb een enorme voorkeur in het geslacht van ons kindje. Bij mijn eerste kindje hoopte ik ook al op een zoon en dat werd met 19 weken even de grond in geboord door een pretecho, ik ben toen echt even van slag geweest omdat ik me even geen raad wist met een dochter....Gelukkig wist ik het vroeg zodat ik kon wennen aan het idee dat we een dochter kregen. Nu ze er is zou ik haar met geen mogelijkheid meer kunnen missen en ben ik dolgelukkig met haar. Toch heb ik mijn man gezegd dat ik nu heel graag een zoon zou krijgen, niet alleen omdat het me zo leuk lijkt maar ook omdat de familienaam dan verder gaat(ik weet dat het ego is).

Nu was ik vorige week op de jonge gezinnen beurs en daar heb ik een echo laten maken, ik vroeg de mevrouw dat als ze wat zag ze het me mocht zeggen....nu was ik op dat moment net 14 weken en dus wel erg vroeg. Maar de mevrouw zei met een blijde stem: Ik kan voor 95% zekerheid zeggen dat het een meisje is......Ik heb daar echt liggen slikken om mijn teleurstelling niet te laten zien. Erg he??

Nu was ik met mijn zusje die na een ivfpoging uiteindelijk een 2ling heeft gekregen(twee jongens) en zij snapte mijn teleustelling niet...ik moest blij zijn met wat ik kreeg en hoe ik zwanger ben geworden(niet met hulp) Ik snap haar reaktie wel maar toch ben ik er nog steeds ondersteboven van. Voor mijn dochter is het heel leuk om een zusje te hebben maar ik had toch zo graag....

Ik wacht nog even met een tweede pretecho tot ik 20 weken ben en het duidelijker is, maar ik verwacht eigenlijk geen ander bericht...

Het spijt me vreselijk dta ik er zo over denk, zeker voor diegene die er alles aan moeten doen om zwanger te raken of te blijven, maar ik voel me nu eenmaal zo...Uiteindelijk zal ook dit kindje haar plekje in ons gezin krijgen en zijn we dolgelukkig met haar.

Terwijl ik het schrijf voel ik me zo slecht!! Ik moet blij zijn met wat ik krijg en niet zo egoistisch zijn! Nou ja gelukkig ben ik niet de enige met een sterke wens en zal uiteindelijk het belangrijkste zijn dat het kindje gezond ter wereld komt.
 
Hoi brenda,

ik had bij mijn eerste kindje ook een voorkeur voor een meisje...op de echo was het een jongen en toen me dat werdt verteld maakte het me niet meer uit, ik zag alles, gezichtje, handjes, voetjes e.d. Toen ik zwanger raakte van de 2e had ik stiekem wel iets van nu een meisje, maar ging uit van een jongen. Toen ik bij de gyn een echo kreeg toenzagen wij de navelstreng aan voor een .... dus wij dachten een jochie en toen wij enkele dagen later een 3d echo kregen zagen we die niet meer en was het dus een meisje!! Net toen we ons helemaal haddeningesteld op een jongen. INmiddels hebben we dus nu een jongen en een meid en ben er dolgelukkig mee.

BIj mij op de gym was iemand die al 2 meiden had en nog eenmeid wilde en dus wist dat het een jongen zou worden en dus tot 35 weken volgehouden dat ze liever een meid wilde, dat vind ik echt triest. Je weet namelijk dat je 50% kans hebt...... Je kan teleurgesteld zijn maar dan hou je niet zolang vol dat het kindje omdat het een jongen is eigenlijk niet welkom is. Toch???

Nou meiden, wat het ook is, veel plezier met jullie beebjes

groetjes carreen
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan