Ik weet dat het een taboe is maar ....................

Hoi allemaal,

Deze discussie is een tijd geleden ook al gevoerd, alleen toen was het meer een discussie dan het nu is. Daar verbaas ik me wel over. Bijna iedereen lijkt wel een voorkeur te hebben en dat normaal te vinden. Hoewel ik niet veel moeite heb hoeven doen om zwanger te raken en dus het probleem van jaren teleurstelling bij elke keer ongesteld worden niet ken, ben ik ook van mening dat je vooral dankbaar moet zijn voor het wonder van nieuw leven. Ik wil iedereen in haar waarde laten en respecteer jullie meningen, maar mijn persoonlijke mening is dat we veel te veel bezig zijn met te krijgen wat we willen. Alles moet perfect zijn en als het anders gaat zijn we teleurgesteld. Ik vind dit verwend gedrag. Als iemand in mijn omgeving uitspreekt een voorkeur voor het geslacht te hebben zeg ik er ook altijd voorzichtig wat van. Nogmaals, ik wil niemand veroordelen, maar het doet mij pijn dat soort uitspraken te horen. Je hebt het over je kind, niet over een nieuwe auto. Jullie zullen begrijpen dat het mij geen fluit uitmaakt of ik een jongen of meisje ga krijgen, ik ben al zo blij dat ik een kindje mag krijgen. Ik begrijp het echt niet hoe je nou een voorkeur kunt hebben, ondanks alle verhalen die ik hier lees. Ik snap dat gewoon niet. Maar het zal wel een gevoel zijn waar je niks aan kunt doen ofzo. En omdat ik dat gevoel zelf niet heb, snap ik het ook niet en keur ik het af. Maar nogmaals, iedereen heeft recht op een eigen mening en dit is de plek om die te ventileren. Ik zou het alleen wel mooi vinden als er meer vrouwen zo over denken als ik.

groetjes,

Jootje (32 weken en 1 dag)
 
Ik ben zwanger van de tweede en had toen ik zwanger was van de eerste ook geen voorkeur voor een bepaald geslacht van het kindje. Iedereen om ons heen dacht dat het een meisje zou zijn, het was een jongen!! We hadden wel een pretecho laten maken, want we waren wel erg nieuwsgierig, ook al maakte het niet uit wat het was!
Nu ik zwanger ben van de tweede maakt het me nog steeds niet echt uit, een jongen of een meisje. Een tweede zoon lijkt me erg leuk (ook voor onze oudste, ze gaan maar ongeveer 21 maanden schelen namelijk), maar een dochter hebben is onbekend terrein waardoor het me ook weer erg leuk lijkt. Heeeeeel mischien is er een lichte voorkeur voor een dochter, maar volgens mij komt dat meer doordat het onbekend is en dat trekt altijd.
We zien het wel, ik ben superblij met beiden.... wat het ook blijkt te zijn!

 
Terug
Bovenaan