ik weet het effe niet meer!!

hallo lieve meiden,
ik heb al een hele tijd op het andere forum rond gepraat enz... maar nu na het telefoontje van mijn gyn vanmiddag gaat het er toch oplijken dat ik hier bij jullie aan mag gaan sluiten!!
ik zal in het kort proberen mijn verhaal te vertellen als er iets is wat jullie niet snappen dan hoor ik het graag natuurlijk,
ik heb een dochtertje van ruim 4,5 jaar, en ik ben 5,5 jaar geleden  ook zwanger geweest maar die zwangerschap is afgebroken bij de 26 weken,(dus zwanger raken moet kunnen lukken, zou je zeggen)
en nu zijn we al 2,5 jaar bezig voor nog een wondertje, maar het wil maar niet lukken toen ik in januari 2005  stopte met de prikpil   was ik 9 maanden erna ong geworden, altijd op tijd op de dag af!! 1 keer 24 dagen en nu de laatste 3 maanden zat ik op een cyclus van 31 dagen , bij de gyn geweest FM gehad en op 28 mei 2007, was mijn eitje op zijn grootst en het zou gaan springen!!
flink geklust natuurlijk, en nu moest ik afgelopen maandag terug komen, want ik was al een week overtijd? niks te zien??
bloed moeten laten prikken en daar heb ik vandaag de uitslag van gekregen,
geen zwangerschapshormoon aanwezig??
een te hoog ijzergehalte, voor de tijd na de eisprong dus hij denkt nu eigenlijk dat ik dus geen eisprong heb gehad deze maand, hij weet nu effe geen raad met mij??
ik moet nu over twee weken terug komen en dan hoopt hij dat ik inmiddels toch ong ben geworden zoniet dan gaat hij weer een echo maken en kijken hoe het er op dat moment uit ziet, en als ik wel ong ben geweest dan gaat hij nu mijn hele cyclus weer bij houden maar dan wel iedere dag tot dat hij gezien heeft dat het eitje gesprongen is!!
dus jullie begrijpen nu ook wel dat ik met mezelf effe gewoon in de knoop zit, ilk weet het op dit moment gewoon niet meer , ik heb het gevoel dat ik met mijn rug tegen de muur aan sta??
ik heb nu zelfs een paragnost gebeld en daar moet ik nu donderdag komen misschien dat hij me nu meer kan vertellen?? ik hoop zo dat iemand mij kan antwoorden op mijn vragen maar ik weet dat het heel moeilijk is maar toch hoop je dat er iemand is die het  wel kan,
ik weet dat sommige meiden hier helemaal geen kinderen hebben of nog niet kunnen krijgen , en misschien denken jullie nu van wat zit je nou te zeuren, je hebt toch een gezonde dochter maar mijn grootte wens naar een tweede is hetzelfde gevoel denk ik als wat jullie naar een eerste hebben ,
en ik hoop echt uit de grond van mijn hart dat we hier allemaal een heel mooie berichtje ooit  neer kunnen zetten ,
ik hoop dat mijn verhaal een beetje duidelijk is voor iedereen , sommige kunnen me misschien nog wel,ik ben hier wel vaker geweest,
ik geef jullie allemaal een hele dikke knuffel,
en tot snel weer,
xxx wendy
 
Hoi Wendy,

Joh wat een verhaal, ik kan me voorstellen dat je, je heel erg rot voelt! Het is ook afschuwelijk, dat je nu alleen maar kunt afwachten en je lot min of meer in handen van een ander ligt, zo is het niet helemaal natuurlijk, maar zo voelt het wel (bij mij althans) Het is me niet helemaal duidelijk wat je nu precies hebt, zit het in de groei van je eitjes? Er zijn best een heleboel mogelijkheden om deze te stimuleren hoor... Maar goed alles op z'n tijd, ik snap wel dat je er nu hartstikke onderste boven van bent. Ik wens je sterkte en hoop dat je hier de steun vind die je nodig hebt...

grtjs Mickey
 
hoi mickey,
ik heb altijd een regelmatige cyclus gehad,
alleen de laatste maanden   moest ik ook bij de gyn komen, en dan groeide het eitje goed en dan op een gegeven moment stond het op springen en inderdaad dan werd ik daarna gewoon ong, maar de afgelopen maand moest ik ook komen en toen stond op 28 mei mijn ei  op zijn grootst dus het zou een dezer dagen gaan springen zei hij toen, alleen nu moest ik agfelopen maandag bij hem terug komen, want of ik zou weer gewoon ong zijn geworden of ik was zwanger, maar helaas alle twee niet daarom vind hij het zo raar,toen stond mijn eitje op springen en nu is het nergens meer te bekennen en ik ben ook niet ong ben nu al 8 dagen overtijd??
nu moet ik maandag weer terug komen en dan hoop ik iets meer duidelijkheid te krijgen,
ik weet het is een beetje een raar verhaal maar ik snap de gyn ook niet zo heel goed meer, daarom effe maandag duidelijkheid vragen?omdat hij het zelf denk ik ook niet helemaal snapt,
ik hoop dat het nu wat duidelijk is,
xx wendy
 
Hoi Wendy

Wat vervelend dat de gyn je geen antwoord kan geven. Raar dat je ei plotseling verdwenen is en dat er niet te zien, meten of wat dan ook is. En ook niet ongi, wordt je niet vrolijk van.
Ik hoop voor je dat je maandag duidelijkheid krijgt.
Ik wens je veel succes.

Liefs

Lydia
 
Hoi wendy,

Toch ook maar hier op dit forum.....
Wat balen zeg, dat het allemaal zo onduidelijk is voor jullie. Kan me voorstellen dat je daar erg moedeloos van wordt. Het klnikt allemaal ook erg vreemd.....
Ik hoop dat je heel snel duidelijkheid hebt!

Een dikke knuffel,

Ginger
 
Hoi Depri,
Wat schieten er een hoop gedachten door je hoofd, heel begrijpelijk
Nu maar hopen dat je snel een antwoord op je vragen krijgt want onzekerheid maakt je gek.
Maar of het verlangen naar een 2e kindje hetzelfde voelt als naar een eerste, dát denk ik niet maar dat is de beleving van je eigen situatie.
MIjn idee is: jij hebt tenminste 1 kindje om je liefde aan te geven, ikzelf heb dat geluk nog nooit mogen meemaken. Natuurlijk is het vreselijk als een tweede wonder niet 'vanzelf' komt maar wees, tot die tijd , zielsgelukkig met je eerste wonder !
Soms zeg ik wel eens tegen mensen dat ik werkelijk een moord zou doen om al 1 kindje te kunnen/mogen krijgen...... ik zou de gelukkigste vrouw op aarde zijn !!

Succes en ik hoop dat je geen zware behandelingen tegemoet hoeft te zien maar dat je lichaam alles weer snel 'normaal' laat verlopen

Liefs, SunshineJo
 
hallo meiden, ik moet maandag weer bij de gyn terug komen en dan wil ik echt alles gaan vragen waar ik nu op dit moment mee zit,hopelijk krijg ik antwoord,
sunshinejo, ik snap wel wat je bedoelt met je gevoelens voor 1 kindje, en dat het anders is als dat wij heel graag een tweede willen, maar ik bedoel ermee te zeggen dat de verlangens naar een wondertje even groot zijn,en inderdaad ik moet blij zijn met mijn dochtertje en dat ben ik natuurlijk ook,maar het onwerkelijke is gewoon dat er gewoon geen antwoorden zijn op mijn situatie nu, als ze nu tegen mij zouden zeggen luister wendy je kan geen kinderen meer krijgen dan kan ik me daar proberen bij neer te leggen,maar nu weet je gewoon helemaal niks !! en dat is het ergste, vind ik,
en ik zeg eerlijk er zijn meiden die helemaal geen kinderen kunnen krijgen en dat vind ik vreselijk,ik heb ook met de andere twee zwangerschappen mee gedaan met moeders voor moeders omdat die hormonen echt heel belangrijk zijn, voor vrouwen die geen kinderen zijn,
maar eerlijk is eerlijk, iedereen voelt zijn eigen leed het hartst, toch?
ik zeg nu ook als iemand hier komt en die zegt ik ben zwanger , dan zeg ik ook wat mooi enz...maar van binnen huil ik , dat is toch heel normaal,ik denk iedereen die geen kinderen meer kan krijgen of helemaal geen, het zo voelt,
maar ik hoop echt uit de grond van mijn hart dat jullie allemaal ook ooit een heel mooi wondertje in je handen mogen krijgen, echt waar, en dat meen ik wel!!!!
ik laat jullie snel iets weten hoe het bij de paragnost was dadelijk, ga ik zo heen?? ben benieuwd??
een dikke knuffel wendy
 
Terug
Bovenaan