ik wel zwanger en veel in mijn omgeving lukt het niet....

Hallo Yosha,

Ik moet zeggen dat jij echt geweldig erop reageert.

Ik begrijp dat het heel moeilijk is voor vrouwen die geen kinderen (nog niet) kunnen krijgen om andere wel zwanger te zien. Daar heb ik echt alle begrip voor. Maar vaak zijn ze diep van binnen gekwetst en boos en negeren de zwanger dan.

Ik wrijven hoeft echt niet. En ook niet elke seconde van de dag erover praten. Maar het zou prettig zijn om gewoon bij elkaar te kunnen zijn. Een gewoon gesprek aangaan. Maar dat gaat vaak niet.

Het is en blijft een lastige situatie. Rekening houden met elkaar is heel belangrijk. En soms denk je dan alleen aan jezelf door bv alleen maar over de baby te praten of alles wat zwanger is uit de weg te gaan.

Heel begrijpelijk maar pijnlijk voor beide kanten. Ik vindt het bijzonder geweldig als vrouwen zo als jij er gewoon over kunnen praten. Jij bent 1 van de vrouwen die voor de tussen weg kiest en niet alleen voor zich zelf. Ik hoop wel dat andere dit waarderen en jou ook met hetzelfde respect behandelen.

Nogmaal echt geweldig en moedig van je !!!

Groetjes Jeanine
 
Hoi,

Ik zit een beetje in het zelfde pakket als jij/jullie...
Ik ben ook in 1 keer zwanger geraakt en eigenlijk niet  verwacht/gepland maar wel super gewenst!!!
Toen ik het ging vertellen reageerde mijn moeder heel leuk maar mijn zus werd super kwaad en zei letterlijk dat ze   mij geen kind gunt omdat zij al een paar jaar een kinderwens heeft maar nog niet zolang een stabiele goede relatie. En ik wel ik ben over 3 dagen 1 jaar getrouwd en woon nu 4.5 jaar samen. Ze vond dat ik geen kind verdiende en dat het niet eerlijk was dat ik zwanger was en zij niet( terwijl zij niet bezig was voor een kindje). Nu ben ik 35 weken zwanger en er mag nog steeds niet over gepraat worden of als we in de stad lopen mag er niet naar babyspullen gekeken worden of gekocht worden want dan houden we geen rekening met haar gevoelens zegt ze dan!!!
Ik heb nu zelf weer een nieuw dilemma, hoe gaat het over een paar weken als de kleine er daadwerkelijk is??? ik twijfel zelfs of ik haar wel moet bellen net na de bevalling?
Ik vind dit heel moeilijk en soms ook belachelijk!! want dan denk ik, ik moet met haar gevoelens rekening houden maar met mijn gevoelens word absoluut geen rekening gehouden!! ik zou super blij als ik tante zou worden, en kan me niet indenken dat ik ooit zo zou kunnen reageren.

Ik begrijp heel goed dat je rekening wilt houden met de gevoelens van andere. Maar laat AUB niet je eigen gevoelens tegen houden of onderdrukken want dat legt echt een smet op je zwangerschap!!! en je hebt er recht op  om je zo te voelen, het is iets super moois wat je overkomt!!!! In een bepaalde manier speelt het toch wel mee tijdens je zwangerschap omdat je niet altijd je eigen geluk en vreugde kunt uiten bij die mensen maar dat   betekend niet dat je het helemaal weg moet laten.....

GENIET VAN JE ZWANGERSCHAP!!! en sterkte.

Groetjes snoopy
 
ik was er ook zo een, bij wie het niet lukken wou.
elke andere zwangere vrouw was een doorn in het oog, en goed deed het allemaal express.
maar weet je van al die vrouwen die jij nu kent ddie het niet lukt zal het 90% wel lukken maar gewoon op een andere of latere manier.
ik ben van de 1e 4 jaar bezig geweest (met 2 partners) dus dan ben je weer blij dat het niet gelukt is met de gene waarvan je weg bent. maar als nog maakt het niets uit, iedereen was zwanger behalve ik.
ik zag op een gegeven moment een vrachtwagen rijden van prenatal, daarop stond ´ ´als jij wij word ´ ´ toen schreeuwde ik naar de vrachtwagen IDD LATEN WIJ MAAR WIJ WORDEN en heb er toen bijna op in gestuurd.
en dat was de maand dat ik zwanger bleek
9 van de 10 vrouwen zijn er zo erg mee bezig dat het niet lukt, andere hebben idd een medice oorzaak. maar voel je niet schuldig, zodra 1 van die vrouwen ook zwanger is zullen ze het van de daken schreeuwen.
inmiddels ben ik zwanger van de 2e, en omdat ik in de wetenschap was dat het wel weer 4 jaar ging duren lukte het deze keer gewoon in 1 keer. its all in the brain (nouja een groot gedeelte dan)

GENIET GEWOON

xxxxxx
 
quote: snoopy1303 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('17-06-2009 15:47:26'));

Ik heb nu zelf weer een nieuw dilemma, hoe gaat het over een paar weken als de kleine er daadwerkelijk is??? ik twijfel zelfs of ik haar wel moet bellen net na de bevalling?

Groetjes snoopy



Hallo,

nou wij waren bezig om een telefoonlijst samen te stellen met mensen die we willen bellen of sms-en meteen naar de geboorte. En we kwamen ook weer bij mijn zus uit. De rest van zussen en broers worden ook gebelt/smst dus zij hoeft geen uitzondering te zijn.
Voor de zekerheid heb ik haar man een berichtje gestuurt (niet haar zelf, bang dat het te pijnlijk is) met de vraag of ik hem of haar moet bellen als het zover is.
Krijg ik 2 dagen later een bericht van mijn zus.
"even over dat berichtje. Je hoeft ons niet te bellen. We horen het wel via via. We hebben wel andere dingen aan ons hoofd".
Oke dat is duidelijk. Het had wat vriendelijker gekunt, maar ik weet waar ik aan toe ben. Even goede vrienden, dan hoort ze het maar via via.
Dus als jij je ook afvraagt of je je zus moet inlichten, vraagt het gewoon. dan kan ze zelf de keuze maken en niet boos/gekwetst zijn als je belt of juist niet.
 
Hey Jeanine,

Dank je wel voor je reactie!! ik zal het ook die manier vragen en dan ben ik van die last af.
Eigenlijk als je er over na denkt is het absurt dat we er zo mee bezig moeten zijn om te kijken hoe het hun het beste schikt!!!

En voor jou is de reactie niet echt leuk van je zus en zeker niet als er dan ook nog op een aanvallende manier antwoordt wordt gegeven. Al moet ik nu al wel zeggen dat ik het hier niet anders verwacht...

Nou sterkte met de laatste weken van de zwangerschap ( ik weet niet hoe ver je bent)!!
even een ander vraagje?? heb je toevallig hyves? dan kunnen we in contact blijven met elkaar voor als we weer ff ons hart willen luchten over dit onderwerp, als jij dat ook ziet zitten.

Groetjes Jony
 
Hallo!

Weer even een berichtje van iemand aan de "andere" kant. Wij zijn inmiddels ook al een aantal jaar bezig voor een 2e wondertje. Inmiddels zijn we nu aanbeland in het ivf traject.

Ik vind het echt ronduit belachelijk dat er mensen zijn die jullie jullie zwangerschap niet gunnen! Ik ben echt altijd zooo blij als er weer iemand aan mij verteld dat ze zwanger zijn. Natuurlijk gun ik het mezelf ook zo, maar een ander ook!
Ik vind het heerlijk als mensen mij op de hoogte houden van hun zwangerschap, want ik mag toch meedelen in hun geluk! En de meeste snappen ook wel dat het voor mij af en toe moeilijk is, maar zij hoeven hun geluk niet voor mij opzij te zetten en ik hoef mijn verdriet gelukkig ook niet voor hen opzij te zetten. Als ik dan weer van het zkh vandaan kom, kan ik altijd even lekker uithuilen bij mijn buurvrouw/vriendin, die nu net bevallen is van haar 3e kindje. Toen zij net was bevallen en wij in het zkh kwamen begon ze gelijk te huilen. Ze was zo blij dat wij er waren! En dan erbij, of je nu wel of niet zwanger kan raken, een pasgeboren baby zien en mogen vasthouden is toch het mooiste wat er is! Ik ben echt heel blij dat ik van bepaalde mensen van zo dicht bij de hele zwangerschap en geboorte en zo heb mogen meemaken. Nu geniet ik elke dag van mijn pas geboren buurjongetje, die ik lekker iedere dag  kan en mag  knuffelen.
Heerlijk toch? En natuurlijk hoop ik dat ik over een tijdje ook weer zo ´n mooi  babytje van mezelf in de armen kan sluiten...

Geniet van jullie zwangerschap, want het duurt al zo kort en het is toch het mooiste wat je kan overkomen!

liefs,
 
Hoi allemaal,

Dit is zoooooh herkenbaar! Ben nu in verwachting van de 2de en mijn lieve vriendinnetje is al ruim 4 jaar bezig en het wil maar niet lukken. Nu had ze een maand geleden een ixi behandeling gehad en tot overmaat van ramp mislukte die ook! Ik moet zeggen dat het zoooh zwaar is het hun te vertellen dat je weer zwanger bent maar je moet gewoon door de zure appel heen bijten. Ik leef erg met ze mee en zij met mij en het komt geregeld voor dat we gewoon samen een potje zitten te janken. Normaal kan ik het allemaal wel redelijk nuchter bekijken maar nu met de hormonen is het voor mij ook huilen met de pet op. Wat ik vooral doe is ontzettend genieten en als ik bij hen ben houd ik me gewoon in das het minste wat ik voor ze kan doen en zo kunnen we toch heel veel lol hebben. Feit blijft dat zij nog steeds niks hebben en ik inmiddels een gezonde zoon van 4 heb en in verwachting ben van een 2de zoon.

Heel veel sterkte voor degene waar het niet wil lukken we denken echt aan jullie hoor!

Groet
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan