Ik wil kindje, vriend nog niet, hoe ga ik daar mee om?

@sjarly
heel vervelend als de ene het wel wilt en de ander het niet..
Ik denk wel dat je zo een gesprek kunt voeren het kan niet zo zijn dat jij je beste jaren aan hem geeft terwijl hij geen antwoord kan geven wanneer hij er ongeveer klaar voor is.. 
klaar zijn voor een kindje ben je overigens nooit! 
Ik ben 8 jaar met Mn vriend en telkens was het antwoord over ongeveer 2 jaar..
uiteindelijk kregen veel meer vrienden kindjes en hadden we besloten dat wij het ook zouden gaan proberen..
toen ik eenmaal zwanger was zei me vriend zelfs nog hummm ik weet niet of ik er al klaar voor ben.. woest was ik ! 
Onze dochter is inmiddels 8 maanden oud en Mn baby daddy is zo trots als een aap 
hij pakt der op als we in drukken straten lopen zodat iedereen der kan zien dan mag ze op zn nek zitten heerlijk vind hij het 
hij zei laatst op vakantie ik voel me zo trots alsof ik een pauw ben die al zn veren uit slaat 
Te lief! 
 
Hey Sjarlie,
Ik snap je zo goed. Voor mannen is dit ook heel moeilijk om over te praten. Mijn man wilde het er eerst ook nooit over hebben. Op een gegeven moment zag ik echter wel dat hij het steeds leuker vond km mijn kleine nichtje om zich heen te hebben en als er kleintjes in de buurt waren met boodschappen doen of dagjes weg. Toen heb ik hem gezegd dat ik het idee had dat hij het wel heel leuk vind, maar dat iets hem tegen houdt.. daar was hij het wel mee eens.. vanaf dat moment weer een het eigenlijk steeds andere redenen, het huis is nog niet af, tuin nog niet klaar, allemaal praktisch.. uiteindelijk heb ik gezegd dat ik dacht dat dat niet zijn echte redenen waren, dat ik de keus bij hem zou laten wanneer we wel aan kinderen zouden beginnen, maar dat ik wel graag wilde weten wat hem echt tegen hield. Dat begreep hij heel goed. Hij heeft toen aangegeven niet zeker te weten of hij zijn levensstijl er al op aan wilde passen. Hij heeft namelijk vaak vrienden over en hij heeft geen "normaal" dag en nacht ritme.. ik heb toen gezegd dat ik niet van hem zou verwachten dat hij alles zou aanpassen en dat dat ook echt niet nodig is. Uiteindelijk heeft het daarna niet lang meer geduurd voordat hij toch om was.. het enige dat ik kan zeggen,  probeer het niet te veel met hem erover te hebben maar probeer wel eens of je hem zover kan krijgen er toch even 1x rustig over te hebben. Gewon aangeven dat het geen vraag is om aan kinderen te beginnen maar dat je graag wel iets meer duidelijkheid wil hebben over hoe hij erin staat. 
Beetje lang bericht geworden en hopelijk heb je er wat aan. Succes in ieder geval en laat jezelf niet gek maken. 
Wij gaan de komende tijd maar heel hard oefenen :)
 
@Cactus Dank je wel! Ik verwacht ook wel dat we eruit gaan komen hoor. Maar we allebei vooraf een beetje moeten ingeven. Ik moet er niet zoveel over praten, en hij moet er juist wel over gaan praten! ;p
 
@nikkinikki Dat vind ik inderdaad heel lastig. En inderdaad mijn beste jaren, ik ben nog jong, hij ook, dan is de kans op een gezond kind ook het grootste! Ohhh, echt super fijn!
 
Het gaat ook om perceptie. Mijn man was er eigenlijk ook niet klaar voor om snel een kind te krijgen (hij wil echter ook niet oud vader worden). Sinds 1 jaar wonen we in een koophuis waar nog veel aan gedaan moet worden. 
Na toch een paar keer het onderwerp aangesneden te hebben, kwam ik tot de conclusie dat hij dacht dat ik na de pil heel snel zwanger zou worden. 
Ik heb altijd het idee gehad dat als ik een kind zou kunnen krijgen hier toch een langere tijd overheen zou gaan. Ondertussen ben ik een half jaar gestopt met de pil. Echter ben ik in behandeling bij de gynaecoloog en ziet het plaatje er niet zo rooskleurig uit als dat hij in gedachten had. 
Proberen zwanger te raken hoeft niet meteen te betekenen gelijk zwanger te zijn helaas. Zelf heb ik wel het vermoeden dat mijn man nu liever gisteren dan morgen een kind zou willen hebben.....
 
Ik herken je gevoel. We wisten allebei dat we kinderen wilden en ik wist dat ik het liefst vroeg moeder wilde worden. Ik wilde twee jaar geleden al wel maar mijn vriend nog niet. Wat wij hebben gedaan is een periode afspreken vanaf wanneer jullie het gaan proberen. Veel mannen zijn namelijk bang voor het onbekende. Vaak bedenken ze allerlei redenen waarom ze er niet aan toe zijn en waarom het op dit moment geen handig moment is. Wij spraken eerst in ‘volgend jaar’ en later in maanden. Zo hadden we in augustus 2017 afgesproken om heel symbolisch vanaf januari 2018 zouden gaan proberen. Dat het na twee maanden al raak zou zijn hadden we niet verwacht haha. Des te blijer zijn we! We zijn trouwens 25 en 26.
 
Oh en ik snap dat je je vriend niet kunt dwingen er over te praten maar je het wel recht op een termijn vind ik. Als hij zegt dat het volgend jaar of het jaar er op is is dat prima, maar helemaal niet praten vind ik flauw. Heeft mijn vriend ook niet gedaan omdat ik te veel zeurde en hij toen een termijn gaf als ik er over zou ophouden. Aan die termijn heeft hij zich wel gehouden. 
 
@Piednoir Je bent in ieder geval erachter gekomen waar het bij hem in zat. Nadat ik je berichtje had gelezen, heb ik toch even bij vriendlief benoemd dat hij er ook rekening mee moet houden dat de kans best wel aanwezig is dat het nog even duurt voor ik zwanger raak, als we uberhaupt zwanger raken... Dat wist hij gelukkig wel.
Er is bij mij toen ik 12 jaar was een hersentumor verwijderd. Dat is nu 10 jaar geleden en alles in mijn hersenen is stabiel, en we gaan er vanuit dat het geen schade heeft aangericht en ik gewoon netjes alle hormonen produceer zoals hoort. Ik menstrueer naar mijn weten gewoon normaal, al heb ik al 5,5 jaar een spiraaltje, dus ja, echt erop letten doe ik ook niet... Ik hoop dat je snel zwanger raakt en jullie kunnen gaan genieten van jullie kleine wondertje!!
 
Ik denk vooral, als hij er nog niet achter staat, en niet weet of dat over een jaar wel zo is, niet forceren. Je wil toch graag samen blij zijn dat er een kind komt! En samen de grote verantwoordelijkheid dragen natuurlijk!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan