Ik wordt helemaal gek!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi allemaal,

Als ik her en der de verhalen op deze site lees, zijn er toch heel wat vrouwen die op het ogenblik in de zelfde situatie zitten. Onzekerheid, wachten en wachten op de echo.
Mijn verhaal kun je lezen als reactie op Karin "Spannende tijden zijn weer aangebroken...". Heb al een hele voorgeschiedenis met 2 mk achter de rug.

Tot onze grote verbazing ben ik weer zwanger. Van de week hebben we de eerste echo gehad. Ben nu ruim zeven weken en alles zag er - tot nu toe -  goed uit! Op 21 juni krijgen we de tweede echo. Je zou denken dat ik dolgelukkig ben. Maar sinds gister ben ik zo ongelooflijk onzeker. De hele week was ik beroerd en misselijk. Sinds gister is dat minder. Bij mijn twee vorige mk was dat ook het geval. Een week goed ziek en toen begon de ellende.
Nu heb ik wel afgelopen woensdag een zetpil Emesafene genomen tegen de misselijkheid. Misschien dat die deze reactie geeft? Dus natuurlijk minder misselijk. Of omdat ik de afgelopen 2 dagen vrij ben geweest en veel geslapen heb, dus meer uitgerust? Ik weet het niet. Ben zo bang dat het komt doordat de zwangerschapshormonen afnemen en dat ik me daarom minder beroerd/zwanger voel.
Er komt helemaal niets uit mijn handen. Bij alles wat ik doe of eet  ben ik bang dat het ten nadeel van mijn zwangerschap is.  Ik word er helemaal gek van!  
Herkennen jullie dit ook? Ik weet het, moet gewoon afwachten en gewoon leven maar het lukt me nu echt niet.

Groetjes Jet
 
Hai tetje,
Ik ben ook zwanger en moet eigenlijk heel hard "hoera"roepen...De echo zag er uit als een gezonde zwangerschap van 5 weken en de 19de mag ik terug komen voor de volgende echo...Twee hele lange weken, want ik loop alleen maar te stressen....Je wilt zo graag blij zijn, maar tot nu toe zit ik alleen maar om de haverklap aan mijn borsten...of ze nog wel pijn doen en gisteren had ik wat roze slijm,dus vanaf dat  moment is er volledige paniek! Ik denk dat ik pas kan genieten wanneer ik echt het hartje kan horen....of zal ik dan wat nieuws verzinnen?
Ik probeer mezelf steeds voor te houden dat het nu toch al heel goed gelukt is....maar ondertussen word ik gek van bezorgdheid...
succes, Fokkeline  
 
Hoi Jet,

Ik begrijp je reactie helemaal. Bij mij ging het precies hetzelfde.
Ik heb vorig jaar oktober een miskraam gehad. Na de curretage werd ik meteen weer zwanger.

Ook ik voelde in het begin niet veel. Ik was niet extreem misselijk of moe en mijn borsten deden ook geen pijn (terwijl ik dat bij de 1e zwangerschap wel had). Ik maakte me dus ontzettend druk. Bij deze zwangerschap had ik in het begin last van heftige bloedingen waardoor we natuurlijk nog onzekerder werden. We zijn regelmatig naar het ziekenhuis gesjeesd om te kijken of alles nog wel goed was.

Een miskraam maakt dat je niet meer onbezorgd zwanger kunt zijn. Dat vond ik nog het ergste van alles. Ik heb tot aan de 20 weken niet echt kunnen genieten van deze zwangerschap. Want zoals mijn voorgangster hierboven al zegt, er was altijd wel iets waar ik me druk over maakte. En het was gewoon nooit goed. Eerst natuurlijk de bloedingen, toen de 12 weken grens. Je zou denken dat ik daarna wel opgelucht zou zijn. Nou, toen maakte ik me weer druk omdat mijn buik niet groeide. Als ik niet moe was, was het niet goed maar ik was ik wel moe, dan moest er toch iets zijn? Toen mijn buik er eindelijk was, voelde ik die kleine maar niet (tja, voorliggende placenta). Toen ik hem eindelijk voelde, was ik weer in de stress als ie een keertje wat minder trappelde. En zo had ik altijd wel iets.

Na de 20 weken echo, toen we zagen dat ons knulletje het prima doet daarbinnen, heb ik mezelf er echt toe gezet om te gaan genieten. Want die weken vliegen voorbij (ik zit alweer op de 32!). En het zou toch zonde zijn als je die 40 weken alleen maar hebt lopen stressen.

Mijn gynaecoloog heeft me ook nog eens streng toegesproken dat ik op moet houden mezelf met anderen te vergelijken of om zelfs mijn 2 zwangerschappen met elkaar te vergelijken. Elke zwangerschap is uniek dus er is ook geen standaard handleiding voor. Al die kwaaltjes die je hoort, KUNNEN voorkomen maar dat hoeft niet. Dat je 12 kilo aan KUNT komen is mogelijk maar meer of minder kan ook.

Dus probeer ondanks je zorgen ook te genieten. Want ook als het weer misgaat, wat ik natuurlijk niet voor je hoop, heb je er in ieder geval van genoten. En als het allemaal wel goed gaat, wat zeg je dan later tegen je kind als het vraagt hoe jij het vond toen je zwanger was van hem/haar? 'mama vond het verschrikkelijk' of 'het was het meest bijzondere wat mama heeft meegemaakt'?

Heel veel succes en geluk!

Groetjes,
Maike
 
Ik heb precies hetzelfde, na twee missed abortions. Ik maak mezelf ook helemaal gek, maar dat komt omdat je nergens op kunt vertrouwen. Ik bloed niet, goed teken, maar dat had ik bij de vorige twee keer ook niet. Wel misselijk, dan opeens niet meer. O jee, zwangerschapshormoon neemt af. Zere borsten, gelukkig, misschien is het toch goed. Duizelig, o jee, de eerste keer was ik zo duizelig en toen was het fout gegaan...... Niks kun je eigenlijk herkennen, je weet niet of iets goed of niet goed is. Vreselijk. Vrijdag ben ik 7 weken en krijg ik mijn echo. Nog even volhouden dus. ik hoop zooo dat het goed is, zou het zooo oneerlijk vinden als het nu de derde keer fout gaat...... Het vervelende is dat je er niets aan kunt doen.

Liefs Alexandra
 
Hoi meiden,
Dank je voor jullie reacie. Fijn (nou ja fijn, het liefst waren we natuurlijk onbezorgd en blij zwanger) om te horen dat er ook anderen zijn die in dezelfde situatie zitten. En... ook binnenkort een echo krijgen. Wat spannend, he? Wachten, dat is het enige wat we kunnen doen. En inderdaad na een mk ben je niet meer onbezorgd zwanger. Je vergelijkt het met de vorige keer/keren en denkt bij elke symptoom het zit niet goed.
Gisteren middag voelde ik me weer behoorlijk beroerd en vandaag nog meer. Dus de zwangerschapshormonen gieren nog steeds lekker door mijn lijf! Houden zo, toch?
Ik wens jullie de komende heel veel geduld en sterkte toe! Blijf jullie via deze forum volgen! Ik ga nu naar mijn bedje toe, want voor vandaag heb ik het weer helemaal gehad. Hebben jullie dat nou ook?
Lieve groetjes Jet
 
Hier nog zo'n kip. Ben voor de 6e keer zwanger en ga voor ons tweede kindje.

Vanmiddag en echo en ben super nerveus. Had liever vanochtend de echo gehad, maar na de vorige echo die goed was zei ik heel stoer,.....ach eind van de dag maakt niet uit....
Had ik het nu maar niet gedaan......

Maar goed, je probeert inderdaad van je lijf 'af te lezen'   of het nog goed gaat.....maar ja we weten allemaal dat dat niet uitmaakt.
Een kindje kan elk moment stoppen met groeien, maar die strohalmen hebben we wel nodig om er doorheen te komen.

We zullen het zien vanmiddag. enerzijds heb ik er wel een goed gevoel over, maar ben zo bang voor een herhaling van vorig jaar! Toen een miskraam bij 17 weken.

gr mama van MD
 
Hoi mama van MD,

Zes x  mk! Wat heb jij veel meegemaakt zeg! En, en, en, hoe was de echo vanmiddag???? Wat zul je nerveus geweest zijn. Ik ben reuze  benieuwd hoe het nu met je is! Ik hoop van harte het goed met je gaat en vooral dat het goed blijft gaan.

Groetjes van Jet die de dagen aftelt tot de 21ste...
 
Het is allemaal goed! Ben 12 weken zwanger! En dus rond kerst uitgerekend.

Ik heb al een zoontje van bijna 4 hoor, dus gelukkig 'maar 4' miskramen.

Hopen dat deze 6e zwangerschap goed blijft gaan, we zijn weer een stap verder!

gr mama van MD

Succes met  wachten tot de 21e
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan