Is het moederschap dát wat jij verwacht had?

Ik heb een heerlijke zwangerschap gehad. Best wel wat kwaaltjes, maar dat mocht voor mij de pret niet drukken, ik was zo blij!
De bevalling vond ik goed te doen, het herstel daarna duurde wel wat langer dan verwacht. Maar het moederschap maakte dat helemaal goed!
Wat geweldig om zo'n klein hummeltje erbij te hebben, die helemaal van jou afhankelijk is. Ik zweef echt op een roze wolk hoor! (al begint die wat kleiner te worden nu ik weer begonnen ben met werken).
Ik had nooit gedacht dat ik het zó leuk zou vinden en dat ik er zo veel gelukkiger van zou worden.
 
ruim drie maanden ben ik misselijk geweest tijdens de zwangerschap. maar daarna was het volop genieten van het hummeltje in mijn buik. zwanger zijn vond ik geweldig.
de bevalling wat minder. de bevalling duurde 8,5 uur (valt mee toch??) alleen een flinke weeënstorm gehad, een uur persen en uiteindelijk naar het ziekenhuis om de kleine te halen   met de vacuuümpomp.
het moeder zijn vind ik geweldig. zn klein mensje die jou zo hard nodig heeft. de eerste weken was wat minder. ze sliep slecht en de fles die we hadden ging te snel voor haar waardoor ze krampjes had. uiteindelijk kindje ingebakert en een andere  fles en het ging veel beter.
nu is ze 5,5 maand. het is een onwijs lekker ding en een echte meid.
doorslapen doet ze nog niet maar het word wel beter. die gebroken nachten heb   ik nu wel gezien hoor. het moeder zijn is gewoon geweldig. en een tweede?? ja graag maar nu nog niet. ik ben nog niet helemaal de oude. veel moe mn bekken die nog niet goed zijn en mn bekkenbodem die te slap is. eerst lekker herstellen en genieten van mn meisje. en als ze een jaar is kijken we wel verder. we hebben afgesproken eerst dit jaar vol maken.

groetjes sibje
 
Hey anouk,

Leuk onderwerp hoor!!
Het moederschap bevalt me goed, maar ik wist niet dat het zo zou zijn. De zwangerschap verliep op zich wel goed alleen door mijn 2 miskramen begon ik vanaf 20 weken pas een beetje te genieten. Verder zijn mijn ouders uit elkaar gegaan en is mijn schoonmoeder overleden toen ik 7 maanden zwanger was. Voor de emoties zijn dit geen aanraders, maar ja. Dat heb je niet voor het kiezen.
Nu begint er gelukkig rust te komen. Ook tussen mijn partner een mij. Echt als we dit allemaal hebben overleefd dan kunnen we nog veeeeeeel meer aan.
Hidde is echt een heerlijk ventje. Vaak erg vrolijk. Slaapt lekker door en wordt meestal tegen 8 uur wakker.
Als het maar een beetje mooi weer is ga ik met Hidde en de hond wandelen en dan geniet ik echt. Ik ben dan nog steeds verbaast dat dat allemaal gewoon kan en dat ik niet zoveel hoef te werken.
Kort om. Nu geniet ik echt!!
Groetjes Lynn
 
Hoi Lynn,

Jemig, je hebt wel een heavy periode achter de rug zeg! Mijn ouders zijn ook uit elkaar gegaan, 3 maanden voor de uitgerekende datum. Ik heb het maargeaccepteerd, want je kunt het toch niet tegenhouden, maar had het liever anders gezien. Toch is dit niks vergeleken jouw verhaal. Ik hoop dat het nu goed gaat met jouw en je gezin en lekker hé dat wandelen met de hond en je baby, ik doe het ook graag zodra het weer het toelaat. GENIETEN!

Liefs Anouk.

 
Hoi Anne-Marie,

Wat dat 'in het nieuwe ritme komen' kan ik enigzins wel herkennen. Ik was dolblij dat de kraamzorg na een week weg was, want kon mezelf prima redden omdat ik lichamelijk erg fit was. Van vermoeidheid had ik eigenlijk ook geen last, dus dacht; kom maar op, nu kan het nieuwe leventje met z'n drietjes echt beginnen. Nou, ik heb mezelf de eerste week nooit eerder dan 13:00 aan kunnen kleden. Wat was dat wennen zeg! Ik had dan maar 1 kleintje, maar jij 2. Lijkt mij ook best zwaar de eerste weken. En lekker hé zo'n makkelijk kindje als je oudste? Robine, ons dochtertje, nu zes maanden, is ook onwijs voorbeeldig (om maar niet al teveel op te scheppen). Ik ben 22 en vond mezelf in principe best (te) jong voor kinderen (was ook niet gepland) maar nu denk ik er toch wel eens over om aan nog een kindje te beginnen. Soms heb ik dan wel die angst dat het me misschien tegen zou vallen omdat het nu allemaal zo gladjes verloopt. Met Robine zijn we gewoon verwend. Nou ja, die angst zal me heus niet weerhouden, maar misschien wil ik daardoor toch nog wel even wachten tot Robine iets zelfstandiger is.... Hoeveel verschil zit er eigenlijk tussen jouw kinderen qua leeftijd?

Liefs, Anouk.

Voor de zwangerschap en de bevallingen hoef ik het ook niet te laten, want die gingen hier van een leien dakje (1e bevalling van begin tot eind 4,5 uur en de tweede van begin tot eind 3 uur en 3 kwartier), maar ik moet zeggen dat ik het lastig vond om in mijn ritme te komen met 2 koters.. Toen ik alleen mijn oudste had hadden we een soort vast ritme, en toen de tweede kwam werd dat helemaal weer omgegooid, dus dat was even wennen..
Nu is de jongste al weer 6 maanden en loopt het allemaal soepeltjes!! De jongste is wel wat " moeilijker" dan de oudste (maar dat is er echt een uit het boekje), maar het gaat lekker hier hoor.. Stiekem begint het al weer te kriebelen...MAAR dat gaat toch nog wel ff duren hoor hihi..
Gr. Anne-Marie



 
Leuk hoor meiden, al jullie reacties! Zo zien we maar weer dat het niet altijd van een leien dakje gaat. Maar gelukkig genieten we allemaal van ons kroost, zijn we vreselijk trots en willen we allemaal het meest opscheppen, haha! En dat is toch waar het allemaal om te doen was?

Liefs, Anouk.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan