Is ons gezin wel of niet compleet..

Het gaat niet om wat je familie vindt maar om wat jullie willen. Mijn familie en vrienden willen ook niet dat ik nog een kind krijg maar ik laat me door hun toch echt niet tegenhouden 
 
Wat een prachtig gezin heb je al zeg. Wat mooi dat het jullie gegeven is zoveel gezonde kindjes te krijgen! Ik begrijp je beide overwegingen heel goed. 


Over je eerste puntje, dat je graag een leeftijdsgenootje voor je jongste wilt: ik kom uit een gezin met 3 (oneven dus). Ben de middelste, mijn oudste zus en ik schelen 1,5 jaar en mijn kleine zusje is 6 jaar jonger dan ik. We zijn alle 3 gek op elkaar en dat is ook altijd zo geweest. In de pubertijd kon ik het niet zo goed met mijn oudere zus vinden juist omdat we zo dicht bij elkaar zaten.. omdat mijn jongste zusje nooit “concurrentie” is geweest voor vrienden ofzo bv is het contact met haar altijd vrijwel conflictloos geweest. Zij is bovendien enorm sociaal, heel vrolijk en gezellig en volgens mij heeft ze er nooit onder geleden dat ze zoveel jonger was. 


Ik kan me goed voorstellen dat de mening van je familie je er ergens van weerhoudt om voor nog een kindje te gaan. Momenteel ben ik zwanger van de 2e en ik voel ook heel duidelijk dat mijn moeder zoiets heeft van “nou da’s mooi zo, dan is het daarna wel goed hè” maar dat is uiteindelijk toch jouw eigen keuze als gezin, met je man. Zeker omdat je, zoals je al schrijft, je zaakjes uitstekend op orde hebt en niet financieel of praktisch van hen afhankelijk bent. 
Succes in ieder geval met je overweging! 
 
Op die manier had ik het nog niet eens bekeken mimi. Straks als de andere 4 pubers zijn.. Zal onze jongste meid nog vrolijk onbezorgd rond dwarrelen tussen haar zussen en broers. Hebben jullie ook het gevoel gehad in jullie kinder jaren of zelfs nu nog, dat de jongste altijd werd voor getrokken of een specialer plekje had?
 
 
Ik heb nooit het gevoel gehad dat ze werd voorgetrokken. Er was wel een duidelijk “dit is de laatste dus genieten”-gevoel.. en als ze verwend was dan hebben mijn zus en ik daar het meest aan bijgedragen haha! Als wij als pubers de stad in gingen kwam het regelmatig voor dat we met een lief jurkje voor m’n zusje thuiskwamen.. ? Mijn zusje was vroeger het oogappeltje van iedereen! En nu zijn we gewoon met z’n 3-en heel hecht. 
 
Het dwarrelen vind ik wel een mooie metafoor trouwens. Zo heb ik dat inderdaad precies beleefd: mijn zusje dwarrelde gewoon lekker ?
 
Mijn bevallingen zijn trouwens allemaal wat moeizaam geweest. 4 van de 5 kinderen hadden een erg moeilijke start waarbij ook onze jongste. Bij de laatste zwangerschap heb ik een hele ernstige zwangerschaps depressie gehad. Ik denk ook dat mijn moeder zich zorgen maakt om mij en bang is dat een volgend kindje niet gezond is. En die angst snap ik. 
 
Terug
Bovenaan