Je hebt een kindje van 1 en 3 maanden zwanger een goede relatie en dan....gaat het mis in je relati

A

Anoniem

Guest
Hallo ik ben een moeder van een kindje van 1 en ik ben inmiddels 3 maanden zwanger van de tweede.
( alle twee de kinderen zijn van de zelfde vader en we hebben er alle twee echt voor gekozen )

Maar onze relatie verloopt heel moeizaam kortom ik ben niet gelukkig in de situatie waarin ik nu leef met veel stress spanning en menige ruzie's.
Ik vind het wel belangrijk dat een kind met beide ouders op groeit tot een bepaalde hoogte want veel stress enz is niet goed voor onze kinderen en ook niet voor ons.

Maar ik ben zo bang voor alles wat komen gaat als ik zeg dat ik mijn relatie wil beeindigen... ( gewoon wat de gevolgen zijn als twee ouders uit elkaar gaan. )

Want wij hebben indertijd met z'n tweeën een vrijwillige schuldhulpverlening afgesloten met succes want we hebben een accoord bereikt en alles loopt wat dat bereft op rolletjes.

Maar ik ben bang hoe het gaat lopen als we uit elkaar gaan want dan kunnen we samen niet verder met de schuldhulp verlening want dan is het ieder voor zich en ik heb maar een zw uitkering.

Dat zijn allemaal dingen die mij heel onzeker maken over welke beslissing juist zal zijn vooral voor mijn kinderen want ik weet niet hoe het zit met een sociaale dienst uit kering enz hoe je dat moet aan pakken enzo.

Ik weet dat dit niet echt thuis hoort in zo'n vrolijke forum van zwanger zijn ik hoop dat jullie het mij ook niet al te kwalijk zullen nemen maar ben echt te einde raad en ik hoop dat er iemand is die dit leest en misschien raad of tips kan geven sorry maar zelf weet ik het echt niet

Ik zou graag alle mensen een hele fijne zwangerschap toe wensen en vooral veel geluk.

 
Jeetje... Dit is zeker geen makkelijke situatie. En ik kan me voorstellen dat je niet weet wat je moet doen. Ik vraag me alleen een aantal dingen af. Je zegt dat julle bewust hebben gekozen voor het tweede kindje. Ik ga er dan vanuit dat je relatie toen nog niet stroef liep, of deed het dat toen wel en dachten jullie dat een tweede kind een oplossing zou kunnen bieden?
Als je relatie 3 maanden stroef loopt en je hebt daarvoor een goeie relatie gehad en je hebt staks 2 kinderen uit die relatie dan vind ik persoonlijk dat je echt heel goed moet nadenken voordat je eruit stapt. Ik vind het zelf een redelijk overhaast besluit. Mensen doen dat zo snel tegenwoordig. Het is echt niet gek als een relatie een jaar lang niet heemaal geweldig loopt of soms 2, maar als je daar doorheen komt ben je vaker veel en veel sterker. In een huwelijk ga je erimmers ook voor, in voor en tegenspoed.
Het lijkt me ook dat de finaniële problemen het er niet makkelijker op maken. Dat kan echt een hele hoop druk op een relatie zetten. En om naar een therapeut te stappen is ook geen optie vanwege de financiële druk.
Ik heb een tijd voor een een bureau gewerkt dat veel te maken kreeg met mensen die in de huldhulpverlening zaten. En als je de allochtonen wegstreept waren het vooral alleenstaande moeders met ww uitkeringen, die geen cent meer zagen van hun ex en echt van de regen in de drup raakte. Echt heel nare situaties. Ik zeg niet meteen dat dit jou ook te wachten staat, maar zorg dat je heel goeie afspraken maakt met je huidige partner voordat je eruit stapt.
Probeer met hem te praten en laat hem duidelijk weten dat de situatie zoals die nu is niet goed is en als die situatie niet veranderd het voor jou onhoudbaar wordt. Ik hoop dat je ervoor gaat en er uit gaat proberen te komen met hem en dat je ervoor wilt knokken. En mocht therapie toch tot de opties behoren dan zou ik daar toch over na denken.

Sterkte,
Wietske
 
Wat een vervelende situatie zeg!! Vooral ook omdat je zwanger bent, dan juist heb je veel behoefte aan een partner, tenminste dat had ik wel.
Ik ben bij mijn ex weg gegaan nadat onze dochter 1,5 jaar was. Onze relatie liep eigenlijk voor de zwangerschap niet goed meer. Maar ja we bleven proberen. Tijdens die zwangerschap kreeg ik echt een hekel aan hem, ik was echt op mn zelf aangewezen. Ik had een moeizaame zwangerschap (enstige bekkeninstabiliteit) en ik moest echt alles alleen doen, als hij thuis kwam ging hij met een zak chips op de bank met zijn voeten op de tafel....... En dat was het dan!!
Maar ik wilde hem nog een kans geven als vader zijnde. Maar ook toen was ik helemaal op mezelf aangewezen. Ik stond er altijd alleen voor, zelfs als onze dochter s`nachts over de 40 graden koorts had, was hij te broert om zijn bed uit te komen en moest ik de dokter maar bellen. Grrrrr.
Ik dacht als ik het toch allemaal alleen moet doen kan ik het beter helemaal alleen doen. Nog therapie gehad maar daar was het al te laat voor.
Ik moet zeggen, ik heb echt een heerlijke en geweldige tijd gehad samen met mijn dochter. We hebben echt genoten van die tijd. Zelfs de kleine was veel rustiger geworden, hoe klein ze zijn, ze merken echt goed als er spanningen zijn.

Denk er goed over na, wil je alleen verder met je 2 kinderen? En kan je de zwangerschap en bevalling alleen aan?
Je hebt recht op een uitkering, dat heb ik ook gehad, ik heb mezelf er goed mee gered. Alleen 1 tip laat je niet afpoederen met een veel te lagen alimentatie!! Dat heb ik dus wel gedaan omdat ik medelijden had met mijn ex. Nu krijg ik zeker de helft te weinig en kan het niet meer terug draaien.

Heel veel sterkte meid, neem je tijd en denk er goed over na.

Liefs Ris
 
Hallo bedankt voor een reactie.

Nou is het zo dat mijn relatie al 5 jaar niet goed is want ik heb mij eigen altijd achter gezet voor hem in alle opzichten en ja daar wen je aan ik was ook altijd heel bang om er alleen voor te komen staan en ben daarom nooit bij hem weg gegaan meer met het iedee naar veel praten zal het uiteindelijk wel weer goed gaan.
Mijn zoontje hebben wij onverwacht gekregen is door de spiraal heen gekomen ik heb er toen voor gekozen om het te houden en er met alle liefde voor te zorgen.
Ik ben toen naar mijn huisarts gegaan voor de pil maar naar veel  bijwerkingen in de verschillende pillen heb ik veel verschillende pillen in te tussen tijd gehad en ik werd naar ik erg ziek werd ook nu weer onverwacht zwanger maar tegen een arbortus zijn wij alle twee. Maar het feit blijft dat onze relatie er zeker niet beter van is geworden we houden echt heel veel van onze kinderen maar ja er moet nou eenmaal meer zijn in een goede relatie?? en dat is er bij ons niet helaas en ierapie hebben wij al gehad dan gaat het een maad goed ben ik weer helemaal gelukkig en dan valt het weer in de oude situatie.

Dus vandaar de onzekerheid en vooral de grote financieële gevolgen breek me echt
 
Bedankt ris,

Het doet me echt goed om jullie raad en advies te lezen het maakt me hoop ik een stuk sterker want ik sta er inderdaat helemaal alleen voor heb alleen mijn ouders maar mijn moeder heeft veleden jaar een cva gehad en hun hebben dus veel elende van hun eigen nu mijn moeder erg hulp behoefend is. Maar het is bij ons het zelfde als u verhaal kwa wat mijn vriend wel en niet doet.
 
Wat een nare situatie. Heb je je keuze al gemaakt of is er nog een mogelijkheid dat alles weer goed komt? Vergeet niet dat je tijdens je zwangerschap ook heftiger kan voelen en beleven door de hormonen.Ook wij hebben het niet altijd even makkelijk gehad. We zijn 10 jaar samen waarvan net 1 jaar getrouwd en we hebben een dochter ook van net 1 jaar oud. We hebben een ontzettend moeilijk jaar achter de rug , maar mijn mening is dat in een relatie niets vanzelf komt en gebeurd maar dat je er beiden voor moet vechten, pas dan kun je samen ook datgeen bereiken wat jullie beiden willen.
Wij hebben na het afgelopen jaar besloten om in relatie therapie te gaan om zelf wat dingen te veranderen die een positieve draai aan onze relatie moet gaan geven. Als dit een mogelijkheid zou zijn voor jullie om weer tot elkaar te komen zou je kunnen informeren naar wat er mogelijk is bij de GGz , de meeste dingen worden daar compleet vergoed en andere dingen zijn afhankelijk van je ziektekosten verzekering. Wij kregen te horen dat we 15,- zelf moeten betalen , maar hebben meteen aangegeven dat dit voor ons ook niet mogelijk is. Ze waren bereid om dingen op papier anders onder te brengen zodat het wel vergoed zou worden , maar dit is voor ons niet nodig want we krijgen die 15,- door de ziektekosten verzekeraar gewoon vergoed.
Denk dus goed na over wat je zelf het liefst zou willen , maak geen overhaaste beslissingen. Elke relatie heeft perioden dat het minder goed gaat en je je ongelukkig kan voelen. Praat er ook samen over wat je partner wil en hoe hij zich nu voelt.
Pas als je weet wat jullie beiden nodig zijn kun je denk ik een goede beslissing nemen door er samen aan te werken of uit elkaar te gaan. Heel veel sterkte , dat je de goede beslissing mag gaan nemen.

Groet Xanthe
 
Ik kan alleen maar zeggen, knok voor elkaar. Ga desnoods in therapie samen, probeer echt alles. Een relatie is niet makkelijk, en daar moet aan gewerkt worden.

Tegenwoordig wordt heel "makkelijk" besloten om uit elkaar te gaan, maar weet dan wel dat je er voor geknokt hebt, en dat het echt niets meer is. Voor   je kinderen is het dan uiteindelijk ook makkelijker uit teleggen.

Sterkte

Miep
 
hoi hoi
inderdaad een moeilijke beslissing.zelf ben ik 12 jaar bij een man geweest die meer omzich zelf gaf dan om mij.ook twee kids dwars door de pil en ook tegen abortus.
zeg je alleen een ding blijf niet bij hem vanwege de financiele kant maar kies voor je eigen geluk en dat van de kinderen.ouders die continu ruzie hebben is voor kinderen absolut niet goed.als ik jou was zou ik het allemaal navragen wat betrefd schuld hulp en zou ik voor jezelf kiezen.ben dus zelf ook jarenlang in feite geestelijk helemaal kappot gemaakt tot dat bij mij de bom barste.ondertussen ben ik heel erg gelukkig getrouwd met een hele lieve man en we zijn echt maatjes en hebben een gelijke relatie,dit is een verademing na 12 jaar alleen maar geven.ik ben nu zwanger van mijn 5e en samen hebben we straks biologisch gezien drie kids,mijn man maakt namelijk geen onderscheid tussen de oudste twee want hij houd van hun allemaal en behandeld ze als zijn eigen kids.dus meid weet dat het even heel erg moeilijk is maar ook voor mij is de zon weer gaan schijnen en ik ben echt heeeeeeeeel erg gelukkig dat ik toen die stap gemaakt heb om te gaan scheiden.als je wilt mag je me altijd mailen.
veel succes en sterkte
liefs sil
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan