Hoi Cissy,
Dat mensen überhaupt al kunnen zeggen dat het beter is om een kindje (ook baby's) te laten huilen, vind ik al erg vreemd. Er is iets aan de hand, maar ze zijn nog niet in staat om te vertellen wat er dan is. Al van baby af aan, heb ik mijn kindjes nooit zo maar laten huilen. Ze zijn afhankelijk van jou en het moet een heel naar gevoel geven om op zo'n moment geen aandacht te krijgen. Maar......ook ik heb vorige week een punt bereikt, 's nachts om 4 uur, dat ik zoiets had van....bekijk het maar. Ik denk dat iedereen dat punt wel eens bereikt! Siebe heeft nachten dat hij een keer of 5-6 wakker wordt, begint te roepen en als ik dan bij hem kom, gaat hij meteen liggen en slaapt weer heerlijk verder. Voor hem dus geen probleem, maar voor mij wel, want ik ben wakker en val niet meteen weer in slaap. Dat bracht me er toe om hem vorige week een keer te laten huilen, maar na 5 kwartier (!), was het nog niet stil, dus doorbreken deed ik het niet door hem te negeren. Uiteindelijk toch maar weer naar hem toe gegaan en hij sliep de rest van de nacht weer heerlijk door.....zucht. Siebe geeft momenteel wel heel duidelijk aan dat hij dingen eng vindt, dus hij zit echt in die bepaalde leeftijdsfase. Dat wordt door de fantasiewereld van Merijn ook niet bepaald beter. Ook een extra lampje op zijn kamer helpt niet. Echter na die nacht waarbij ik hem 5 kwartier heb laten huilen, roepen, gillen etc., is het wel beter geworden. Het is beslist niet gezegd dat het daar aan heeft gelegen, maar ik ben er wel blij mee. Ik heb de afgelopen week sinds weeeeeeken weer een paar nachten normaal geslapen!! Nu zijn ze het weekend weer bij hun vader, dus ik ben benieuwd hoe ik hem weer terug krijg. Vaak zie ik dat hij dan sowieso van zondag op maandag onrustig slaapt, maar wie weet is hij de fase van enge dingen voorbij. Ik hoop het.
Advies heb ik niet echt voor je.....Het enige wat ik tegen je wil zeggen is dat je je gevoel moet volgen en dat doe je ook. Je kunt het dan niet gemakkelijk verkeerd doen! Waar ik persoonlijk wel erg voorzichtig mee zou zijn is hem bij jullie in bed laten slapen. Voor je er erg in hebt is het voor hem gewoonte en kun je hem dat moeilijk weer afleren. Maar goed, ook daarin moet je je gevoel blijven volgen. Als jij denkt dat dat momenteel beter is voor hem en voor jullie, dan moet je dat gewoon doen. Ik hoop dat hij deze fase snel weer voorbij is, want niets is zo vervelend als een vermoeid kind en een vermoeide ouder....hahahaha!
Sterkte hoor en blijf je eigen ideeën volgen....
Groetjes Fonske
