jonge moeders

hallo allemaal,
Ik ben een moeder van 24 jaar met een zoon van 3,5 en een dochter van 7 mnd. nou zijn er mensen die vinden je te jong als moeder.
vooral toen ik zwanger was van de eerste( ik was toen twintig) dan kreeg je opmerkingen   zoals zeker een ongelukje en kinderen krijgen kinderen.
nu merk ik nog vaak dat mensen je anders aan kijken omdat je jong bent en al kinderen hebt.
ik vind het juist een voordeel,  maar zijn er nog andere moeders die hier negatieve reacties op krijgen en hoe reageer je hierop?
veel liefs steffie  
 

Hoi,

Ik ben dan wel geen héél jonge moeder (29), maar zie er wel jong uit. Gemiddeld schatte ze me zo rond de 24. Komt denk ik ook omdat ik niet zo groot ben (1.63).  Op zich geen probleem natuurlijk, maar ik merk het wel eens als ik met mijn zoontje aan het wandelen ben dat ze me aankijken van:"Zo, die is er ook vlug bij" en dat terwijl ik dit jaar 30 wordt haha.. Ik moet er dan vaak erg om lachen in mezelf..

Snap dus een klein beetje wat je bedoelt.

Dat je zulke opmerkingen krijgt is misschien niet leuk, maar misschien ook wel een beetje begrijpelijk van hun kant. Een kindje krijgen en opvoeden is ook niet niks! En een stabile basis voor je kindje hebben ook (huisje, centjes etc)!
Als het je op vroege leeftijd overkomt en je gaat ervoor lukt het echt wel allemaal, en als je ervoor kiest helemaal. Maar het blijft heftig en ja, je hebt dan eenmal weinig "vrijheid" meer.

Ik denk dat de "ouderen" dit dan ook meer bedoelen.. Ik dacht ook altijd dat het een beetje meer plannen is, maar je moet gewoon álles plannen!
Ik vind het persoonlijk dan ook erg knap als je de dingetjes geregeld en gedraait krijgt als je pas rond de 20 jaar oud bent.. Of het verstandig is? Dat is een heel andere keuze en een discussie die nooit tot een einde zal komen ben ik bang haha..

Nu lekker genieten van je kindjes!!

Esmé mv Kay

 
hallo,

Ik ben nu 26 en heb een dochter van 5,5 jr en een zoontje van 6 mnd, ik was 20 toen ik mijn dochter kreeg maar ik wordt ook altijd jonger geschat, toen mijn dochter nog een babytje was en ik was met haar aan het wandelen of in de stad kreeg ik wel eens vragen of ik de oppas was, omdat ik er erg ong uitzag en omdat mjn dochtertje totaal niet op mij lijkt zij is blond heeft blauwe ogen en een hele lichte huid , en ik heb donker bijna zwart haar donkere ogen en een getinte huid ben nl. half indisch.
Als ik nu met mijn twee kleintjes ben mijn zoontje is ook blond en heeft blauwe ogen zie ik de mensen nog steeds kijkenzo van zo jong en al twee kinderen, of van dat zal wel de au pair zijn, dat vindt ik eigenlijk nog het ergste als mensen denken dat ik niet hun moeder ben en het ook ech vragen dat doet toch wel ens een beetje pijn. Dat mensen mij raar aankijken dat ik zo jong ben en al twee kinderen heb doet me niks ik weet dat ik een goede moeder voor mijn kinderen ben, en trek me niks van anderen aan. En dat je zielsveel van je kinderen houdt n goed voor ze zorgt dat is tch het allerbelangrijkste hoe oud je ook bent!!!
En ik vindt het fijn jong moeder zijn kan ik later ook nog lekker lang van mijn kinderen en ooit kleinkinderen genieten.

Groetje Ellen
 
hoi!
Ook ik ben niet zo heel erg jong maar ik weet wel wat je bedoelt. Ik ben 26 en heb een meisje van bijna 2 en een jongetje van 6 maanden. Ik herkende heel erg veel in hetverhaal van Ellen; veel mensen denken dat ik de oppas ben! Mijn kinderen zijn namelijk alletwee chocoladebruin met bijna zwarte ogen en ik ben harstikke blank, zelfs bleek. 1 keer toen ik mijn dochter kwam ophalen van de creche (vreselijke creche overigens, ze is er 1 maand naartoe gegaan en zijn daarna hard weggerent, maar da's weer een ander verhaal) vroeg de leidster 'eh...kan ik je helpen?' 'ik kom mijn dochter ophalen' 'ze keek verbaasd om haarheen en toen ik naar Lior liep zei ze 'Oh is DAT je dochter???' Koe!

Maar goed, nu vind ik het alleen maar heel erg leuk. Ik heb altijd jong kinderen gewild en gelukkgi had ik de mogelijkheid om  ze inderdaad jong te krijgen. Straks zijn vele moeders in de 40 als ze de kids staan op te wachten bij de lagere school terwijl ik straks lekker ga stappen met de mijne! hahaha, bij wijze van spreken dan ;) Ik vind het fantastisch, zou er persoonlijk echt niet aan moeten denken om op latere leeftijd kinderen te krijgen maar dat is natuurlijk voor iedereen anders.Ik heb altijd gezegd 'ik wil er 3 voor mijn 30e'. Nu denk ik dat dat niet meer gaat lukken (zijn nogal getraumatiseerd door Milo (huilbaby) en van hoe zwaar het is als er nog geen anderhalf jaar tussenzit) , we zien wel hoe het loopt. Ik ben in ieder geval heel erg blij dat ik er dan al twee heb en dat ik die twee lieverds zo jong heb gekregen! Als mensen denken dat ik de oppas ben moet ik er eigenlijk allleen maar om lachen. Als we eens ergens komen zonder de kids en we zeggen dat we er twee hebben zie je ze echt kijken vol ongeloof, ik vind dat alleen maar een compliment! Ik heb een tattoo op mijn pols met de naam van mijn dochter, mensen denken vaak dat het de naam is van 'mijn vriendje', hahaha.
sorry het is een beetje een lang en onsamenhangend verhaal geworden, haha. Geniet er lekker van joh! Je bent zo oud als je je voelt en jonge moeders zijn vaak VEEL verantwoordelijker dan de oudere moeders beseffen.
liefs Stephanie
 
Hier nog een jonge mama!! Ik ben 22 en ik was 21 toen Tyche werd geboren. Van familie kreeg ik helemaal geen rare reacties. Misschien ook niet omdat mijn man ouder is en al 2 kids heeft. En omdat ze me een echt moedertje vinden. Wij hebben er dan ook bewust voor gekozen om kinderen te krijgen. Zodat de oudste 2 ook nog wat ophebben met hun zusje. Dit zou moeilijker zijn als de oudsten in de pubertijd kwamen en dat er dan nog een kindje komt. Ook speelde de leeftijd van mijn man mee. Hij is nu 41. In de omgeving kijkt men mij wel erg aan. Ook ben ik al eens gevraagd of ik de oppas ben. Weet je, ik trek me er niet zo heel veel van aan. Ik ben erg gelukkig met mijn gezinnetje en wat andere denken... boeien!

Ik moet trouwens ook wel zeggen dat ik niet zo'n feestbeest ben dus dat ik mijn vrijheid niet echt op hoef te geven zeg maar. En ik ken ook mensen van 30 ofzo die elk weekend in de kroeg hangen en weet ik veel wat en die er dus veel minder aan toe zijn om kinderen te krijgen als ik. Dus het ligt ook wel aan de persoon.

Liefs Kirsten trotse mama van Tyche!
 
Hier nog een jonge mama.
Ik ben 27 (mijn man zelfs nog een jaar jonger!)  en onze oudste dochter word ik april 7 jaar!
De oudste was niet gepland, maar wel heel erg gewenst!!
Ik vind het geweldig om jonge mama te zijn.
en idd een groot voordeel dat de kids dus ook jonge opa's en oma's hebben. Toen ik werd geboren zaten m'n opa en oma al in een bejaardentehuis! M'n ouders en schoonouders zijn allemaal begin/midden 50. Ik vind het echt geweldig om te zien hoe leuk ze omgaan met de kids! Lekker stoeien met opa enzo, echt gaaf!!

Enne, m'n man zegt altijd: als we midden 40 zijn, gaan de kids de deur uit en dan gaan we samen genieten!  (niet dat we nu niet genieten hoor!)

Maar inderdaad, mensen reageren raar als je op je 26e je 3e dochter krijgt. Maar goed, het is ons leven en wij zijn supergelukkig!

en ik ben idd de jongste moeder bij school, de rest is al half 30 of nog ouder.

Liefs Annemarie

Ps: sorry, het is een beetje een van de hak op de tak verhaal geworden.
 
Ik herken mezelf wel in het verhaal van Esmee.
Ik ben ook 29 maar zie er jonger uit.. en dan denk ik weer vaak als mensen mij zien lopen dat hun denken: nou nou..lekker jong en een kind!

Als het aan mijn man had gelegen hadden we al jaren geleden kinderen maar ik was daar toen nog niet aan toe! Nu geniet ik vollop.

ik zie geen probleem met jonge moeders...je voelt toch zelf wanneer je er klaar voor bent! heerlijk toch.
 
Terug
Bovenaan