Jonge Moeders!!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Zo hier en daar lees ik dat er best wel wat jonge moeder actief zijn op het forum hier. Lijkt me leuk om te horen hoe het jullie afgaat!

Ik ben zelf 24 en 31 weken zwanger van ons eerste kindje. Bijna 3 jaar geleden een miskraam gehad met 6 weken en daarna ruime tijd bezig geweest om zwanger te worden. Uiteindelijk toch vanzelf!
Bij ons was het dus wel gepland!

Heb je bewust gekozen voor de zwangerschap of was het niet gepland?

Hoe reageerde je omgeving?

Hoe voel je je? Ziek, misselijk, pijn?

Al een voorstelling over hoe het gaat; moeder zijn?
 
Hallo!

Ik ben Jessica en ben 6 weken zwanger van de eerste. Udo en ik zijn nu ruim acht jaar samen waarvan we ruim 7 jaar samenwonen en sinds afgelopen juli getrouwd zijn. Ik had bepaalde eisen voordat ik moeder wilde worden...

Ik wilde mijn opleiding afmaken en een vaste baan hebben
Ik wilde de ruimte ervoor hebben
Ik wilde zeker weten dat ik met deze man oud wil worden
Ik wilde het kind wat kunnen bieden...
Ik wilde ook nog eerst van elkaar genieten...

Nou, dit is nu allemaal gebeurd, ik ben 26 en een geboren moeder....ben altijd dol op baby's en kinderen geweest, las er veel over en als ik mijn gevoel had gevolgt i.p.v. mijn verstand, was ik al 10 keer moeder geweest!

Nu ben ik heel trots en het voelt veilig het kind een fijn en gezellig gezin te kunnen bieden met ouders die weten waar ze aan beginnen, allebei werken en samen heeeeeel gelukkig zijn!

Ik voel me prima, ben (nog) niet misselijk gelukkig! Heb al wel bandenpijn als ik lang heb gelopen....dan krijg ik een soort spierpijn in mijn lies.

Verders heel gelukkig en vooral trots!
 
Owja, mijn omgevind is heel blij!

P.s: Udo werkt 40 uur (timmerman) en ik nu 24 uur (verpleeghuis dementerende ouderen)...

Ik heb nog geen idee hoe ik dat straks ga doen..weten jullie wat er allemaal mogelijk is?

Als ik één dag ouderschapsverlof neem werk ik 16 uur en behoud ik mijn 24 uurs contract...

Jullie ideeën?
 
Hoi Micromuis!

Leuk dat je reageert! Ik had idd ook wel bepaalde eisen voor ik aan een kindje wilde beginnen.

Mijn opleiding af en een baan.
Een goed huis met ruimte voor een kindje.
Financiele zekerheid!

Mijn vriend en ik zijn 10 jaar samen. En weet ook zeker dat we samen oud gaan worden! Ben nog altijd van hem onder de indruk;)

Ik werk ook in een verpleeghuis voor 24 uur, maar dan op een somatische afdeling, al zit ik nu in de ziektewet omdat ik veel harde buiken had en het werk echt zwaar begon te worden. Ik blijf straks 24 uur werken en dan voornamelijk avonden en nachten. Op di en wo ochtend gaat de kleine naar een kinderdagverblijf en de rest moet mijn schoonmoeder op gaan vangen.

Mijn vriend heeft een eigen autobedrijf/garage. En is dus eigen baas.

Mijn moeder begon meteen te huilen toen ze hoorde dat ik zwanger was (eerste kleinkind) en mijn vader hield zich groot;) Mijn schoonouders reageerde ook leuk!

Jij hebt het wel snel verteld dan denk ik als je nu pas 6 weken bent, of alleen nog maar je ouders?

Ik had nergens last van tot aan de 8 weken, toen begon de misselijkheid. Heb het gehad tot ik 16 weken was. Hoefde niet echt over te geven, maar had wel last kokhalzen en weinig zin in warm eten.

Nu heb ik vooral last van kuitkrampen:S

Voor de pijn die jij hebt kun je het beste een warme kruik op je buik leggen. Dat verzacht wel!

Succes met je zwangerschap!
 
Ik ben ook 24 en nu ruim 34 weken zwanger van ons eerste kindje.

Bij ons was het zeker gepland en zeer gewild. Zijn ook geruime tijd bezig geweest en ons werd verteld dat op natuurlijke manier kinderen krijgen onmogelijk was. (Zelfs 'gewoon' IVF zou niet werken, alleen ICSI was een optie). Nu zijn we toch spontaan zwanger geraakt, echt een wonder!

Onze omgeving (waarvan de meeste dichte vrienden/familie van onze situatie afwist) was dan ook erg enthousiast over deze zwangerschap.

Voel me eigenlijk de hele zwangerschap heel goed! Alleen aan het begin, en nu weer wel moe, maar niet extreem..

Over het moederschap heb ik zeker wel een bepaalde voorstelling, maar ja, je weet nooit echt hoe het gaat lopen natuurlijk! Ik heb al heel mn leven kinderen gewild, en in onze familie ook veel kids van broers en zussen gezien, dus ik denk dat ik me daar vooral aan spiegel. Ben heel benieuwd naar dit avontuur!

Had dus eigenlijk nog wel jonger moeder willen zijn, maarja, die keuze hadden we blijkbaar niet :) zo is het dus goed! Vind het wel fijn dat je nog jong bent, dan is het lichamelijk vaak toch wat makkelijker en ook later, sta je minder ver van je kids af denk ik...Ik kan niet wachten tot we ons kleintje kunnen zien!

Hebben jullie (nare) reacties gehad op het feit dat je nog te jong zou zijn??
 
ik ben 22, zwanger van ons tweede kindje.
op mijn 20ste mijn dochter gekregen.
Ik heb mijn opleiding afgemaakt. ben toen getrouwd, een jaar gewerkt en ondertussen zwanger geworden bewust. net als nu.
omgeving reageerde erg leuk.
ik ben erg misselijk en warm eten walg ik van op dit moment.
Ben nu 8 weken zwanger.
ik wist van te voren dat het moederschap niet altijd rozengeur en manenschijn is , aangezien ik in de kinderopvang heb gewerkt.
We hadden een leuk huisje met 2 slaapkamers toen we trouwden, en inmiddels verhuisd naar een groter huis.
Ik ben thuisblijfmama. En financieel hebben we onze kindjes genoeg te bieden.
oftewel, ben helemaal happy
 
hey!

Ik ben 22 en in verwachting van ons 1e kindje (nu 5 en een halve week zwanger).

Het was bij ons gepland! De mensen die we het verteld hebben reageerde erg leuk (op mijn ouders na) en hadden het ook wel verwacht, we hebben altijd gezegd dat we jonge ouders willen worden.
Wij zijn (bijna) 5 jaar samen, waarvan anderhalf jaar getrouwd. Net als jullie hadden ook wij een lijstje met dingen die we (gedaan) wilde hebben.
- allebei vast werk.
- een eigen huis.
- helemaal gestetteld zijn.
- een buffertje op de spaarrekening.

alles is afgevinkt haha dus ja ;)

Nu werk ik 36 uur in de gehandicaptenzorg. Met verstandelijk beperkte tieners. Aangezien deze kids agressie kunnen laten zien, vandaag mijn manager verteld dat ik zwanger ben. Ook vandaag besloten dat ik overgeplaatst ga worden ivm "gevaar". erg jammer, maar het is voor mijn eigen bestwil!

Ik ben (nog) niet ziek ;) ben alleen onzettend moe, heb erg gevoelige borsten (auw auw auw) en af en toe mensruatiekrampen. Gelukkig vertelde van de week de verloskundige dat dat er allemaal bij hoort :)

Liefs!
 
Hoi meiden,

Hier 24 jaar en vandaag 10 week zwanger van ons eerste kindje.
Nu een bewuste keuze nadat we vant zomer door de pil heen zwanger zijn geworden. Dit kwam erg onverwacht maar was ook erg gewenst helaas werd dat een miskraam, daarna besloten er voor te gaan. En na 1 maand alweer zwanger.

Ieder reageerd hier positief. Wij zijn bijna 3 jaar samen, maar wonen nog maar een ruim half jaar officieel samen, daarvoor was dat niet mogelijk omdat ons werk tever uit elkaar lag.
Vorig jaar een andere baan gevonden en daarna een huis gekocht.
De 'planning' was anders dat we volgend jaar zouden stoppen met de pil, maar dit kwam dus iets eerder.

Kwaaltjes: Flauwvallen (door lage bloeddruk) verder neemt de misselijkheid al aardig af en mag echt niet klagen heb me tot nu toe in totaal 3 week hondsberoerd gevoeld, moe misselijk, down tussen week 6-9 en nu weinig hinder. Vermoeidheid is niet heel extreem maar door het flauwvallen zit ik in de ziektewet en doe dus ook niet zo heel veel. Slaap wel 11 uur op een nacht.
Leuk hoor al die jonge moeders haha.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan