Jullie ervaringen met miskraam opwekken?

22juni hadden we onze 1e echo met 10 1/2 week zwangerschap . Nu blijkt dat het een missedabortion is. Omdat het hartje gestopt is met kloppen rond 8 1/2 wkn.  De verloskundige adviseerde om een miskraam af te wachten. 24e toch in het ziekenhuis geweest en tabletten voor geschreven gekregen. Gelijk smiddag 4 ingebracht . Binnen een half uur begonnen de krampen al. (Half5) . Maar wat ik vrij heftig vond is dat de bloeding kei heftig was. Stroomde er echt uit (sorry details) en echt vuist grote stolsels elk kwartier. rond half 10 heb ik de vrucht/embryo verloren en gezien. Zonder vlies enz. Bloeding bleef aanhouden tot snachts.  Ziekenhuis spoed polie geweest hebben  ze Met echo gekeken en zagen waarschijnlijk alleen nog bloed in de baarmoeder. Stukje weefsel er nog uit gehaald met tang. Maar nu komt het mooie... tm dinsdag was de bloeding bijna over . Beetje slijm en bruinverloes.   Dus vandaag woensdag ga ik weer werken  (winkel) word de buikpijn weer kei erg.  Echt krampen en komt er nieuw bloedverlies . Zeker 3x per uur aardig bloedverlies felrood. Niet zo erg als de miskraam zelf (kraan effect) maar wel erger als de dagen er na. . . Nou vroeg ik me af wat jullie ervaringen zijn? Is dit normaal dat het weer wat erger kan worden? Komt het door de niet natuurlijke opwekking ? Verloskundige zegt dat ik me pas zorgen moet maken als het weer ernstig is. . Maar dit is ook goed vervelend. . Iemand ervaring? Soort gelijks? Ik ben er klaar mee lichamelijk. . Dit zou ons eerste kindje worden en geestelijk zitten we er ook aardig door heen maar het zou een geruststelling zijn als het lichamelijke "erbij" hoort.. en snel over is. sorry van het hele verhaal maar moet m'n ei kwijt.  Omgeving zegt je bent nog jong ,komt goed , volgende keer beter . ..
 
Ach wat rot om mee te maken! Heftig, zoveel bloedverlies! Bij mij is het niet met pillen opgewekt, maar een keer spontaan gekomen en een keer gecurreteerd.

Ik weet natuurlijk niet de oorzaak van je bloeding, dus kan je in die zin niet helpen...Houd jezelf wel goed in de gaten! Je hebt nog een wond in je baarmoeder, die moet eerst dichten. Die gaat makkelijk weer bloeden, bijv. bij zwaar tillen de eerste dagen na de miskraam (later niet meer, lijkt me). Andere oorzaak kan zijn dat er toch nog een deel van de miskraam achtergebleven is, dat moet op een echo uitgesloten worden, maar dat hebben ze dus al gedaan...? Ik denk dat het niet te maken heeft met het opwekken, en alle miskramen verlopen anders. Maargoed, daar kun je natuurlijk ook niks mee...

Ik vind het wel heel heftig! Ik herken het gevoel, dat je dit er nu niet bij wilt hebben... je hebt genoeg aan de rest, wat je net meegemaakt hebt. Het maakt je zo onzeker! Je was ook al lang zwanger (ik heb precies hetzelfde gehad) en het geeft je echt het gevoel dat je lichaam je voor de gek houdt! Bijna 3 maanden is tenslotte al een hele tijd... Hadden jullie het ook je omgeving al verteld?

Sterkte!! Hoop dat het snel weer minder wordt...
 
Hej. Sorry voor de latere reactie. Had de site niet helemaal door.

Op het moment gaat het al iets beter.  Heb tot vandaag nog thuis gezeten en ga morgen langzaam weer beginnen met werken. Heb nu vanaf afgelopen woensdag nog steeds bloeding te vergelijken met de eerste dagen van menstruatie. Morgen heb ik ook tussendoor weer een controle echo. Ik hoop zo erg dat alles "weg" is. En dat de bloeding stopt. We willen graag dit afsluiten en verder gaan .

We hadden het idd bijna iedereen al verteld.  Vrij vroeg ook. We zijn een maand terug getrouwd en we vonden het leuk om voor de bruiloft aan onze family te vertellen dat ze opa en oma gaan worden.  Word (werd) hun 1e klein kind.

Ik hoop dat we een 2e kans krijgen .

Maar wat me verbaasde was idd dat je lichaam je aardig voor de gek kan houden. Zo vreemd. Ik hoop dat jullie al meer geluk hebben gehad. Vond je het moeilijk om bij de volgende keer niet extra bang en allert te zijn?

Waar ik vooral tegen aan loop is dat het weer fout kan gaan en weer voor mijn gevoel zo ver al. Terwijl daar geen reden nog voor is. Maar vond de miskraam en nasleep best heftig.

Weer een lap tekst maar kan er verder in m'n omgeving niet veel over praten.. sorry weer ;-)

 
Ik heb helaas ook net een miskraam gehad en bij bleek het eigenlijk bij de zwangerschapstest al mis geweest te zijn bij de echo bij 8 weken was de vruchtbaarheid de grootte van 4 weken en leeg.... gynaecoloog zei dat het bij 4 weken waarschijnlijk al mis was gegaan. Deze keer kwam het spontaan. Ook in de mate waarin jij beschrijft op de eerste dag. Na 4 dagen stopte de bloeding en kwam het niet terug. De vorige keer hebben we het moeten opwekken en toen hadden ik ook wat jij beschrijft: even geen bloeding en toen weer wel. Mijn gynaecoloog zei dat het er bij hoorde.

Ik snap helemaal dat dit psychisch een enorme domper is, jullie kindje was zo ontzettend welkom! Hou moed! Realiseer je dat ook dit de natuur is en deze selectie er bij hoort. Maar,  je was waarschijnlijk de babykamer al aan het inrichten en aan het nadenken over leuke Namen en of je bij de 20 weken zou willen weten wat het geslacht zou zijn. Heel veel sterkte!

Gr  Karin
 
Hey!

Wij hebben in november vorig jaar een miskraam gehad met ongeveer 11 weken. De week ervoor waren we op controle geweest. Het hartje klopte, maar zacht. Het was ook voor ons een eerste zwangerschap, partner had nog nooit een baarmoeder gezien. Het eerste wat de gyn zei, was dat we ons moesten voorbereiden op het ergste. Nuja, een heel onvriendelijk mens.

Wij hadden bewust nog niets tegen familie en vrienden gezegd, omdat we de magische grens van 12w wilden afwachten. De week nadien was het vruchtje overleden.

Het heeft heel wat van onze relatie gevergd, maar we hebben het een plaatsje kunnen geven. Wij zijn er als koppel veel sterker uitgekomen. Intussen zijn we bijna 22w zwanger :) De miskraam was een beslissing van moeder Natuur, er zou toch iets mis geweest zijn waarschijnlijk. Ook al was het heel erg welkom, we weten dat het zo moest zijn dat ie niet bij ons mocht zijn.

Dit kindje is helemaal in orde, van kop tot teen. Maar ook bij deze zwangerschap hebben we zo lang mogelijk gewacht met het te vertellen aan de familie en vrienden... Je kan gewoon de miskraam niet uit je hoofd zetten. Je bent bezorgd om het minste, maar je moet het uiteindelijk wel loslaten hoor. Anders maak je jezelf helemaal gek.

Ik begrijp dus volledig jullie frustratie, en geen nood, het doet deugd om 'lotgenoten' te spreken. Op dit forum vind ik dat heel handig, omdat je inderdaad er met bijna niemand uit de omgeving zo openlijk kan over praten.

xxx
 
Gefeliciteerd met de zwangerschap! Klopt dit forum helpt wel en ben Daarom blij dat iedereen toch de moeite neemt om te reageren . Vandaag hadden we de echo en zat alleen nog verdikt slijmvlies . Ze adviseerde om 1e menstruatie af te wachten. (Week of 3 wachten nog.) Dan zou het wel mee komen. Voor nu werd het toch al minder zei ze omdat de baarmoedermond al aan het sluiten was.  Dus afwachten nog.  Kan het langzaam al wel beter afsluiten en relativeren.  Waarschijnlijk was idd het kindje niet gezond en heeft de natuur z'n werk gedaan maar andere jonge stellen met baby's steekt nog wel een beetje bij mij.(van dat had ik kunnen zijn) Maar dat "slijt" nog wel.

2e keer gaan wij idd ook wachten met vertellen na de 12 weken grens.

Vind het wachten wel moeilijk.  Gelukkig waren we nog niet bezig met een babykamer en of namen verzinnen dat wilden we sowieso mee wachten tot de 1e echo voor dat beetje zekerheid. Dus wat dat betreft is het dan iets makkelijker..
 
Ben ik weer.

Heb gisteravond een spoed curretage gehad. Begon spontaan gistermiddag hevig te bloeden.  En nu bleek uit ondertussen de 3e echo dat er wel degelijk best veel weefsel zat.

Dus operatie gehad en nu uitzieken . En 100 procent is het weg zeiden ze tegen mij. Dus hopelijk word ik snel beter en kunnen we dit hoofdstuk afsluiten en aan een nieuw hoofdstuk beginnen. . Veel pech dus gehad
 
Terug
Bovenaan