kan wel huilen, moet ff mijn ei kwijt.

A

ANONYMOUS_USERNAME

Pff.... kan wel huilen.... wat is dat toch al die emoties.... kan er niet tegen...Ben helemaal geen huilerig type.. maar nu???

Mijn vriend en ik krijgen ons eerste kindje... En ik ben dolgelukkig en blij en kan er soms wel hele dagen over praten, wil alles met hem delen, maar hij........ GRRR
Hij wou helemaal geen kinderen, maar is nu super blij dat hij papa word... hij vind er alleen niks aan om alles uit te zoeken en te doen....
en ik wil hem graag overal bij betrekken.

Het topic geboortekaartjes is geopend en de tekst wat in ons kaartje komt staat daarin...

Vandaag is meneer this gebleven van zijn werk. hij is al een paar dagen wat ziekjes en nu kon ie echt niet meer... prima, heeft de hele dag op bed gelegen en is net wakker...Vanmiddag eerder heb ik de proefdrukken en de enveloppen opgehaald van ons geboortekaartje... nu wou ik hem dat net laten zien en wat zegt ie.... mooi, maar het intreseert me weinig.. heb al vaker tegen je gezegd doe maar wat jij mooi vind! terwijl ik zo graag zijn mening wil weten en het samen met hem wil doen...
Word er een beetje verdrietig van... dus toen ie dat net zei kreeg ik direct tranen in mijn ogen en ben maar ff naar boven gegaan.... Ik kan daar niet tegen...

Willen jullie mannen actief meedenken?? en is de mijne de enige die zich niet echt intreseert voor mijn zwangerschap???? Hij vind het wel heel bijzonder enzo... maar hij zegt, van ik word pas papa als het er is... en jij voelt alles dus ben je eerder mama....

Snik snik....... moest t ff vertellen....
 
jeetje meis.

Ik snap je verdriet heel goed hier zou ik ook ff een potje om janken. Wat jammer dat hij zo doet. Hopelijk draait hij echt bij zodra de kleine er is.

Mijn vriend denkt gelukkig wel actief mee maar hier heb jij natuurlijk niks aan. schrijf het lekker van je af en vraag desnoods een goeie vriendin of je moeder om wat steun. Kop op, en nog ff en je hebt je kleintje lekker bij je.

Liefs tamjo
 
dat is vervelend dat hij zo ongeïnteresseerd reageert..

mijn man kan niet van me afblijven elke dag word me buik bedolven met kusjes en wil hij graag smorgens met de kleine spelen tot ergernis van mama in spe hihi

soms rent hij als een kip zonder kop om voor me te zorgen en er voor te zorgen dat ik geen rare dingen ga doen zo als te veel opruimen en schoonmaken (ivm me bekkeninstabiliteit)

maar ook hij heeft soms zo iets van even geen babyspulletjes en wil hij echt even zijn eigen ding doen.
en dat mag van mij ook het is al lichamelijk en geestelijk zwaar genoeg voor hem omdat het niet alleen de eerste kleine voor ons is maar ook omdat ik in de ziektewet zit met bekkeninstabiliteit zo veel hulp nodig heb.
 
Lieve Anna, he, wat vervelend en klaag maar lekker tegen ons aan en schrijf het van je af... daar zijn we immers voor!
Wat jammer dat jouw man minder betrokken is bij dit soort zaken, en dat hij zich nu nog geen volledige papa voelt.
Probeer het positief te zien, hij is eerlijk/is niet negatief volgens mij/ en acteert niet!, je hebt de vrije hand om alles voor de baby te regelen hoe jij het wilt... mijn man laat me ook in bijna alles vrij, maar bijvoorbeeld met het geboortekaartje is hij erg kritisch en bemoeit hij zich letterlijk met de kleinste details, kan ook irritant zijn!
Probeer je man toch te betrekken, laat hem de baby zoveel mogelijk voelen etc en leg hem uit (zonder teveel emoties, wij zwangeren hebben al het labiele stempel opgedrukt gekregen) wat jij van hem verwacht, verlangt en nodig hebt. Echte mannen, alfamannen, willen toch belangrijk zijn en zich onmisbaar voelen? Geef hem dan die onmisbare taken en maak hem een belangrijke-papa-in-spe, wellicht dat hij zich dan meer betrokken opstelt en belangrijke beslissingen durft te nemen.
Heel veel succes en sterkte, het wordt ook allemaal wat zwaarder merk ik, belangrijke beslissingen moeten opeens genomen worden... pittig allemaal!
Veel liefs, Joyce
 
Hij is gelukkig wel eerlijk dat is zo.... en hij is wel heel blij dat hij papa word... hij zegt wel altijd dan doe ik het s'avonds in bad, jij hebt et al een hele dag... Als ik me wat minder voel dan isie er opzich ook wel voor me... maar volgens mij bekijkt hij me als een soort van oervrouw die ondanks dat ze eens ziek is ofzo... toch alles zelf doet... (dat is ook wel een beetje zo) maar toch is het fijn als hij eens wat uit handen neemt...

Net zegt ie, toen ik boodschappen had gehaald.. je hebt zeker geen brinta mee genomen, ik zeg dat staat er nog wel.. oh kon het niet vinden.. ik pak de brinta zgt ie waar stond dat dan... en dan word ik wat gefrustreerd.. onder in het kastje waar het al bijna 2 jaar staat....
Staat er geen kopje in de kast, maar nog in de vaatwasser zegt ie... hmm hebben we geen koppen meer zeg ik kijk ff in de vaatwasser... Mijn vriend heeft mij zo erg nodig... pff is zelf soms nog een kind... Zolang ik met hem ga heb ik altijd alles al moeten regelen... zijn schulden, zijn geldzaken, zijn eten koken, zijn rotzooi opruimen... is ie vanhuis uit ook gewend... mammie deed alles voor haar enige en kleine mannetje... GRRRRRR ........... Dammed hij is 31 en moet nog verzorgd worden...........................................

Ik ben wel het zorgzame typje maar het komt me soms de spuigaten uit... hij probeert wel dingen zelf zeg maar..... maar jah... dan woont ie hier bijna 2 jaar en weet ie nog niet eens de brinta te vinden kom op zeg!!!!

Noh jah... het is wel fijn dat ik veel de vrije hand krijg wat betreft meubels, kaartje en namen... maar toch... als ie iets echt niet mooi vind zegt ie dat gelukkig ook wel.. met de geboortekaartjes vond ik 3 leuk en heb hem laten kiezen... ach maakt mij niet uit doe maar wat jij mooi vind. dus ik zeg kan niet kiezen welke vind jij het mooist... hmm deze zegt ie... was ook mijn favoriet.... Dus ik zeg dat en dan zegt hij meteen: zie je wel jij kunt dat alleen ook wel.. want wat jij mooi vind vind ik ook mooi

Enige waar die enige spraak in heeft gehad is de naam van onze dochter... maar jah we krijgen een jongetje dus.... maar ik wou graag arwhen of mara en hij vond het niks maar aan elkar wel.. mochten we dus onverwacht toch een meid krijgen word het Arwhen-Mara... en voor een jongen word het Jorn.. maar dat vond ie direct wel goed...

Ik zeg ook wel eens voel ff de baby schopt meestal legt ie dan zijn hand 2 sec voelt ie niks haalt zijn hand weer weg... en ik maar roepen je moet geduld hebben.......... AAAAAAHHHHH

pff dat ben ik dan ook maar weer ff kwijt..
 
owww Anna, zo herkenbaar... wacht maar tot de baby er is.. gaat het een stuk beter!!!!

Alles wat je zegt loopt hier precies zo..kaartje, kamertje, naam enz... en vooral van het voelen dat ie beweegt..super herkenbaar. Gelukkig weet ik al dat het allemaal goed komt van de vorige keren...! Sterkte ermee!!!

Liefs Annemiek
 
Hier ook zo een die erg zo nuchter onder blijft hoor. Vaak krijg ik ook te horen, Ben effe ergens mee bezig. Hij is er ook echt wel blij mee hoor. Hij gaat er alleen heel anders mee om dan ik. Geboortekaartje enz bemoeit ie zich helaas wel mee en alles wat ik mooi vind, wil hij niet. Dus ik zou weer graag hebben dat ie zich daar afzijdig vsn zou houden. Hahahha. Zeker als je man niet lekker is en ziek. (Mannen zijn anders ziek als vrouwen he, die zijn dan heel zielig en vrouwen moeten vaak van zichzelf door) Ik snap heel goed dat het niet leuk is maar straks zal dat echt wel beter gaan.

Liefs Supertje
 
àls ik dat zo lees is het net als of je het over mijn kerel hebt z'n 4maand geleden haha..

de mijne was voor heen ook heel makkelijk een groot kind.. hij kon letterlijk en figuurlijk niet eens een eibakken..

op een geven moment ben ik ook daadwerkelijk in de moederrol gestapt en hem de wind van voren gegeven dat hij geen klein kind is en nu maar eens wakker moet worden en volwassen moest worden en ik me afvroeg waarom we in godsnaam een kind kregen als ik al een kind in huis had.
toen werd hij toch wat bewuster er van en heeft er dan ook wat mee gedaan..
maar de grootste wake up call was wel toen ik van de pijn in me rug en bekken en harde buiken niet meer onder de douche vandaan kon komen toen zag hij toch echt dat het menist was en dat ik het echt niet allemaal in me eentje kon doen
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan