Tsja, mijn man frustreert het dat ie nog niet zo'n band met het kindje heeft. En is bang dat ie niet goed voor ons zal zorgen..... Terwijl hij doet heel veel in het huishouden (ook omdat ik rust moet hebben sinds de 15de week ivm hartritmestoornissen). Maar als we samen in de winkel staan heb ik het idee dat ie wat achter me aan hobbelt en dat ie er geen lol in beleeft. Maar ondertussen probeert hij zo hard al die babydingen te onthouden: de wasmand zitten nu twee nieuwe gekleurde dingen in die ws afgeven bij het wassen, dus even rekening mee houden. Heb ik gezegd, maar is hij ook weer vergeten. En hij vindt dat zo erg! Dat is toch helemaal niet belangrijk! Hij voelt wel, luistert met een wc rol (en met succes) en is op zijn manier bezig.
Beste vriendin zei gister nog: dat je je aan dat soort dingen meer ergert is normaal zo richting het einde van de zwangerschap. Volgens haar hoort het er bijna bij dat je eens huilend op bed zit en bang bent dat je vent je verlaat omdat ie boos wegging.
Toch maar weer proberen te relativeren en die hormonen!!!! Grumbell, die zijn gewoon gekmakend! Het komt allemaal goed, zeker zolang ze wel erg blij zijn dat ze papa worden.
Succes
Beste vriendin zei gister nog: dat je je aan dat soort dingen meer ergert is normaal zo richting het einde van de zwangerschap. Volgens haar hoort het er bijna bij dat je eens huilend op bed zit en bang bent dat je vent je verlaat omdat ie boos wegging.
Toch maar weer proberen te relativeren en die hormonen!!!! Grumbell, die zijn gewoon gekmakend! Het komt allemaal goed, zeker zolang ze wel erg blij zijn dat ze papa worden.
Succes
