KDV vind mijn zoontje onhandelbaar

<p>beste allemaal,</p><p>Graag wil ik advies over het volgende.</p><p>Ik heb een zoontje van 1,5 jaar oud en hij gaat paar daagjes in de week naar kinderdagverblijf als ik werk.</p><p>Ik zou mijn zoontje omschrijven als een lieve vriendelijke en speels kind. Hij is bij mij thuis altijd vrolijk en hoor hem zelden huilen. Eigenlijk alleen als er echt iets is hoor ik hem huilen. Hij slaapt eet en drinkt goed. Afentoe zijn streken.</p><p>Nou geeft het kdv aan dat ze mijn zoontje onhandelbaar vinden en dat het lijkt alsof hij geen manieren heeft. Dit kwets mij enorm en schrok hier enorm van want thuis is mijn zoontje echt niet zo zoals ze hem omschrijft. </p><p>Me zoontje is 2 weken geleden nog bij een vriendin/ collega geweest voor een paar uurtjes ivm met de verhuizing. Ze gaf aan dat het een heerlijk ventje is en er totaal geen kind aan heb.</p><p>Daarom vind ik het zo raar dat de kdv aangeeft dat mijn zoontje onhandelbaar is en ze niet weten hoe ze met hem ommoeten gaan.  Ze willen nu dat een prof naar zijn gedrag komt kijken om hun tips te geven. Ik zelf vind dit echt best wel heftig aangezien mijn zoontje 1 jaar oud is.</p><p>Als ik mijn zootje afzet gaat hij met een lach naar binnen. Dus ik weet even niet wat ik moet doen.</p><p>:(</p>
 
Wat vinden ze onhandelbaar aan hem? Misschien komt het door de grootte van de groep? Dat hij zich anders gaat gedragen omdat er meerdere kindjes zijn en hij niet alle aandacht krijgt. Misschien is het wel te druk voor hem. Dat het daarom heel goed gaat als hij thuis is of bij een andere oppas, omdat het dan veel rustiger is. 
 
is er al meer duidelijk wat hij allemaal doet op het KDV? Sommige kinderen vinden een drukke groep met andere kindjes wat lastiger en gedragen ze zich anders dan normaal.
Het inzetten van iemand die jouw zoontje komt observeren is niet om jou als ouder af te vallen, maar om de leidsters wat handvatten te geven hoe ze het beste met jouw zoontje kunnen omgaan zodat het voor hem en de leidsters leuk wordt?. Het klinkt heftiger dan dat zo’n observatie eigenlijk is. De leidsters krijgen zo een inzicht hoe ze het beter kunnen aanpakken.
 
Bedankt voor de reacties.
Ze geven aan dat hij alle aandacht opeist.
Dat hij continu aan het mopperen is.
Als even weg loopt hij begint te huilen.
Als ze met eeb ouder praat hij er door heen schreeuwt.
Dat hij geen seconde stil is.
Ik herken hem zo niet.
 
Het klinkt alsof hij zich niet zo vertrouwd en veilig voelt op het kdv. Of misschien heeft last van een grotere groep. Hoeveel dagen gaat hij erheen? 

Kinderen kunnen zich op de opvang heel anders gedragen dan thuis en bij vrienden. Het is een andere omgeving met veel andere kindjes en leidsters die anders met hem omgaan dan jij doet. Dat jij zijn gedrag niet herkend is heel normaal.
Wat samsddj al aangeeft over de observatie sluit ik me bij aan. Het gaat er dan niet om hem een diagnose te geven, of te beoordelen of hij wel op het kdv kan blijven. Wel kijkt er dan iemand mee die kan inschatten waar het gedrag vandaan komt en hoe de leidsters ervoor kunnen zorgen dat je zoontje het naar zijn zin heeft op het kdv. Ik vind het juist positief dat het kdv dit in wilt zetten; ze willen niet alleen maar klagen maar ook kijken waar het vandaan komt en hoe ze hem kunnnen helpen. 
 
Snap dat dit even binnen komt. Ik zou die prof lekker komen laten kijken. Het is geen oordeel over jou of je zoon maar een hulpmiddel om ervoor te zorgen dat het voor iedereen fijner verloopt. Het kan geen kwaad in ieder geval:)
 
Onze dochter (18maanden) gaat nu 8 maanden naar het kdv. Ze vond het vanaf maart steeds lastiger en in juni kregen we te horen dat ze alleen boos was, huilde, niet speelde of meedeed en alleen maar vastgehouden wilde worden. Ze adviseerde een natuurgenezer. 
Wij vonden dit een erg kort door de bocht oplossing omdat onze dochter thuis en bij alle andere oppassers zo totaal niet is. 
Na een gesprek hebben we nu 3 weken ingezet op haar gezamenlijk met ons vertrouwd laten worden op het kdv. Dit heeft tot nu toe erg geholpen. Ze herkennen haar niet terug. We zijn nog niet klaar maar is een veelbelovend begin. 
Dus ik zou vooral in gesprek gaan, samen zoeken naar oplossingen en inderdaad een observatie laten doen. Succes want het voelt inderdaad erg vervelend. 
 
Hier ook geen tips omdat ik inhoudelijk de situatie natuurlijk niet ken maar wat betreft de observatie zou ik dat zeker doen! 
Heb ooit in mijn stage een soortgelijke observatie gedaan en daar was het betreffende kindje echt enorm mee geholpen. Vond het heel bijzonder om te zien welke signalen er vooraf gaan aan bepaald gedrag, die normaal over het hoofd worden gezien. En juist door daar op in te spelen voordat het gedrag zich voordoet kan een situatie eigenlijk heel makkelijk beinvloed worden. 


Het was uiteraard een andere situatie maar misschien krijg je zo een ander gevoel bij het nogal plechtige woord "observatie". 


Veel succes ermee en laat als je wilt maar weten hoe het is gegaan mocht de observatie doorgaan!
 
 
Terug
Bovenaan