KDV

A

ANONYMOUS_USERNAME

Eindelijk heb ik vrije tijd mijn zoontje is nu 4 maanden en gaat sinds 2 dagen naar het KDV maar ik vind het verschrikkelijk. De weken en dagen heb ik afgeteld en ik voelde me steeds slechter. Gisteren heb ik hem vroeger op gehaald omdat ik hem miste en heb thuis huilend met hem in mijn armen gezeten. Vanmorgen heb ik hem weer gebracht en toen ik weer naar huis liep stonden de tranen weer in mijn ogen.
Ik werk erg onregelmatig en daardoor zit ik dus wel een thuis en mijn zoontje op het kdv, dat wou ik nu zo omdat hij ook nog moet wennen. Maar ik denk dat ik dat volgende week niet meer doe dan breng ik hem pas als ik ga werken.

Hebben meer moeders dat ze hun kindje zo erg missen? Ik twijfel al sinds het begin van mijn zwangerschap of ik weer moet gaan werken maar ik vind zelf dat ik het toch zeker moet proberen.

Trouwens mijn zoontje doet het geweldig op het kdv, hij kijkt veel rond en is net zo tevrede als thuis.
 
Ik herken het wel hoor!
Mijn oudste zit inmiddels op de basisschool, maar nog steeds vind ik het moeilijk om thuis te zijn terwijl de kinderen op de creche zijn. Wanneer ik werk is het veel makkelijker omdat je dan 'geleefd' wordt en dus veel afleiding hebt.
Als ik nu een vrije dag of een paar vrije uurtjes heb op een crechedag doe ik heel veel nuttige dingen (zoals huishouden, of grote boodschappen) en dan weet ik dat ik op een ander moment van de week weer meer tijd voor de kinderen heb als ze thuis zijn. Er zijn vaak zoveel dingen die blijven liggen als je kinderen hebt. Bovendien verzet het je zinnen een beetje. Ook zorg ik er dan voor dat de crechedag niet zo lang is. Dan breng ik ze wat later en haal ik ze ook weer op tijd op. Op den duur gaat het wel meer wennen hoor, en dan doe je ook eens een keertje gewoon wat leuks op zo'n dag zonder dat je je schuldig voelt.
En als je kind wat ouder is merk je ook dat een crechedag heel erg gezellig voor hem is en dat je hem er een plezier mee doet door hem te laten gaan. Maar dan moet hij er natuurlijk wel goed gewend zijn.
Sterkte met al je schuldgevoelens. Ik ben bang dat je ze altijd wel zal houden, want is het niet om de creche dan is het wel weer om wat anders dat je je als moeder schuldig voelt. Lijd er niet te veel onder!
groetjes

 
hallo,


 
mijn dochtertje is nu bijna 13 maanden.

ze gaat 4 maart voor t eerst naar het kdv. dan is ze precies 13 maanden.

ik heb 13 maanden thuis gezeten bij haar.

kon het ook niet hoor, mn kindje zo snel al naar het kdv te doen.

ben ook gestopt met werken, omdat ik bij mn kindje wilde zijn.

nu ze 13 maanden is, gaat ze dus per 4 maart 1 dag in de week naar het kdv.

vind ik meer dan zat persoonlijk! de rest van de dagen wil ik gewoon lekker bij mn meissie zijn.


 
ik zou zeggen, als je je kleine te veel mist, hou hem dan lekker thuis, totdat je er klaar voor bent.

t is wel de bedoeling dat hij, maar ook jij je er fijn bij voelt!


 
groetjes, do
 
Hallo,

Ik begrijp precies hoe je je voelt.
Ik ben de trotse moeder van Kelvin (11weken) en ik heb hem vanochtend voor een wenmorgen naar de KDV gebracht omdat ik helaas maandag alweer aan het werk moet.(financieel anders niet haalbaar).
Ik moet zeggen dat ik het er heel moeilijk mee heb dat andere mensen mijn kleine nu eten geven en verschonen etc.
Ik hoop dat het als ik aan het werk ben beter gaat anders blijven de tranen over mijn wangen rollen
Maar we zullen het wel zien en als jij het er zo moeilijk mee hebt zou ik lekker de kleine thuis laten zou ik ook doen als het niet beter wordt

Groetjes Marijke
 
Hoi,

Hier nog een mama die vaak huilend is!
Mijn dochter is met 9 maanden naar het kdv gegaan en is inmiddels 11 maanden.
Ze gaat 2 dagen en 1 dag naar mijn moeder. Als ze bij mn ma is, vind ik het geen probleem.
Maar op kdv wel. Ze huilt als ik haar wegbreng. En vd belde ik om te vragen hoe het ging. Zeiden ze ja goed hoor, terwijl ik haar overstuur hoorde huilen! Zo overstuur huilt ze thuis nauwelijks.
Ik heb gelijk in tranen mijn vriend gebeld en was niet meer te genieten. Heb er wel wat van gezegd, maar ik merk dat Myrthe daar anders is en niet drzelf dan thuis.
Ik vind het verschrikkelijk. Mijn leive kleine meisje daar zonder de persoonlijk aandacht die ik haar wel geef.
Tuurlijk je kan je huis eens wel schoonmaken, maar was interesseerd mijn huis nou als ik en Myrthe het niet naar ons zin hebben?
We proberen nu een andere oplossing te zoeken, want financieel gezien moet ik wel iets van geld in het laatje stoppen.....

Heel veel sterkte ermee, je bent niet de enige.

Liefs Reneke
 
Ik moet onze kleine uk van 3 maanden over 2 weken voor het eerst achterlaten bij het KDV. Ik zie er tegenop als een berg. Het idee dat vreemde mensen voor je kindje moeten zorgen. Ik vrees dat ik niet zonder tranen er vandaan ga komen.
Mensen in mijn omgeving zeggen over het algemeen dat het allemaal wel meevalt en dat het ook goed is voor een baby om aan een andere omgeving te wennen.
Op 1 of andere manier stelt me dat toch niet gerust. Ons meisje is een hele rustige baby. Ze heeft nooit huilbuien en slaapt als een roosje. Ik ben zo bang dat dat door het KDV kan veranderen.

Groetjes van een bezorgde mama
 
Mijn zoontje is nu 9 weken en gaat vanaf half april 2 dagen per week naar het kinderdagverblijf omdat ik dan weer ga werken (20 uur per week). Over 2,5 week is de eerste wendag en ik ga er steeds meer tegenop zien. Heb veel zin om te werken, maar ik wilde dat ik m'n kindje mee kon nemen..

Het is (hopelijk) een kwestie van wennen, moeten we er niet allemaal doorheen? Mijn  moeder zegt altijd: kinderen krijgen/hebben is loslaten, dat begint al bij bevallen. Op een gegeven moment gaan ze naar school, voor t eerst alleen fietsen naar school etc etc.    

Ik denk wel dat hoe eerder je kindje naar een KDV gaat, hoe minder het kind zelf er last van heeft. Als ze 9 maanden zijn hebben ze veel meer in de gaten dan als ze 11 weken zijn, denk ik. Maar goed, bovenstaande is rationeel. Gevoelsmatig heb ik t er veel moeilijker mee.
 
Ik zit  voorlopig wegens omstandigheden nog  even thuis en m'n dochter gaat al wel naar het KDV. Ik vind het  verschrikkelijk moeilijk dat ik m'n dochter naar het KDV breng (maar het is nodig zodat  ik zelf e.e.a. op een rijtje kan zetten). Voel me zo schuldig. Wat ben ik nou voor moeder? Wil ik graag een kindje en dan breng ik haar weg! Een kindje hoort toch bij haar moeder te zijn. Heb ook even moeten huilen toen ik thuis was en haar voor het eerst naar het KDV had gebracht...

Maar m'n dochter vindt het prachtig op het KDV. Heel veel te kijken en te lachen, lekker slapen, lekkere flesjes drinken en de leidsters zijn heel lief voor haar. Het is alleen maar goed, dan kan ze lekker wennen en zich daar thuis voelen en vertrouwd raken met de andere kindjes en de leidsters.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan