keizersnee

Hoihoi,

na een eerste keizersnede moet je wel in het ziekenhuis bevallen omdat je al een litteken op je baarmoeder hebt die evt.zou kunnen scheuren tijdens de bevalling. Als dat gebeurt en je bent in het ziekenhuiskan je regelrecht door naar de ok voor een keizersnede. Maar het gaat heel vaak gewoon goed hoor gewoon bevallen na een keizersnede en je bent dan ook veel sneller fit.
Voor de baby is natuurlijk bevallen (als het gewoon goed gaat) ook beter.

Dat dove gevoel rond een litteken komt trouwens doordat de zenuwtjes in de huid zijn doorgenomen tijdens het openen van de huid.

groetjes chimene (die werkt op de OK)
 
hoi

ook ik heb een spoedkeizersnede gehad omdat ik 17 uur in de weeen heb gezeten en mijn ontsluiting niet verder kwam dan 1 cm ondank infuus en heftige weeen die niet meer weggingen en niet op te vangen waren
ik heb alleen pijn gehad na de tijd met hoesten en bij het uit en in bed komen
verder heb ik amper pijn gehad en was ik de volgende dag weer in de kleren en uit bed
wel heeft mijn wond heel erg lang wondvocht gelekt en heb ik er 3 weken lang kraamverband opgeplakt omdat het er gewoon bleef uitstromn bij elke beweging maar dat is ook eigenlijks het enige waar ik last an heb gehad van de wond zelf
mijn litteken en onderbuik is nog altijd gevoelloos en heb er ook echt totaal geen gevoel in......


liefs ilona
 
Hoi,

Ik werd met ca. 32 weken al opgenomen in het ziekenhuis, omdat mijn bloeddruk heel erg hoog was. En die bleef hoog, ook met het slikken van medicijnen. Daarbij was er ook nog weinig vruchtwater, waardoor ik met 37 weken werd ingeleid met gel. Ik zou in eerste instantie een normale bevalling krijgen. Na 3 dagen had ik 2 cm ontsluiting en werd ik aangesloten aan een infuus en kreeg weeënopwekkers. Maar na 8 uurtjes pijn had ik slechts 3 cm ontsluiting, het schoot niet op, dus kreeg ik een keizersnee met ruggenprik. Ik was al zo moe dat ik een beetje aan het suffen toen ze Tara heel even aan mij lieten zien, voordat ze werd weggebracht. Ik vond het wel jammer dat ik haar niet direct in mijn armen kon houden.
Tara was erg klein (een prematuurtje van 2418 gram) en werd in een couveuse gelegd. Ik was zo moe dat ik sliep en na ca. 4 uurtjes werd mijn bed naar de couveuse-afdeling geduwd, waar ik Tara in mijn armen kon vasthouden. Zij had een infuusje in haar armpje, omdat ze vochttekort had, dus we zaten beiden aan slangetjes vast.
Pijn had ik best wel na de keizersnee, vooral met het draaien, liggen, opstaan, zitten, hoesten, lachen, pfffff, toen pas besefte ik dat je buikspieren zo vaak worden gebruikt! Omdat ik nog een katheter in had (hadden de andere mama's ook een katheter?) en best veel pijn had bij het bewegen, bleef ik de eerste 2 dagen in bed. Op de derde dag werd die verwijderd, evenals de nietjes en toen begon ik met het opstaan en lopen. Op de vierde dag mocht ik naar huis en op de vijfde dag mocht Tara met ons mee naar huis.
Het is een lang verhaal geworden, hihi.

Groetjes,
Shivana & Tara (morgen 19 maanden alweer!)
 
Ik heb vorig jaar juli ook een keizersnee gehad, want ik had ook last van een dwarsligger (daar begon ze al vroeg mee, hi,hi,hi) Maar mij is het eigenlijk allemaal heel erg meegevallen. Ik heb in totaal maar vier daagjes in het ziekenhuis gelegen en na een weekje of twee was ik eigenlijk alweer aardig op de been. Het litteken is goed genezen en na een maandje of 8 had ik eigenlijk nergens meer last van. Ik voel het litteken eigenlijk ook niet meer. Maar dat is natuurlijk heel erg afhankelijk van een hoop factoren! Een collegaatje van me heeft ook een keizersnee gehad en die had dus erg veel last van een slechte wondgenezing en die heeft er een heel lelijk en pijnlijk litteken aan overgehouden, dus het is per vrouw heel erg verschillend!

Groetjes, Linda
 
Hoi Meiden,

ik heb een geplande keizersnede gehad met 38 weken, dit omdat mijn zoontje in een stuit lag en dysmatuur bleek, dus een normale bevalling mocht ik niet.

Ik was er helemaal op voorbereid en wist precies wat er ging komen, komt ook omdat mijn buurmeisje bij mijn bevalling was en alles heeft laten zien van tevoren. Ik vond het ook prettig om een bekend iemand op de OK te hebben.

Ik heb de eerste paar uur met een gewichtzak van 1 kilo op mijn wond gelegen, omdat hij bleef bloeden, maar toen hij eraf ging, was het al een heel stuk dicht en bloedde ik niet meer!
De volgende dag uit bed gaan was moeilijk en pijnlijk, maar owh zo heerlijk, dat ik weer kon bewegen, na 4 dagen mocht ik naar huis, en thuis wilde ik het liefst alleen maar zitten. Ik was al vrij snel mobiel en wilde ook het liefst de tweede dag thuis al Jesse zelf in bad doen, wat ook mocht! Ik merkte wel als het te zwaar werd, maar na 2 weken kon ik al heel veel zelf!

Ik mag bij een volgende zwangerschap gewoon normaal bevallen, ik maak wel weer heel veel kans op een dysmatuur kindje, maar als het niet in een stuit ligt, mag ik onder begeleiding van de gyneacoloog gewoon normaal bevallen! Lijkt me trouwens wel een hele ervaring!

Trouwens de wond is super genezen, je ziet het bijna niet meer, alleen een heel klein stukje wat dikkere huis, vanwege het litteken weefsel! Maar ik vind het prachtig hoe ze dat hebben gedaan!!

Groetjes
Angel
 
Hier bij de eerst ook een spoedkeizersnede. Hij lag onverwacht in stuit (ze dachten altijd dat het hoofdje mooi ingedaald was maar dat waren zijn billetjes). Ben aan een gewone bevalling begonnen maar toen de billetjes er voor een gedeelte uitwaren wou hij niet verder. Toen de keizersnede. Het herstel gaat wel langzamer als met een gewone bevalling ook last van de wond na die tijd maar met lopen en staan rolde ik altijd een handdoek op en deed deze tegen de wond aan dus dan geef je tegendruk, dit ging wel goed.
Onze 2e zoon is gewoon geboren in het ziekenhuis in 2 uurtjes tijd van begin tot eind. Dus zo kan het ook!!!

Groetjes
 
Hallo,

Hier was het ook een spoedkeizersnee.
Na 71,5 uur buikkrampen en een half uur echte weeen en   72 uur gebroken vliezen  had ik 3 cm ontsluiting.
Ik weet vooral nog dat ik heel erg moe was en dat ik zoiets had van het maakt mij niet meer uit wat er gebeurd als ik maar kan slapen.
Maar goed ruim een uur nadat de gynacholoog had gezegd we gaan nu een keizersnee doen was ze er dan toch.
De reden ervoor was omdat ik na 72 uur gebroken vliezen een infectie had opgelopen en er een kans was dat MErel   hem ook kreeg.
Dat is inderdaad gebeurd en daarom heeft zij een week in het ziekenhuis gelegen.

Ikzelf heb er eigelijk vrij weinig last van gehad.
Binnen de kortste keren waggelde ik tot frustratie van de verpleegkundigen vrolijk over de afdeling.
Heb er eigelijk maar een keer goed last van gehad en dat was een paar weken later toen ik effe een zware wasmand naar boven tilde.
Kon een week niet op of neer.

 
o nog een pijnlijk dingetje. Ze kregen bij mij de drain voor het wondvocht niet goed van het vacuum. Kan maar een ding erover zeggen AAAAAAAAAUUUUUUUUWWWWWWW!!!!!!!!!!!!!!
 
Terug
Bovenaan